1. Wprowadzenie W katalogach oraz materiałach reklamowych producentów pomp ciepła można znaleźć dane informujące o parametrach pracy ich urządzenia. Jedną z bardzo istotnych informacji jest wartość współczynnika efektywności urządzenia COP (Coefficient Of Performance). Bezwymiarowy współczynnik COP określa, ile razy ciepło uzyskane podczas pracy urządzenia jest większe od doprowadzonej energii niezbędnej do jego pracy. Maksymalne wartości COP (od kilku do kilkunastu) uzyskuje się podczas analizy obiegu Carnota będącego podstawą działania termodynamicznych, lewobieżnych obiegów realizowanych w pompach ciepła. Rzeczywiste wartości współczynnika COP wynoszą 30%-50% wartości teoretycznie możliwych do uzyskania. W świetle normy PN-EN 16147 Pompy ciepła ze sprężarkami o napędzie elektrycznym. Badanie i wymagania dotyczące znakowania pomp ciepła do przygotowania ciepłej wody użytkowej, co już we wstępie wskazują jej twórcy, uzyskane wartości współczynnika COP są jeszcze niższe. Wynika to z faktu, że badaniom należy poddać zespół złożony z pompy ciepła i współpracującego z nią zasobnika wody użytkowej. Norma PN-EN 16147 badania i obliczania COP ujmuje również starty ciepła w zasobniku ciepłej wody. Wcześniejsza norma PN-EN 255-3 nie uwzględniała tej wartości. Celem obiektywnej oceny i weryfikacji danych podawanych przez producentów pomp ciepła w laboratorium Katedry Energetyki Politechniki Koszalińskiej zbudowano stanowisko badawcze umożliwiające pomiary zgodnie z PN-EN 16147. Zauważono, że już podczas nagrzewania wody w zasobniku pompa ciepła może pracować niestabilnie. W niniejszym artykule przedstawiono przykładowe wyniki pomiarów uzyskane podczas realizacji Etapu A badań wg PN-EN 16147 ‒ określenie czasu podgrzewania wody w zasobniku. 2. Badanie prototypowej powietrznej pompy ciepła 2.1. Obiekt badań Obiektem badań była prototypowa pompa ciepła o napędzie sprężarkowym służąca do podgrzewania wody użyt254 CIEPŁOWNICTW[...]

Przedstawiono ogólną klasyfikację kanałów w oparciu o ich średnicę hydrauliczną. Zdefiniowano pojęcie niestabilności oraz dokonano ich podziału. Omówiono poszczególne rodzaje niestabilności oraz opisano możliwość ich powstawania podczas przepływu dwufazowego w kanałach konwencjonalnych i minikanałach. Opisano rodzaje zaburzeń w przepływie będących przyczyną niestabilności, ich wpływ na pracę u[...]

Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych oporów hydraulicznych przepływu jednofazowego wody w minikanałach. Badania wykonano z zastosowaniem minikanałów w postaci rur ze stali nierdzewnej o przekroju kołowym i średnicy wewnętrznej 0,55, 0,64 i 1,10 mm. Określono zależność spadku ciśnienia wody w przepływie w funkcji liczby Reynoldsa oraz zidentyfikowano parametry granicy przejścia z obs[...]

WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ c - ciepło właściwe, (J/kg·K) L - długość, m m · - strumień masy, kg/s p - ciśnienie, N/m2 Dp - spadek ciśnienia, N/m2 Q · - strumień ciepła, W R - stała gazowa, J/(kg·K) T - temperatura, 0C v - objętość właściwa, m3/kg (w r) - gęstość strumienia masy, kg/(m2·s) U - przegrzanie cieczy, K r - gęstość, kg/m3 Indeksy górne[...]

W artykule zdefiniowano różne kryteria, określające granicę podziału między kanałami konwencjonalnymi a kanałami o małych średnicach. Omówiono, porównując do kanałów konwencjonalnych, wybrane zagadnienia wymiany ciepła podczas przepływu czynnika jedno- i dwufazowego wewnątrz minikanałów. Przedstawiono odmienność zjawisk wymiany ciepła, zwłaszcza podczas wrzenia w przepływie wewnątrz minikanałó[...]

Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych oporów dwufazowego przepływu adiabatycznego mieszaniny woda-powietrze w minikanałach rurowych. W badaniach zastosowano osiem minikanałów rurowych o średnicy wewnętrznej dw =1,05÷2,30 mm i długości odcinka testowego 300 mm wykonanych ze stali nierdzewnej. Badania przeprowadzono w zakresie parametrów: masowe natężenie przepływu wody 0,65÷59 kg/h i pow[...]

