SPACERKIEM PO KORONACH DRZEW - TURYSTYKA, BUSINESS I EKOLOGIA Z KANADY
Konstruowany jest pod kątem minimalnego kontaktu z człowiekiem. Galeria obserwacyjna jest wyposażona w uszczelnienia dźwiękochłonne, zabezpieczające przed przenikaniem odgłosów i zapachów ludzkich. Os[...]
TORONTO KONTYNUUJE AKCJĘ ZERO ODPADÓW - BEZ WYSYPISKA
W numerze trzecim AURY z ubiegłego roku opublikowałem artykuł na temat akcji "Zero Odpadów" zainicjowanej przez miasto Toronto w Kanadzie. Celem tej ambitnej akcji jest uzyskanie teoretycznego zera w [...]
TORONTO KONTYNUUJE PLAN ZERO ODPADÓW (III)
W artykule na temat "Toronto kontynuuje akcję Zero Odpadów", (AURA 10/2004), zamieściłem informacje o postępach tego niezwykłego planu w roku 2003, oraz o tym, gdzie władze miejskie koncentrują swoje [...]
Gospodarka odpadami komunalnymi za granicą
Region Waterloo jest kanadyjską jednostką administracji publicznej na szczeblu lokalnym, związkiem gmin w południowej części prowincji Ontario między jeziorami Ontario, Huron oraz Erie. Tworzą go trzy gminy miejskie: Waterloo, Kitchener oraz Cambridge i cztery przyległe wiejskie ośrodki gminne, North Dumfries, Wellesley, Wilmot oraz Woolwich. Region Waterloo, nazywany dalej RW ZWG7, ma o[...]
Toronto - Zero Odpadów
W ostatnim artykule pod powyższym tytułem w części III (AURA 7/2006), wspominałem, że miasto Toronto osiągnęło 60% odwrotu spod wysypiska i w pewnym sensie utknęło na tym poziomie. Zaznaczyłem również, że pozostałe teoretyczne 40% może być osiągnięte jedynie przy zastosowaniu metod termicznych, takich jak plazma, gazyfikacja oraz wręcz spalanie. Jest już rok 2008, a według pierwotnego p[...]
Strajk śmieciarzy w Toronto
Po blisko 6-miesięcznych rozmowach między stronami, 22 czerwca rozpoczął się w Toronto strajk publicznych służb miejskich, z których część zajmuje się wywożeniem śmieci. Służby miejskie Toronto stanowią integralną część gminy miejskiej czyli zarządu instytucji państwowej. Inaczej rzecz biorąc, "śmieciarz" jest na posadzie państwowej, w odróżnieniu od innych miast w Kanadzie, gdzie zbiórką śmieci mogą zajmować się wybrane na drodze przetargu firmy prywatne. Zatem ponad 80% systemu odbioru odpadów znajduje się pod kontrolą władz miejskich. Tylko niewielka część (zbiórka odpadów organicznych w niektórych dzielnicach) jest w rękach firmy, pracującej na zasadzie kontraktu. System odbioru odpadów w Toronto składa się z: jednostrumieniowego (w formie wymieszanej) recyklingu[...]
Akcenty ekologiczne na olimpiadzie w Vancouver
Zakłady Komunikacyjne prowincji Kolumbii Brytyjskiej, BC Transit, wprowadziły do ruchu nowe autobusy zasilane ogniwem paliwowym na wodór. Wydarzenie to zaaranżowane zostało na rozpoczęcie Igrzysk Olimpijskich dla zwrócenia uwagi społeczeństwa. Firma BC Transit obsługuje autobusowe linie komunikacyjne poza centrum Vancouveru, na prowincji. Autobusy zostały zakontraktowane kilka lat temu i są częścią prowincjonalnego planu redukcji gazów cieplarnianych. Według informacji Ten nowy program nie ma już charakteru prototypowego, lecz zakłada regularną eksploatację do roku 2014. Koszt całego programu, łącznie z kosztami pojazdów, paliwa, zaplecza technicznego oraz eksploatacji stacji paliwowych do roku 2014, to 89,5 milionów dolarów kanadyjskich. Z tego koszt produkcji jednego nowego pojazdu wyniósł 2,5 miliona dolarów kanadyjskich. Dla porównania koszt klasycznego autobusu diesel wynosi 500 tysięcy dolarów, a autobusu typu hybrydowego 800 tysięcy dolarów. Ze względu na dużą efektywność ogniw paliwowych, dyrekcja rozważa celowość produkcji autobusu piętrowego, bardziej ekonomicznego - może zabierać więcej pasażerów. Metal na medale olimpijskie z recyklingu Po raz pierwszy w historii Igrzysk Olimpijskich medale dla zwycięzców zrobione zostały z dodatkiem metali szlachetnych, a także miedzi, pochodzących z recyklingu. Jakkolwiek zawartość s[...]
