Role of certified reference materials in industrial analytics as exemplified by determination of cadmium. Rola certyfikowanych materiałów odniesienia w analityce przemysłowej na przykładzie oznaczania zawartości kadmu
Samples of sewage sludge, soil, turkey breast meat and
herring meat were analyzed for Cd as well as Ca, Fe, K,
Mg, Na, P i S contents by inductively coupled plasma at.
emission spectroscopy under comparison with certified
ref. materials. The necessity of use of certified ref. materials
was confirmed. Akredytowane laboratorium analityczne funkcjonujące
zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC
17025:2005 jest zobowiązane dostarczać klientowi
wiarygodnych wyników analiz zapewniając
spójność pomiarową. Narzędziem umożliwiającym
zapewnienie spójności pomiarowej jest
stosowanie certyfikowanych materiałów odniesienia
(CRM). Opisano zastosowanie materiałów
CRM do kalibracji przyrządów pomiarowych oraz
kontroli jakości badań. Dowiedziono, jak istotne
jest stosowanie certyfikowanych materiałów odniesienia
w analizie próbek przemysłowych.
Zakłady przemysłowe zobowiązane są do stałej kontroli jakości
swoich surowców, półproduktów i produktów. Wyniki analiz stanowiąpodstawę do oceny zgodności towaru ze specyfikacją, do podjęcia
decyzji o wypuszczeniu danej partii materiału na rynek, czy też do
wprowadzenia do obrotu nowych produktów. Niestety, często zdarza
się, że wyniki podawane przez niezależne laboratoria różnią się znacznie.
Dlatego też, ważne jest, aby wyniki analiz przeprowadzanych
przez laboratoria zajmujące się oznaczeniami dla potrzeb przemysłu
były nie tylko wiarygodne, ale także porównywalne z wynikami otrzymanymi
w różnych laboratoriach. Jest to możliwe, jeżeli uzyskany
wynik jest spójny z wartością odniesienia1).
Zgodnie z międzynarodowym słownikiem terminów metrologicznych
VIM spójność pomiarowa, jest to właściwość wyniku pomiaru,
przy której wynik może być związany z odniesieniem poprzez udokumentowany,
nieprzerwany łańcuch wzorcowań, z których każde wnosi
swój udział do niepewności pomiaru2).
Zapewnienie spójności pomiarowej w badaniach chemicznych jest
[...]
Use of certified reference materials in the validation of methods in multielemental analysis Zastosowanie certyfikowanych materiałów odniesienia w walidacji metod analizy wielopierwiastkowej DOI:10.12916/przemchem.2014.578
Certified ref. materials were successfully used at various stages
of validation of multielemental anal. procedures at detn. of
Pb content in sediments samples. Inductively coupled plasma
optical emission spectrometry was used as anal. method.
Omówiono wykorzystanie certyfikowanych
materiałów odniesienia na kolejnych etapach
walidacji metod analizy wielopierwiastkowej,
na przykładzie oznaczania zawartości Pb
w próbkach osadów metodą optycznej spektrometrii
emisyjnej ICP. Wykazano zasadność
stosowania certyfikowanych materiałów odniesienia
na każdym z etapów walidacji.
Akredytowane laboratorium chemiczne powinno mieć opracowane
metody, które są wiarygodne i odpowiednie do przewidzianego zastosowania
oraz spełniają oczekiwania klienta. Mogą to być metody znormalizowane
lub też opracowane przez laboratorium1). Laboratorium
jest zobowiązane do zapewnienia wiarygodności wyników badań.
Jednym z podstawowych elementów zapewnienia jakości wyników
jest walidacja metody analitycznej2).
Walidacja procedury analitycznej jest jednym z głównych elementów
systemu kontroli i zapewnienia jakości wyników pomiarów
w każdym laboratorium3). Polega na potwierdzeniu, że wybrane
metody spełniają wymagania dotyczące ich zastosowania oraz są w stanie wykryć badaną cechę z odpowiednią precyzją i dokładnością.
Obejmuje wyznaczenie parametrów analitycznych, w których
spójność pomiarowa oraz niepewność wyniku pomiaru determinują
wiarygodność wyników4). Kluczowe do oceny metody analitycznej
są takie parametry, jak selektywność/specyficzność, granica wykrywalności
LOD (limit of detection), granica oznaczalności LOQ (limit
of quantification), odzysk, zakres roboczy i liniowość, poprawność,
precyzja oraz odporność. Kryteria, które uwzględnia się w procesie
walidacji zależą od specyfiki danej metody i celu jej stosowania5).
Obecne podejście do walidacji zakłada rozróżnienie metod wymagających
pełnej walidacji (metody nowe opracowane przez laboratorium)
oraz m[...]
