Kanadyjczycy, Amerykanie i Francuzi twierdzą, że wydobycie gazu łupkowego może być groźne dla środowiska. W Polsce zostało wykonanych już kilka odwiertów poszukiwawczych i resort środowiska nie miał żadnych zastrzeżeń. Szczelinowanie hydrauliczne to główna metoda wydobywania gazu łupkowego. Do tej pory na świecie wykonano ponad milion takich zabiegów. Ta metoda wydobycia gazu łupkowego polega na wtrysku pod ziemię pod dużym ciśnieniem płuczki, która w 90% składa się z wody, 9,5% ziaren piasku i w 0,5% chemikaliów. Według krytyków, to właśnie substancje chemiczne stanowią największe zagrożenie. Władze prowincji Quebek w Kanadzie, na podstawie raportu o wpływie prac poszukiwawczo-wydobywczych na środowisko, wprowadziły moratorium na szczelinowanie hydrauliczne. Departament ochrony środowiska stanu Nowy Jork również wprowadził dwuletnie moratorium na jednym z największych złóż łupkowych – Marcellu. We Francji także wprowadzono zakaz hydraulicznego szczelinowania. Decyzja została oparta o raport, którego zawartość merytoryczną podważają polscy eksperci. Geolog Jan Krasoń od wielu lat współpracuje z amerykańskimi koncernami przy wydobyciu gazu łupkowego w USA i twierdzi, że nie ma przypadków, które potwierdzałyby teorię o zagrożeniu dla środowiska. Wody gruntowe do ujęć wody pitnej nie przekraczają maksymalnie 500 – 600 m. Szczelinowanie wykonuje się na głębokościach rzędu 2-3 tysięcy metrów i głębiej. PGNiG również uważa, że metoda szczelinowania hydraulicznego nie zagraża środowisku. Na odwiercie w Markowali został wykonany taki zabieg i resort środowiska nie stwierdził przekroczenia żadnej normy. Kolejny odwiert Lubocina I na koncesji w Wejherowie został wykonany w marcu. PGNiG zamierza wykonać jeszcze dwa następne w tym roku. Wiercenia prowadzą lub wkrótce rozpoczną również Lane Energy, PKN Orlen, ConocoPhillips, ENI, Chevron i ExxonMobil. Źródło: Dziennik Gazeta Prawna
Szczelinowanie hydrauliczne to główna metoda wydobywania gazu łupkowego. Do tej pory na świecie wykonano ponad milion takich zabiegów. Ta metoda wydobycia gazu łupkowego polega na wtrysku pod ziemię pod dużym ciśnieniem płuczki, która w 90% składa się z wody, 9,5% ziaren piasku i w 0,5% chemikaliów. Według krytyków, to właśnie substancje chemiczne stanowią największe zagrożenie.
Władze prowincji Quebek w Kanadzie, na podstawie raportu o wpływie prac poszukiwawczo-wydobywczych na środowisko, wprowadziły moratorium na szczelinowanie hydrauliczne. Departament ochrony środowiska stanu Nowy Jork również wprowadził dwuletnie moratorium na jednym z największych złóż łupkowych – Marcellu. We Francji także wprowadzono zakaz hydraulicznego szczelinowania. Decyzja została oparta o raport, którego zawartość merytoryczną podważają polscy eksperci.
Geolog Jan Krasoń od wielu lat współpracuje z amerykańskimi koncernami przy wydobyciu gazu łupkowego w USA i twierdzi, że nie ma przypadków, które potwierdzałyby teorię o zagrożeniu dla środowiska. Wody gruntowe do ujęć wody pitnej nie przekraczają maksymalnie 500 – 600 m. Szczelinowanie wykonuje się na głębokościach rzędu 2-3 tysięcy metrów i głębiej.
PGNiG również uważa, że metoda szczelinowania hydraulicznego nie zagraża środowisku. Na odwiercie w Markowali został wykonany taki zabieg i resort środowiska nie stwierdził przekroczenia żadnej normy. Kolejny odwiert Lubocina I na koncesji w Wejherowie został wykonany w marcu. PGNiG zamierza wykonać jeszcze dwa następne w tym roku. Wiercenia prowadzą lub wkrótce rozpoczną również Lane Energy, PKN Orlen, ConocoPhillips, ENI, Chevron i ExxonMobil.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna
