K onstruując blisko 130 lat temu pierwszą żarówkę Thomas Edison zasłużył sobie na miano dobroczyńcy ludzkości. Jego wynalazek sprawił, że człowiek mógł zgasić łuczywa, świece i lampy naftowe. Również [...]

Rozciągająca się ponad atmosferą przestrzeń kosmiczna jest postrzegana często jako środowisko całkowicie puste, w którym od najbliższego obiektu - Księżyca - dzieli nas kilkaset tysięcy kilometrów. Wyobrażenie to jednak nigdy nie było całkowicie prawdziwe. Po pierwsze, dlatego, że w bezpośrednim otoczeniu Ziemi stale pojawiają się drobne ciała kosmiczne nadchodzące z dalszych rejonów Ukła[...]

Amerykański znawca dorobku Mikołaja Kopernika Owen Gingerich nazwał główne dzieło naszego astronoma "książką, której nikt nie przeczytał". Ks. prof. Michał Heller, współczesny badacz kosmosu, ma znacznie więcej szczęścia: jego książki od lat cieszą się dużym powodzeniem. Ale też i sam Heller - w przeciwieństwie do twórcy teorii heliocentrycznej - obok prac czysto naukowych (nie mniej zre[...]

Termin "monitoring" zrobił w ostatnich kilkudziesięciu latach prawdziwą karierę. Główną w tym zasługę przypisać należy - jak się zdaje - ekologii, bowiem popularność słowa przyszła wraz z upowszechnieniem się praktyki monitorowania środowiska. Monitoring środowiska jest dziś prowadzony różnymi metodami; dzieli się je na bezpośrednie i teledetekcyjne. Tym drugim właśnie poświęcona została[...]

  Czterdzieści pięć lat pracy naukowej prof. Krzysztofa Kluszczyńskiego to niezliczone wzory matematyczne, wykłady, konferencje. Także koncerty. Wśród ludzi nauki, mających duże zasługi w wybranych dziedzinach wiedzy, są i tacy, którzy poza godzinami spędzonymi w laboratorium czy sali wykładowej oddają się różnym pasjom na poziomie godnym profesjonalisty. Są naukowcami, ale można odnieść wrażenie, że gdyby ich losy potoczyły się nieco inaczej, równie dobrze odnosiliby sukcesy w innych zawodach. To ludzie różnych talentów. Jednym z nich jest profesor Krzysztof Kluszczyński - dyrektor Instytutu Automatyki i Trakcji Elektrycznej na Politechnice Krakowskiej. Głęboki podział Wysoką pozycję w świecie nauki osiągnął jako specjalista w dziedzinie mechatroniki i maszyn elektrycznych. Czasem też zasiada przy fortepianie i zaczyna wydobywać dźwięki z tego szlachetnego instrumentu. Można wtedy odnieść wrażenie, że gdyby czas poświęcony na działalność badawczą spędzał przy klawiaturze, jego nazwisko widywalibyśmy na afiszach znanych sal koncertowych. Słuchając zaś, z jaką swadą i werwą potrafi dyskutować, łatwo nabrać przekonania, że mógłby zostać telewizyjnym prezenterem, estradowym showmanem. Swoje powołanie znalazł jednak w pracy naukowej, a jego dorobek wskazuje, że był to właściwy wybór. Cechy osobowości, którymi został obdarzony, sprawiają, że na to czym się zajmuje zawodowo, potrafi spojrzeć z dystansu, okiem humanisty. Niedawno prof. Marcin Chrzanowski, były rektor PK, mówił podczas inauguracji roku akademickiego na Uniwersytecie Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej o głębokim podziale, do jakiego doszło między humanistyką a naukami ścisłymi. Prof. Krzysztof Kluszczyński próbuje przerzucać mosty między tymi dwoma światami. A jednak politechnika Urodził się 11 lipca 1950 r. w Brzeszczach, górniczym miasteczku w okolicach Oświęcimia. Matka była nauczycielką, ojciec inżynierem górniczym po Akademii Górniczej, którą ukońc[...]

  Wśród ludzi nauki, mających duże zasługi w wybranych dziedzinach wiedzy, są i tacy, którzy poza godzinami spędzonymi w laboratorium czy sali wykładowej oddają się różnym pasjom na poziomie godnym profesjonalisty. Są naukowcami, ale można odnieść wrażenie, że gdyby ich losy potoczyły się nieco inaczej, równie dobrze odnosiliby sukcesy w innych zawodach. To ludzie różnych talentów. Jednym z nich jest profesor Krzysztof Kluszczyński - dyrektor Instytutu Automatyki i Trakcji Elektrycznej na Politechnice Krakowskiej. GŁĘBOKI PODZIAŁ Wysoką pozycję w świecie nauki osiągnął jako specjalista w dziedzinie mechatroniki i maszyn elektrycznych. Czasem też zasiada przy fortepianie i zaczyna wydobywać dźwięki z tego szlachetnego instrumentu. Można wtedy odnieść wrażenie, że gdyby czas poświęcony na działalność badawczą spędzał przy klawiaturze, jego nazwisko widywalibyśmy na afiszach znanych sal koncertowych. Słuchając zaś, z jaką swadą i werwą potrafi dyskutować, łatwo nabrać przekonania, że mógłby zostać telewizyjnym prezenterem, estradowym showmanem. Swoje powołanie znalazł jednak w pracy naukowej, a jego dorobek wskazuje, że był to właściwy wybór. Cechy osobowości, którymi został obdarzony, sprawiają, że na to, czym się zajmuje zawodowo, potrafi spojrzeć z dystansu, okiem humanisty. Niedawno prof. Marcin Chrzanowski, były rektor PK, mówił podczas inauguracji roku akademickiego na Uniwersytecie Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej o głębokim podziale, do jakiego doszło między humanistyką a naukami ścisłymi. Prof. Krzysztof Kluszczyński próbuje przerzucać mosty między tymi dwoma światami. Czterdzieści pięć lat pracy naukowej prof. Krzysztofa Kluszczyńskiego to niezliczone wzory matematyczne, wykłady, konferencje. Także koncerty. A JEDNAK POLITECHNIKA Urodził się 11 lipca 1950 r. w Brzeszczach, górniczym miasteczku w okolicach Oświęcimia. Matka była nauczycielką, ojciec inżynierem górniczym po Akademii Górniczej, którą uk[...]