A com. fenmedifam, desmedifam and etofumesat-contg. herbicide was modified by addn. of H3BO3, MnSO4 and/or the com. B and Mn chelates in aq. solns. and used for controlling weeds in sugar beet culture. The applied solns. were stable (very small amts. of a ppt. were observed), did effect neither morphol. nor metabolism of the beet and showed high herbicidic efficiency against the dominant weeds (destruction of 84-89% weeds in av.). The addn. of B and Mn salts to the herbicide resulted commonly in increasing the herbicide efficiency. The application of herbicide alone resulted in a small increase in sugar, Na, K and alpha-aminoacid N contents in the sugar beet. The addn. of B and Mn salts resulted in an increasing of the tendency. Przedstawiono wyniki badań doświadczalnych wpływu formy (sól lub chelat) i sposobu aplikacji (rozdzielnie lub łącznie) nawozu mikroelementowego stosowanego z herbicydem na stabilność roztworu cieczy użytkowej oraz skuteczność działania chwastobójczego. W doświadczeniach oceniono również reakcję rośliny uprawnej, jaką był burak cukrowy, przejawiającą się zmianami w jej morfologii i w zdolności do wytwarzania cukru (sacharozy) i substancji niepożądanych (K+, Na+ oraz azotu α-aminokwasowego) w korzeniu. Burak cukrowy należy do gatunków roślin o wysokich wymaganiach, zarówno w stosunku do makro, jak i mikroelementów (zwłaszcza boru i manganu) w warunkach uprawy1). Badania dowodzą, że dolistne dokarmianie tymi mikroelementami wpływa na poprawę plonowania, a także może powodować wzrost zawartości cukru w korzeniu2). To pozytywne działanie boru i manganu związane jest z okresowymi niedoborami tych składników3). A com. fenmedifam, desmedifam and etofumesat-contg. herbicide was modified by addn. of H3BO3, MnSO4 and/or the com. B and Mn chelates in aq. solns. and used for controlling weeds in sugar beet culture. The applied solns. were stable (very small amts. of a ppt. were observed), did effect nei[...]

  Solns. of 2 com. herbicides were modified by addn. of CuSO4 or ZnSO4 or com. Cu and Zn chelates and applied in winter wheat culture in field expts. to control 10 weed species. The solns. used were stable during storage for 24 h. Use of the solns. did result neither in decreasing herbicides activity of the agents nor in the exceeding allowable concns. of Cu and Zn in the wheat crop. Przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych i polowych polegających na ocenie wpływu formy (sól lub chelat) i sposobu aplikacji (rozdzielnie lub łącznie) nawozu mikroelementowego stosowanego z herbicydami na stabilność roztworu cieczy użytkowej oraz skuteczność działania chwastobójczego w pszenicy ozimej. W doświadczeniach oceniono również reakcję rośliny uprawnej przejawiającą się zmianami w jej morfologii oraz wpływem na wysokość plonu oraz zawartości miedzi i cynku w ziarnie. Presja ekonomiczna wymusza na rolnikach poszukiwanie nowych rozwiązań technologicznych mogących zaowocować oszczędnościami. Jednym z nich jest łączenie zabiegów ochrony i nawożenia1). W przypadku mieszanin tak skomplikowanych związków chemicznych, jak herbicydy z innymi agrochemikaliami należy brać pod uwagę fakt, że pomiędzy tymi komponentami mogą zachodzić różnego rodzaju interakcje, zarówno korzystne, jak i niepożądane. Pozytywne może być wzbogacenie działania i synergizm, a negatywny jest antagonizm2). Wzbogacenie działania polega na rozszerzeniu skuteczności mieszaniny, wynikającym ze zsumowania się spektrum działania jej komponentów. Wykorzystanie tego efektu pozwala zarówno na skuteczne niszczenie chwastów, jak i na stymulowanie wzrostu rośliny uprawnej. Synergizm objawia się zwielokrotnionym działaniem, przekraczającym proste zsumowanie się działania komponentów. Zjawisko to występuje rzadko i jest wykorzystywane przez producentów środków ochrony roślin do tworzenia gotowych mieszanin handlowych. Synergizm może również pojawić się w czasie łącznego stosowania her[...]