Słońce grzeje mocno na taryfy gwarantowane w Kanadzie
Słońce nie bez powodu było ubóstwiane
w kulturach starozytnych.
Ta potężna gwiazda kojarzy
się każdemu z życiem na
naszej planecie, a jej energia jest wręcz
niewymierna. Przy dzisiejszym poziomie
naszych osiągnięć naukowych, niestety
należy stwierdzić, że nie możemy jeszcze
tej energii efektywnie zagospodarować.
Panele słoneczne, które przemieniają
energię słoneczną na energię elektryczną,
są, generalnie mówiąc, technologią niedoskonałą,
ale na razie nie ma innej, zadowalamy
się tym, co mamy.
Ogniwa, baterie oraz panele słoneczne
nawet z najlepszych fi rm ciągle jeszcze
prezentują się na poziomie znacznie niższym
niż maszyna parowa. Świat czeka na
przełom w ujarzmieniu energii słonecznej
na skalę energii jądrowej lub wiekszej.
Wszystkie ulepszenia ogniw fotowoltaicznych,
jak cienkie fi lmy, warstwy
soczewkowe, systemy śledzenia pozycji
Słońca itp. nie rozwiązują problemu. Podnoszą
one wydajność danego ogniwa o 10
do 15 % czy wiecej, ale to wszystko mało
do wykorzystania potencjału energii, jakim
dysponują promienie słoneczne spadające
na naszą planetę.
System bodźców
w państwach uprzemysłowionych
W związku z powyższym, uwględniajaę
koszty związane z produkcją systemów
ogniw słonecznych oraz wielkość wyprodukowanej
w końcowym efekcie energii
elektrycznej, należy stwierdzić, że są one generalnie z ekonomicznego punktu widzenia
nieopłacalne. Jedynym praktycznym
zastosowaniem mogą być wyroby
elektroniczne wymagające jedynie bardzo
małych prądów, jak kalkulatory podręczne,
zegarki itp. Na wiekszą skalę systemy
takie znajdują zastosowanie na terenach
oddalonych od siedlisk ludzkich, gdzie
nie dociera elektryfi kacja lub doprowadzenie
prądu związane jest ze znacznymi
kosztami (na dalekiej północy, na terenach
podbiegunowych w Kanadzie, na odludziu
w Afryce itp.). Nawet na odludnych
terenach wśród tysiąca jezior na północ od
Toronto czy od Ottawy właściciele domków
letniskowych wśród pięknej przyrody
polegają racz[...]
Amerykański raport w sprawie gazu łupkowego
Pod koniec lipca tego roku ukazał
się w USA bardzo interesujący raport,
dotyczący przyszłości gazu
łupkowego jako źródła nowej
energii na świecie. Raport opublikowany
został przez Uniwersytet Rice z Houston
w Teksasie, a opracowany przez James A.
Baker III Institute for Public Policy.
Instytut ten prowadzi badania nad
możliwością zastosowania nowych energii
w aspekcie panujących trendów oraz
rozwojem źródeł energii na świecie. Jest
ogniwem łączącym teorię z praktyką
w charakterze eksperta i doradcy, wspomagany
przez amerykański Departament
Energii jest źródłem informacji dla decydentów
- polityków z kół rządowych
oraz władz publicznych. Instytut nosi
imię sławnego senatora Jamesa Addisona
Bakera, doradcy Białego Domu
za prezydentury Reagana oraz sekretarza
stanu za prezydenta Busha seniora.