Nowe dodatki paszowe na bazie lucerny i nawłoci wzbogacone w mikroelementy metodą biosorpcji DOI:10.15199/62.2018.12.26
W intensywnej hodowli zwierzęcej ważne jest dostarczenie paszy
mającej skład dostosowany do aktualnego zapotrzebowania ze strony
zwierząt gospodarskich1). Ważnymi składnikami niezbędnymi
do prawidłowego przyrostu masy zwierząt oraz ich prawidłowego
metabolizmu są białka, substancje energetyczne oraz mikroelementy.
Jony Cu2+ odpowiadają za budowę i aktywację wielu enzymów2, 3),
uczestniczą w oddychaniu mitochondrialnym4) i syntezie białek, np.
melatoniny czy kreatyniny5). Spośród wielu funkcji, jakie pełnią
jony Zn2+ w organizmach żywych można wymienić budowę struktur
i aktywację enzymów6), regulację pracy trzustki7) czy udział w przewodzeniu
sygnałów nerwowych w neuronach8). Obecność jonów Mn2+
jest potrzebna do prawidłowego rozwoju mózgu9) oraz ma wpływ na
homeostazę tarczycy10).
Mikroelementy są pobierane przez rośliny z gleby, a ich ilość silnie
zależy od gatunku, rodzaju gleby, techniki oraz jakości nawożenia
i warunków środowiskowych panujących podczas wegetacji rośliny.
Ilość zawartych substancji odżywczych w paszy pochodzenia roślinnego
często nie pokrywa dziennego zapotrzebowania na nie ze strony
zwierząt hodowlanych. Dlatego stosuje się wzbogacanie pasz w dodatki
mineralne zawierające odpowiednie dawki niezbędnych pierwiastków
odżywczych. Klasyczne (mineralne) dodatki paszowe cechują się
zmienną przyswajalnością mikroelementów przez zwierzęta. Badania
nad przyswajalnością mikroelementów z różnych preparatów nie są
jednak dobrze udokumentowane w literaturze11). Obiecującym trendem
jest wiązanie jonów mikroelementów do biomasy, co pozwala na ich
lepszą przyswajalność oraz ogranicza skutki ewentualnego efektu
toksycznego. Tak przygotowany dodatek paszowy charakteryzuje się
lepszą bioprzyswajalnością.
Lucerna siewna (Medicago sativa) jest rośliną strączkową
powszechnie stosowaną w wielu krajach jako pasza lub dodatek do
pasz12). Próby zwiększenia wartości odżywczej tej rośliny odbywały się
głównie z wykorzystaniem techni[...]
Metoda utylizacji odchodów hodowlanych i odpadów poubojowych w intensywnym chowie gęsi na nawozy mineralno-organiczne
Opracowano metodę wytwarzania nawozu mineralno-
organicznego z odpadów poubojowych
oraz modyfikowanego podłoża, na którym odbywa
się chów gęsi. W celu ograniczenia strat składników
nawozowych zawartych w pomiocie drobiowym,
podłoże wybiegu uformowano z węgla
oraz mieszanki węgla z magnezytem. Nasycone
odchodami hodowlanymi podłoże higienizowane
jest dodatkiem kwaśnego mineralizatu uzyskanego
w procesie działania kwasem siarkowym na
odpady poubojowe z ubojni gęsi. Zbadano właściwości
sorpcyjne podłoży. Odpady poubojowe
roztwarzano w stężonym kwasie siarkowym.
Skład nawozu korygowano dodatkiem popiołu ze
spalania biomasy, a także poprzez dodatek nawozów
mineralnych i mikroelementów w proporcjach
wynikających z potrzeb uprawowych roślin.
W badaniach polowych przy uprawie kukurydzy
i gorczycy oceniano właściwości nawozowe wytworzonych
produktów. Metoda redukuje emisyjne
straty związków azotu w chowie gęsi do at-
Małgorzata Mironiuka, *, Henryk Góreckia, Helena Góreckaa, Zbigniew Dobrzańskib,
Katarzyna Chojnackaa, Radosław Wilka, Piotr Rusekc, Urszula Sienkiewicz-Cholewad
aPolitechnika Wrocławska; bUniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu; cInstytut Nawozów Sztucznych, Puławy;
dInstytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy, Puławy
Metoda utylizacji odchodów hodowlanych
i odpadów poubojowych
w intensywnym chowie gęsi
na nawozy mineralno-organiczne
Method for utilization of manure and slaughter wastes
in intensive geese breeding as mineral-organic fertilizers
Prof. dr hab. inż. Henryk GÓRECKI w roku
1970 ukończył studia na Wydziale Chemicznym
Politechniki Wrocławskiej. Jest kierownikiem
Zakładu Chemii dla Rolnictwa w Instytucie
Technologii Nieorganicznej i Nawozów
Mineralnych tej uczelni. Od 2005 r. pełni
funkcję wiceprzewodniczącego Rady Nauki
w Ministerstwie Edukacji i Nauki, będąc jednocześnie
przewodniczącym Komisji Badań na
Rzecz Rozwoju Gospodarki. Specjalność - technologia
nieorganiczna, techn[...]