Wstęp Dążąc do produkcji jak najmniej przetworzonej, a zarazem bezpiecznej i trwałej mikrobiologicznie żywności zaczęto poszukiwać nowych metod jej pakowania oraz zabezpieczania. Nowoczesne opakowalnictwo pozwala m.in. na regulację składu atmosfery gazowej, kontrolę dostępu wilgoci oraz działanie poprzez aktywne składniki i ingerencję w niektóre procesy i skład żywności [9]. Oprócz najbardziej znanych na rynku opakowań aktywnych, które zawierają pochłaniacze tlenu, absorbenty etylenu, osuszacze, pochłaniacze zapachu oraz emitery, wyróżnić można także np. folie (i inne materiały opakowaniowe) uwalniające nieznaczne ilości aktywnych substancji antymikrobiologicznych, zabezpieczających powierzchnię niektórych produktów przed niepożądanym działaniem mikroorganizmów (14). Opakowania antymikrobiologiczne mogą stać się alternatywą dla wprowadzania w strukturę żywności substancji dodatkowych o działaniu konserwującym i/lub antymikrobiologicznym, gdyż można zamiast tego "wbudować" je w opakowanie [2]. Takie działanie ma duży efekt zdrowotny dla konsumentów, bowiem ogranicza spożycie substancji konserwujących. Umieszczenie substancji aktywnych w opakowaniu ma na celu ochronę zapakowanej żywności przed drobnoustrojami za pomocą czynników chemicznych [10]. Efektywne działanie wykorzystuje zjawisko migracji związków drobnocząsteczkowych z opakowania na powierzchnię produktu, a potem wewnątrz niego [2,10]. Najczęściej stosowanymi do takich celów środkami są kwasy organiczne (np. kwas sorbowy) i ich sole (np. sorbinian potasu), ale także siarczki, siarczyny, alkohole, w mniejszym zaś stopniu wykorzystywane są peptydy czy ekstrakty roślinne [10]. Celem pracy była próba uzyskania i oszacowania właściwości antymikrobiologicznych opakowaniowych folii PLA poprzez naniesienie na nie powłok zawierających substancje bioaktywne względem bakterii Escherichia coli. Małgorzata Mizielińska, Patrycja Sumińska, Urszula Kuźmicz, Sławomir Lisiecki, Artur [...]