Opracowanie stanowi kontynuację analizy wyników badań w zakresie obliczania oporów przepływu dwufazowego w minikanałach opublikowanej w numerach 3/2008 oraz 7/2008. Rozpatrzono dwie poprawki modyfikujące współczynnik oporu przepływu dwufazowego FL. Wyniki obliczeń adiabatycznego oporu przepływu mieszaniny wody i powietrza porównano z wynikami własnych badań eksperymentalnych. Badania prowadzon[...]

Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych wrzenia czynnika chłodniczego R134a w przepływie w minikanałach. Badania wykonano w minikanale rurowym o średnicy wewnętrznej 1,68 mm. Na podstawie wyników badań wykreślono krzywe wrzenia. Z analizy źródeł literatury i badań własnych stwierdzono, że nie można przenosić w sposób bezpośredni opisu wrzenia w kanałach konwencjonalnych do minikanałów. Sz[...]

W pracy przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych wrzenia przechłodzonego podczas przepływu w minikanałach. Współczynniki przejmowania ciepła uzyskano podczas pomiarów wrzenia przechłodzonego R134a w poziomych rurkach o średnicy wewnętrznej: 0,45, 0,55, 0,80, 1,10, 1,15, 1,30, 1,35, 1,40, 1,60, 1,68, 1,94 oraz 2,30 mm i ogrzewanej długości 200 mm. Współczynniki przejmowania ciepła uzyskano dla strumieni ciepła dochodzących do 90 kW/m2 oraz średnich gęstości strumienia masy: 358, 438, 558, 789, 940 oraz 1401 kg/(m2s). Stwierdzono, że współczynniki przejmowania ciepła silnie zależą od doprowadzanego strumienia ciepła oraz od stopnia suchości. Niektóre z korelacji, stosowanych w kanałach konwencjonalnych (Shah, Kandlikar, Thom, Bergles & Rohsenow), mogą być stosowane do obliczania[...]

  W artykule przedstawiono wyniki badań prototypu powietrznego płaskiego pasywnego kolektora słonecznego. Kolektor o konstrukcji skrzynkowej o wymiarach 1,04 × 2,08 × 0,18 m (szer.× wys. × gł.) wykonany był z blachy aluminiowej. Do kolektora powietrze dopływało kanałem o średnicy 110 mm i długości 0,5 m. Kanał wypływu ogrzanego powietrza wykonano z rury o średnicy 130 mm i długości 0,5 m. Skrzynię kolektora zamknięto szybą solarną o grubości 3,2 mm. Badania prototypu przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych przy konwekcyjnym przepływie powietrza przez skrzynię kolektora. Źródłem energii dostarczanej do kolektora były promienniki podczerwieni o zakresie natężenia promieniowania I = 0÷550 W/m2. Celem badań było wyznaczenie mocy cieplnej kolektora w zależności od natężenia promieniowania. W wyniku badań określono, że w warunkach maksymalnego natężenia promieniowania (I = 550 W/m2) średnia prędkość powietrza w kanale dolotowym wynosiła w = 1,0 m/s, objętościowe natężenie przepływu powietrza η = 28 m3/h, moc cieplna kolektora wynosiła Q = 474 W a sprawności konwersji energii η = 43%.1. Wprowadzenie Słońce jest najjaśniejszym obiektem na niebie i głównym źródłem energii docierającej na Ziemię. Energia promieniowania słonecznego podlega konwersji: fototermicznej (na ciepło), fotowoltaicznej (na prąd) oraz fotobiochemicznej (na energię wiązań biochemicznych) [17], [29]. Metody konwersji fototermicznej dzieli się na: - pasywne, czyli nie wymagające dodatkowego źródła energii napędowej (w tym do napędu np.: pomp, wentylatorów). Wśród przykładów pasywnych metod wykorzystania energii słonecznej wyróżnia się: ogrzewanie budynku za pomocą odpowiednio skonstruowanych przegród (np.: szklanych), suszenie płodów rolnych; bezpośrednie ogrzewanie wody w zbiorniku; akumulację ciepła w przegrodach budowlanych; chłodzenie pasywne z wykorzystaniem, np. parowania wody, - aktywne, czyli przetwarzające energię słoneczną w ciepło w specja[...]