CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA OSADÓW DENNYCH Osady denne to materiał powstający na dnie jezior, rzek, kanałów rzecznych i zbiorników zaporowych w wyniku sedymentacji zawiesin mineralnych i organicznych pochodzących z erozji, a także składników wytrącających się z wody. Są jednym z najważniejszych elementów każdego ekosystemu wodnego. Powstają na skutek nagromadzenia się substancji allochtonicznych, które dopływają do zbiornika wodnego z otaczającej go zlewni oraz substancji autochtonicznych, czyli materii tworzącej się z wytrąconych z fazy wodnej substancji mineralnych i nierozłożonej materii organicznej. W wyniku sedymentacji materiału zawieszonego w toni wodnej powstaje materia osadowa, której trójfazowa struktura sprawia, że stanowi naturalny sorbent, kumulujący zanieczyszczenia wprowadzane do środowiska wodnego (rys. 1) [16, 23, 9, 73, 21, 72]. Skład mineralny jest jedną z najważniejszych cech osadów. Dominującym minerałem w osadach rzecznych jest najczęściej kwarc, w mniejszych ilościach obecne są węglany i skalenie, które występują we frakcjach większych niż 0,06 mm, stanowiących najczęściej 90% osadu. We frakcji drobnoziarnistej, poniżej 0,06 mm przeważającymi minerałami są związki z grupy mika/illit, kwarc, kaolinit oraz chloryty [10]. Przykładowo, analiza uziarnienia osadów dennych pobranych ze Zbiornika Rzeszów wykazała, że osady odpowiadają głównie pyłom, lokalnie pyłom ilastym. Pyły charakteryzują się zawartością frakcji piaskowej od około 5 do 12%, pyłowej od 80 do 86%, a iłowej około 9%. W przypadku próbki osadów sklasyfikowanej jako pył ilasty zawartość frakcji piaskowej wynosił 8%, pyłowej około 76%, a iłowej ponad 15% [38]. Z kolei osady denne zbiorników wodnych Górnośląskiego Pojezierza Antropogenicznego pod względem uśrednionego składu mechanicznego odpowiadają glinie ilastej z 25,5% udziałem frakcji pylistej, frakcją ilastą na poziomie 29,9% i ziarnami piaszczystymi w ilości 44,5%. W składzie podstawowym [...]