W okresie rozwoju cywilizacyjnego powszechne stosowanie urządzeń elektrycznych i elektronicznych w dużej i ciągle rosnącej liczbie zastosowań w gospodarstwach domowych, instytucjach oraz zakładach przemysłowych jest czymś naturalnym [1]. Użytkowane urządzenia, realizując swoje podstawowe zadania, takie jak: wytwarzanie energii mechanicznej, cieplnej, bądź przetwarzanie energii elektrycznej, współdzielą przestrzeń środowiska elektromagnetycznego i oddziałują na siebie nawzajem również w sposób niepożądany. Zjawiska te nazywane są zaburzeniami elektromagnetycznymi i problemy ograniczania ich emisji oraz konstrukcji urządzeń z odpowiednim poziomem odporności na nie, określane są pojęciem kompatybilności elektromagnetycznej (EMC - ang. ElectroMagnetic Compatibility) [1]. Mianem kompatybilności elektromagnetycznej określa się warunki dopuszczalne dla oddziaływania zewnętrznych i wewnętrznych pól elektromagnetycznych na pracę urządzeń elektronicznych oraz sprzętu zawierającego układy elektroniczne [2]. Niezbędnym warunkiem uzyskania kompatybilnego systemu radiokomunikacyjnego jest zagwarantowanie dwóch wariantów kompatybilności elektromagnetycznej: ● kompatybilność zewnętrzna - koegzystencja elektromagnetyczna urządzeń radiokomunikacyjnych z innymi urządzeniami oraz źródłami zakłóceń naturalnych i przemysłowych [3], ● kompatybilność wewnętrzna - koegzystencja elektromagnetyczna poszczególnych obwodów jednego urządzenia radiokomunikacyjnego (przy uwzględnieniu zakłóceń własnych w odbiornikach) [3]. Wzajemne oddziaływania urządzenia (systemu) i środowiska przedstawiono na rys. 1. Zobrazowano również oddziaływania wewnątrz danego systemu, które często mają charakter bardzo skomplikowany. Urządzenia elektroniczne powinny być projektowane i wykonane w taki sposób, aby nie zakłócać wykonywania swoich podstawowych funkcji. Zapewnienie kompatybilności elektromagnetycznej jest złożonym problemem technicznym dla wielu projekt[...]

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z wynikami badań oddziaływania wyładowań elektrostatycznych - ESD na elementy, urządzenia i systemy elektryczne oraz szczególnie elektroniczne. Występowanie elektryczności statycznej powoduje także niekorzystne oddziaływanie na organizm ludzki. Ponadto, jej obecność jest dość często przyczyną zagrożeń pożarowo - wybuchowych [1,2,3]. Stanowi także poważne źródło zakłóceń w przebiegu procesów technologicznych oraz w pracy aparatury kontrolnej i pomiarowej, np. systemy informacyjno - pomiarowe, komputerowe, bezpieczeństwa, a także urządzenia sterujące, itd. [4,5,6,7]. Określenie stanu zagrożenia elektrycznością statyczną dla danego urządzenia (systemu) umożliwiają kryteria odnoszące się do stopnia naelektryzowania się danego ciała (urządzenia) w danym ośrodku (środowisku). Jest to określane przez: zgromadzony ładunek, natężenie pola elektrycznego lub napięcie elektrostatyczne. Podobne informacje wiążą się z kryteriami które określają energię tych wyładowań elektrostatycznych. Ładunek elektrostatyczny zgromadzony na ciele człowieka może wywierać niekorzystne działania biologiczne poprzez ekranowanie dostępu naturalnych pól elektrycznych i magnetycznych do organizmu człowieka [5,8,9]. Odpowiedzialnym za to jest tzw. efekt polowy, który polega na długotrwałym oddziaływaniu bardzo silnego pola elektrycznego, związanego z obecnością ładunku elektrostatycznego na materii ożywionej. Może on być przyczyną: odczucia bólu w kończynach dolnych i górnych (lub też na całym ciele), uczucie zmęczenia lub nadpobudliwości, bóle głowy, niepokój, nadmierne pocenie się, bezsenność, wzrost krzepliwości krwi i zakłócenia tzw. metabolizmu ustrojowego. Drugim, bardziej odczuwalnym oddziaływaniem biologicznym, jest wyładowanie elektrostatyczne. Wyładowania elektrostat[...]