Bezprzewodowe technologie mobilne zrewolucjonizowały zasady komunikacji. Równolegle z postępującą ewolucją cyfrowych systemów telefonii komórkowej (2-4G) wytworzono wiele innych systemów bezprzewodowych - między innymi Worldwide Interoperability for Microwave Access (WiMAX - IEEE 802.16 [1-3]) czy też całą rodzinę standardów IEEE 802.11 dla sieci WLAN [4-6]. Systemy te projektowano niezależnie, do realizacji różnych rodzajów usług, z uwzględnieniem zróżnicowanych wymagań przepływności oraz wymagań użytkowników. Każdy z tych systemów ma tym samym inne ograniczenia. Niewątpliwą zaletą wszystkich generacji systemów komórkowych jest ich globalna dostępność, a ich słabość polega (przynajmniej częściowo) na ograniczonym paśmie oraz znacznych kosztach operacyjnych. W porównaniu z tymi systemami sieci WiFi (WLAN), czyli popularne obecnie bezprzewodowe sieci z rodziny IEEE 802.11, zapewniają znacznie wyższe szybkości przekazu, niższe koszty funkcjonowania, jednakże na bardzo ograniczonym obszarze. Z kolei technologia IEEE 802.16 (WiMAX) była optymalizowana pod względem transferu danych o wysokiej przepływności, realizowanego w czasie rzeczywistym w środowisku bezprzewodowych sieci metropolitalnych. Można zatem przyjąć, że nie istnieje jeden konkretny system zdolny do zastąpienia wszystkich technologii bezprzewodowych i spełnienia stawianych im bardzo zróżnicowanych wymagań. Rozsądnym roz- * Wydział Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, Politechnika Gdańska, e-mail: jowoz@eti.pg.edu.pl, michal.hoeft@pg.edu.pl Daniel PERWEJNIS*, Michał HOEFT*, Józef WOŹNIAK* Propozycja optymalizacji wyboru interfejsu bezprzewodowego w heterogenicznej sieci dostępowej Proposal to optimize the wireless interface selection in a heterogeneous access network DOI: 10.15199/59.2019.4.1 Szybki rozwój sieci bezprzewodowych oraz ich szeroka dostępność sprawiają, iż ich użytkownicy coraz częściej znajdują się w obszarze działania kilku różnych bezprzewodowyc więcej »
 

Wraz ze wzrostem znaczenia techniki nazwanej odkrywaniem wiedzy z baz danych (Knowledge Discovery in Databases - KDD) [7, 15] rośnie potrzeba rzetelnego badania jakości wykorzystywanych w niej algorytmów. Szczególne znaczenie mają metody uczenia maszynowego (machine learning). Są one coraz częściej stosowane komercyjnie, także w telekomunikacji [8]. W zagadnieniach uczenia maszynowego zbudowanie modelu predykcyjnego stanowi dopiero pierwszy krok. Nie mniej istotna jest ocena, na ile wiernie odwzorowuje on rzeczywistość. Można wskazać dwa podstawowe zagadnienia, które trzeba rozważyć, planując eksperyment uczenia maszynowego. Po pierwsze - należy wybrać miarę oceny jakości [3, 9, 11]. Według niej porównywane będą modele. Należy pamiętać, iż ten uznany za "najlepszy" jest naprawdę "najlepszy według danej miary". Drugą istotną kwestią jest wybór techniki walidacji. Zagadnienie to bywa często bagatelizowane i niedostatecznie udokumentowane, zarówno w artykułach naukowych, jak i w raportach technicznych czy biznesowych. Rozważny wybór technik walidacji pozwala uchronić się przed poważnymi błędami - przede wszystkim przed nadmiernie optymistycznym oszacowaniem (przeszacowaniem) jakości modelu. Podkreśla rzetelność prowadzonego badania. Istotnym spostrzeżeniem jest to, iż główne zasady planowania eksperymentu uczenia maszynowego są jednakowe, niezależnie od typu tego uczenia (z nadzorem lub bez). Stanowi to wyraźną różnicę w odniesieniu do miar ocen jakości. W ich przypadku zupełnie inne metryki stosuje się w klasyfikacji (np. dokładność), regresji (np. błąd średniokwadratowy) czy w grupowaniu (np. średnia szerokość sylwetki). W powyższych przypadkach mogą natomiast zostać wykorzystane podobne techniki walidacji. Tym istotniejsze jest ich poznanie i zastosowanie odpowiednie do okoliczności. Należy podkreślić, iż eksperymenty uczenia maszynowego są wykonywane albo w celu przeprowadzenia badań nad nowym algorytmem (czy to uczenia, c więcej »
 