  Aq. solns. of modified or unmodified com. biostimulators consisting of 4 com. herbicides and an adjuvant were tested in the cultivation of sugar beet. The stability of the solns. was evaluated by visual observation of their homogeneity after time of prepn. In the beet root samples, the sucrose content and presence of undesirable substances (K+, Na+ and α-amino acid N) were analyzed by polarimetry, flame photometry and fluorimetry, resp. The herbicide activity of solns. was evaluated after 14 days from the last use. Application of the solns. resulted in a small increase in the sugar content in beet root and decay weeds (87-93%). Przedstawiono wyniki badań doświadczalnych nad możliwością łącznej aplikacji herbicydów z biostymulatorami w uprawie buraka cukrowego. W warunkach laboratoryjnych oceniono stabilność roztworu roboczego mieszaniny herbicydów Kemifam Super Koncentrat 320 EC, Safari 50 WG, Torero 500 SC i Lontrel 300 SL, użytych w dwóch dawkach z adjuwantem Trend 90 EC oraz z dodatkiem biostymulatorów (Asahi SL i Kelpak SL) lub bez ich udziału. W próbkach korzeni buraka przeanalizowano poziom zawartości cukru (sacharozy) i substancji niepożądanych (K+, Na+ oraz jonu N-α-aminokwasowego). W doświadczeniach polowych analizowano reakcję rośliny uprawnej na zastosowane roztwory oraz skuteczność działania chwastobójczego. Burak cukrowy należy do gatunków bardzo wrażliwych na zachwaszczenie, dlatego chemiczna ochrona plantacji ma decydujące znaczenie w osiąganiu wysokich plonów. Sytuacja ta wynika z powolnego tempa wzrostu roślin oraz ich małej konkurencyjności w początkowych tygodniach. Aby skutecznie zwalczyć pojawiające się w tym czasie chwasty i zapewnić uzyskanie wysokiego plonu, konieczny jest 3-4-krotny zabieg herbicydowy1, 2). Częste stosowanie herbicydów oprócz aspektów pozytywnych może nieść za sobą również zagrożenia. Roślina uprawna traktowana środkami chemicznymi może niekorzystnie na nie reagować, dl[...]

  Six field expts. with winter wheat were carried out to compare the fertilizer efficiency of Cu and Zn sulfates or chelates citrates applied as foliar sprays. The metal concns. in the grain was detd. The chelated Cu showed higher efficiency than CuSO4. The efficiency of Zn was lower than that of Cu and did not depend on its form. Przeprowadzono 6 doświadczeń polowych z pszenicą ozimą w celu porównania efektywności chelatowych i mineralnych form miedzi i cynku aplikowanych dolistnie. Mikroelementy stosowano w formie siarczanów, a także chelatów cytrynianowych Insol Cu i Insol Zn w dawkach 150 i 300 mg/kg (Cu) oraz 200 i 400 mg/kg (Zn). Na podstawie analizy plonów oraz zmian zawartości badanych metali w ziarnie stwierdzono większą efektywność formy chelatowej niż mineralnej miedzi oraz podobną efektywność nawozową obu form cynku. Chelaty to związki chemiczne w postaci heterocyklicznego pierścienia składające się z atomu centralnego połączonego poprzez co najmniej dwa wiązania koordynacyjne z cząsteczką zwaną ligandem. Atomem centralnym jest zazwyczaj dwu- lub trójwartościowy kation metalu. Słowo chelat pochodzi od greckiego słowa chele oznaczającego szczypce kraba i nawiązującego do kleszczowego sposobu połączenia atomu metalu. Przykładem chelatów występujących naturalnie w przyrodzie może być hemoglobina i chlorofil. Zdolność metalu do wchodzenia w połączenia chelatowe zależy od średnicy kationu i jego wartościowości. Spośród mikroelementów najłatwiej chelaty tworzy Fe3+, a następnie kolejno Cu2+, Zn2+, Fe2+ i Mn2+. Jony metali, takie jak K+, Na+, Ca2+ i Mg2+ charakteryzujące się niską wartościowością i dużą średnicą jonową w zasadzie nie tworzą klasycznych chelatów. Chelaty dzięki połączeniu kleszczowemu są związkami o bardzo dużej trwałości. Charakteryzują się dobrą rozpuszczalnością w wodzie, ale dysocjują tylko w niewielkim stopniu. Bardzo łatwo przenikają przez błony półprzepuszczalne organizmów żywych. Rośliny pobiera[...]