Effect of modification of the adhesive layer on the oxygen permeability through polyethylene film laminates Wpływ modyfikacji warstwy adhezyjnej na przenikalność tlenu przez laminaty z folii polietylenowej DOI:10.15199/62.2015.11.30
Surface of polyethylene (PE) film was modified by covering
with an adhesive consisting of biopolymers (Et cellulose,
zein) and mineral fillers (bentonites) to improve
its barrier properties. The 10% addn. of the barrier material
to the adhesive system resulted in an increase in the
O2 barrier properties of laminates by 34-42% compared
to the initial PE film. The O2 content in the packagings
prepd. by using the modified adhesive layer decreased by
6-27% as compared to the unmodified adhesive control.
The addn. of Et cellulose and bentonite to the adhesive
layer resulted also in improving the mech. properties of
the PE film by 10-29%, while the addn. of zein resulted in
the film delamination.
Przedstawiono wyniki badań modyfikacji warstwy
adhezyjnej/klejowej biopolimerami (etyloceluloza,
zeina) oraz napełniaczami mineralnymi
(bentonity) dokonanej w celu poprawy
właściwości barierowych laminatów zawierających
folię polietylenową. Stwierdzono, że
10-proc. dodatek substancji barierowej do układu
adhezyjnego pozwala na zmianę przenikalności tlenu przez laminaty o 34-42% w porównaniu
z wyjściową folią polietylenową. Zawartość
tlenu w opakowaniach przygotowanych na bazie
zmodyfikowanej warstwy adhezyjno-barierowej
uległa zmianie, co pozwoliło na zmianę barierowości
o 6-27% w odniesieniu do opakowania
kontrolnego (bez modyfikacji kleju). Dodatek
etylocelulozy oraz bentonitów do warstwy adhezyjnej
spowodował poprawę wytrzymałości folii
na delaminację o 10-29%, podczas gdy dodatek
zeiny przyczynił się do całkowitego rozwarstwienia
otrzymanych laminatów.
Zapewnienie odpowiedniej barierowości względem gazów, głównie
tlenu, stanowi jeden z ważnych aspektów w rozwoju i produkcji opakowań
do żywności, której jakość zależy od jej wartości odżywczych,
często traconych wskutek utleniania cennych i wrażliwych substancji.
Barierowość tradycyjnych materiałów poliolefinowych i poliestrowych
zwiększa się np. poprzez metalizację lub wytwarzanie[...]
Oxygen permeability through the PE/PE laminates with modified adhesive layer Przenikalność tlenu przez laminaty PE/PE ze zmodyfikowaną warstwą klejową DOI:10.15199/62.2015.12.31
Surface of polyethylene film was modified by covering
with an adhesive consisting of poly(vinylidene chloride)
(PVDC) to improve its barrier properties. The 53% and 89%
addn. of PVDC to the adhesive system resulted in increase
in the O2 barrier properties of laminates by 42-85% compared
to the unmodified adhesive. An increase in thickness
of adhesive layer resulted in a decrease in O2 permeability
of the laminates, regardless of the PVDC content.
Przedstawiono wyniki badań modyfikacji
warstwy adhezyjnej poli(chlorkiem winylidenu)
(PVDC), dokonanej w celu poprawy właściwości
barierowych laminatów zawierających folię
polietylenową. Stwierdzono, że 53- i 89-proc.
dodatek substancji barierowej do układu adhezyjnego
pozwala na zmianę przenikalności
tlenu przez laminaty z folii PE o 42-85%
w porównaniu z laminatem kontrolnym (bez
modyfikacji kleju). Niezależnie od stężenia
stosowanego dodatku PVDC zmniejszenie
przenikalności tlenu przez laminaty z folii PE
następowało wraz ze wzrostem grubości warstwy
klejowej/adhezyjnej.
Opakowanie barierowe dla gazów, głównie tlenu, gwarantujące
trwałość pakowanego produktu to nieodzowny element jakości, przede
wszystkim produktów spożywczych szczególnie narażonych na procesy
oksydacyjne. Ograniczenie przenikania tlenu przez opakowanie
wiąże się z ochroną przed utratą wartości odżywczych i wydłużeniem
okresu przydatności do spożycia, możliwością ograniczenia ilości stosowanych
konserwantów, zachowaniem barwy, co korzystnie wpływa
na walory wizualne produktu, a przede wszystkim z obniżeniem ryzyka psucia się żywności poprzez zapobieganie rozwojowi pleśni oraz
patogenów bakteryjnych.
Obecnie oferta rynku opakowań barierowych jest bardzo szeroka
i dotyczy przede wszystkim folii wielowarstwowych, w których
przynajmniej jedną warstwę otrzymaną poprzez współwytłaczanie
lub laminowanie stanowi materiał polimerowy o małej przenikalności
tlenu, taki jak poliamid (PA), poli(alkohol winylowy) (PVOH),
k[...]
Przydatność oleju lnianego jako substancji modelowej do testowania barierowości UV folii opakowaniowych DOI:10.15199/62.2017.6.21
Tłuszcze jadalne, a szczególnie oleje roślinne, różnią się składem
kwasów tłuszczowych (KT) (różne proporcje KT nasyconych,
jedno- i wielonienasyconych z n-6 i n-3), obecnością wiązań sprzężonych
oraz zawartością antyoksydantów. Sumaryczna zawartość
nienasyconych KT jest największa w olejach rzepakowym i lnianym
(odpowiednio 92,05 i 91,21%). Jednak głównym składnikiem oleju
lnianego jest kwas linolenowy n-3 (ponad 55%), który jest bardziej
podatny na utlenianie niż kwas oleinowy. Podatność na utlenianie
rośnie w postępie geometrycznym proporcjonalnie do liczby wiązań
nienasyconych w poszczególnych kwasach tłuszczowych1). Olej lniany
ze względu na specyficzną budowę chemiczną, zwłaszcza bardzo
wysoki poziom nienasycenia kwasów tłuszczowych i małą zawartość
witaminy E stanowiącej naturalny przeciwutleniacz, jest produktem
bardzo podatnym na utlenianie katalizowane temperaturą i dostępem
tlenu, a przede wszystkim działaniem promieniowania świetlnego
aktywującego procesy autooksydacji. Absorpcja promieniowania UV
przez cząsteczki prowadzi do ich wzbudzenia lub rozpadu na wolne
rodniki, które są indywiduami bardzo reaktywnymi2). Na podatność
na utlenianie, poza właściwościami chemicznymi samego produktu,
wpływ mają również czynniki zewnętrzne, takie jak dostęp tlenu,
światła, rodzaj opakowania i warunki przechowywania3). Obecnie
1326 96/6(2017)
Dr inż. Małgorzata MIZIELIŃSKA - notkę biograficzną i fotografię Autorki
drukujemy w bieżącym numerze na str. 1317.
Mgr inż. Marta WERONIS jest absolwentką
Wydziału Technologii i Inżynierii Chemicznej
Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego
w Szczecinie (kierunek inżynieria
chemiczna i procesowa, specjalność inżynieria
procesowa). Od 7 lat jest pracownikiem naukowo-
technicznym w Centrum Bioimmobilizacji
i Innowacyjnych Materiałów Opakowaniowych tej
samej uczelni. Specjalność - analiza zmian jakościowych
frakcji lipidowych, praca z układami wielofazowymi,
w szczególności z emu[...]