Baker był odpowiedzialny za tworzenie
koalicji przeciw Saddamowi w czasie
wojny w Zatoce Perskiej w latach 1990-
1991.
Raport nosi tytuł "Gaz łupkowy
a amerykańskie bezpieczeństwo narodowe"
i został sporządzony w wyniku
szybkiego rozwoju w ostatnich latach na
świecie technologii umożliwiającej uzyskiwanie
gazu z łupków skalnych.
Autorami raportu jest troje wybitnych
specjalistów z dziedziny programów polido
nich i uwalnianie gazu wymaga dość
specyfi cznej technologii wiertniczej. Właśnie
ostatnio tego typu technologie bardzo
szybko się rozwinęły i mamy obecnie
duże zainteresowanie tym nowym źródłem
energii. W USA i Kanadzie rozwój
eksploatacji postępuje dość szybko i cena
gazu ziemnego spada. Aby najogólniej
zobrazować metody wydobywania, posłużę
się prostym wykresem zob. niżej.
Wydobywanie gazu polega na wierceniu
pionowym do głębokości około 2,7 km,
a następnie przejściu do wiercenia poziomego
na odległość około 3 km. Jak pokazano
na schemacie, wiercenia planowane
są w blokach o wymiarach 2 km na 6 km
ze skoncentrowanego terenu operacyjnego,
wykonując serię odwiertów do przodu
i do tyłu, mniej więcej pokrywając pojed[...]
Toronto Zero odpadów i co z tego wyszło
Ostatnim razem na temat programu
"zera odpadów" dla
miasta Toronto w Kanadzie
pisałem w numerze 10/08
AURY z 2008 roku. Na ówczesnym etapie
Toronto osiągnęło poziom odwrotu
od wysypiska w wielkości 60%. Przypomnijmy
pokrótce ten wskaźnik. Mianowicie
poziom odwrotu w wielkości
procentowej oznacza wszystkie kategorie
odpadów komunalnych zagospodarowanych
głównie przy zastosowaniu
recyklingu surowców wtórnych, kompostowaniu
odpadów organicznych oraz
zbiórki części zielonych, opon, mebli,
sprzętu gospodarstwa domowego, baterii,
oraz przedmiotów o podwyższonych
gabarytach, głównie metalowych czy
drewnianych, dających się rozebrać na
mniejsze części. Zatem przy wskaźniku
odwrotu 60% pozostałe 40% trafi a na
wysypisko.
W roku 2008 Toronto nie miało wysypiska,
ponieważ wcześniej zostało ono
całkowicie wypełnione, bez możliwości
dalszej rozbudowy. Odpady wywożono
do USA za opłatą, nie mówiąc o kosztach
transportu. W takiej sytuacji przy założonym
poziomie osiągnięcia teoretycznego
zera odpadów w roku 2010, wynikało już
jasno, ze magiczne "zero" zaczyna się
oddalać w dalsze lata.
Dodatkowo władze stanowe w USA
zakazały przywozu odpadów z Kanady
i wyznaczyły ostateczny termin zakończenia
kontraktu. Władze miejskie Toronto
stanęły wobec dylematu, co dalej ze
śmieciami na następne lata. Zdecydowano
się na nowy program pod nazwą "Cel
70%", zakładający osiągnięcie poziomu
odwrotu 70% w ciągu kilku lat, w którym
to czasie rozpatrzy się możliwości
utylizacji odpadów metodami termicznymi
(niekoniecznie klasycznej spalarni)
i w ten sposób pełny odwrót od wysypiska
może być wreszcie osiągnięty.
Program "Cel 70%", który obowiązuje
do dziś, polega na bardziej prestiżowym
i wymagającym więcej wysiłku
systemie sortowania materiałów do recyklingu
oraz wprowadzeniu pojemników
na pozostałe po recyklingu odpady
o limitowanej pojemności, wiążącym
się z dodatkowymi opłatami. Jednym
słowem rodzaj systemu gomułkowskich
"bodźców ekono[...]