Unijna polityka jakości w zakresie żywności koncentruje się na promocji i ochronie oryginalności produktów, poprzez wyróżnianie ich specjalnymi oznaczeniami. Certyfikaty potwierdzają szczególne walory wyrobów rolno-spożywczych, związane z ich pochodzeniem geograficznym lub lokalną tradycją.

Produkty spełniające określone normy mogą ubiegać się o jedne z trzech znaków: „Chronione Oznaczenie Geograficzne”, „Chronioną Nazwę Pochodzenia” i „Gwarantowaną Tradycyjną Specjalność”. Dwa pierwsze odnoszą się do miejsca pochodzenia produktu, natomiast trzeci podkreśla jego tradycyjny charakter, ze względu na skład lub sposób produkcji.

„Chleb prądnicki” jest kolejnym po „jabłkach łąckich” polskim produktem zarejestrowanym przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne. Wyróżnia się rozmiarem, grubą skórką oraz długotrwałą świeżością. Na co dzień jest wypiekany w bochnach o wadze 4,5 kg, a dla celów okazjonalnych piecze się bochny o wadze 14 kg. Każdy bochen ma nieco inny kształt i skórkę w kolorze brązowym pokrytą cienką warstwą otrąb żytnich. Przechowywany w normalnych warunkach zachowuje świeżość przez siedem dni. Nazwa „chleba prądnickiego” wywodzi się od nazwy wiosek nad strumieniem Prądnik, w których działały liczne młyny. Pierwsze wzmianki o piekarzach z Prądnika pochodzą z XIV w., a najstarsze informacje o chlebie prądnickim pochodzą z 1421 r., kiedy to biskup krakowski Albert nadał swojemu kucharzowi Świętosławowi Skowronkowi dwa źrebia (miara powierzchni ziemi) leżące w Prądniku. Mieszkańcy owych dwóch źrwbiów zostali zobowiązani do pieczenia chleba na stół biskupi. O renomie, jaką „chleb prądnicki” cieszy się wśród dzisiejszych konsumentów świadczy to, że jest on prezentowany podczas rozmaitych konkurów, targów oraz akcji promocyjnych Krakowa.

15 marca na europejskie listy produktów chronionych wpisano w sumie 8 produktów. Oprócz polskiego „Chleba prądnickiego” są to słowackie sery „Zázrivský korbáčik” (ChOG), „Tekovský salámový syr” (ChOG) i „Oravský korbáčik” (ChOG), włoski miód „Miele delle Dolomiti Bellunesi” (ChNP) i fasolę „Fagioli Bianchi di Rotonda” (ChNP), hiszpańską gruszkę „Pera de Lleida (ChNP) i austriacki gruszecznik „Mostviertler Birnmost” (ChOG).

Obecnie na listach produktów chronionych unijnymi znakami znajduje się ponad 1000 produktów.