Mieczysław Pożaryski urodził się 1 X 1875 r. w Warszawie, w rodzinie ziemiańskiej. Syn Władysława zesłanego na Sybir, podejrzanego o udział w powstaniu styczniowym. Po powrocie z zesłania rozpoczął pracę w Poniewieżu na Żmudzi jako urzędnik bankowy. Matką Mieczysława była Leokadia ze Smolaków. Mieczysław miał siostrę Felicję, lekarza psychiatrę, zamężną z Witoldem Łuniewskim. Ukończył sześć klas rządowej szkoły realnej w Poniewieżu. W 1891 r. przeniósł się do Warszawy, aby tam w następnym roku zdać maturę w rosyjskiej szkole realnej. W latach 1892-1897 studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Petersburgu, uzyskując dyplom inżyniera technologa. Kontynuował naukę w latach 1897-1899 na Wydziale Elektrotechnicznym Wyższej Szkoły Technicznej w Darmstadt, w której uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Po ukończeniu studiów powrócił do Warszawy i rozpoczął pracę jako inżynier elektryk na Wydziale Mechanicznym w Towarzystwie Akcyjnym Drogi Żelazne Warszawsko-Wiedeńskie. Od początku prowadził działalność pedagogiczną, pracując jako nauczyciel w prywatnej szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S . Rotwanda. Wykładał elektrotechnikę i fizykę, prowadził pracownię elektrotechniczną oraz pełnił kilka innych funkcji administracyjnych. W 1905 r. uczestniczył w posiedzeniu organizacyjnym Towarzystwa Kursów Naukowych, następnie był członkiem Rady Naukowej Wydziału Technicznego. Wykładał także na: Kursach Wieczornych, Kursach Politechnicznych i w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W 1900 r. rozpoczął prace w rosyjskojęzycznym Warszawskim Instytucie Politechnicznym. Początkowo był laborantem, a od 1902 r. starszym asystentem w Katedrze Elektrotechniki, kierowanej przez Rosjanina prof. Aleksandra Wulfa. W latach 1908-1915 był etatowym starszym laborantem elektrotechniki. W czasie I Wojny Światowej w czerwcu 1915 r więcej »
 

Tegoroczna, jubileuszowa, XX Konferencja Okrągłego Stołu odbędzie się w dniu 17 maja br. (piątek). Hasłem jej będzie: "Polska w drodze do społeczeństwa informacyjnego - standaryzacja narzędziem budowy mostów wspomagających rozwój". Współorganizatorami wydarzenia będą: Stowarzyszenie Elektryków Polskich i Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW). Na miejsce tegorocznej konferencji wybrano Aulę im. Roberta Schumana UKSW w budynku przy ul. Kazimierza Wóycickiego 1/3 w Warszawie. CELE XX KOS - pogłębienie zainteresowania środowisk decydenckich i opiniotwórczych ważnymi zagadnieniami z obszaru problematyki społeczeństwa informacyjnego (SI), mającymi duże znaczenie dla rozwoju Polski w obecnych i nadchodzących latach, - przedyskutowanie kluczowych dla Polski problemów związanych z rozwojem SI w aspekcie perspektywy osobowej, - szerokie udostępnienie materiałów więcej »