Walory przyrodnicze i krajoznawcze Rozewia i Lisiego Jaru (2) DOI:
W pierwszej części artykułu
opisano historię i stan
dzisiejszy obydwu latarni
morskich na klifie w Rozewiu,
tj. pracującej Rozewie I i pełniącej funkcję
budynku administracyjnego Rozewie
II. Ponadto ukazano walory krajoznawcze,
edukacyjne, przyrodnicze i krajobrazowe
tzw. Blizarium Rozewskiego oraz jego otoczenia.
Z kolei przedstawiamy charakterystykę
przyrodniczą i krajoznawczą klifu
nadbałtyckiego z rezerwatem przyrody Przylądek
Rozewski oraz wąwozem Lisi Jar w tej
części artykułu.
Rezerwat buków i wybrzeże
w Rozewiu
Na stromym klifie, mierzącym około 50
m wysokości, znajduje się mieszany bukowy
las chroniony jako rezerwat przyrody
Przylądek Rozewski, utworzony w 1959 r. na
powierzchni 12,15 ha. Można tu podziwiać
wspaniałe buki, wśród których są drzewa liczące
do 200 lat. Rosną tu także pojedyncze
okazy brzozy, dzikiej gruszy, świerka, klonu
i jarzębiny. Poniżej koron drzew rozwijają
się krzewy leszczyny, wikliny, jałowca, jeżyn,
malin, głogu i kaliny. Runo leśne tworzą rośliny
towarzyszące bukom, a zwłaszcza
widłak torfowy, bluszcz, wrzos i storczyki.
Przylądek Rozewie znajduje się na jednym
z głównych szlaków przelotu ptaków wędrownych,
co sprawia, że wiosną i jesienią
różne gatunki przelatują nad tutejszym
rezerwatem, a niektóre zatrzymują się dla
odpoczynku.W pobliżu latarni morskiej Rozewie
I można zejść po dość stromym klifie,
ocienionym okazałym lasem bukowym,
nad brzeg Bałtyku. W tym rejonie wobec
osuwania się klifu, podmywanego przez
fale morskie, już w 1896 r. zbudowano kamienno-
betonową opaskę falochronową
o długości niespełna kilometra, co przerwało
abrazyjną działalność morza na tym odcinku.
Fale morskie, przez 115 lat rozbijając
się o kamienie i odlewy betonowe, [...]
Unieszkodliwianie chlorohydryny propylenowej metodami termicznymi
Utleniano chlorohydrynę propylenową (CHP) w warunkach nadmiaru powietrza i pary wodnej. Porównywano rezultaty doświadczeń realizowanych z udziałem katalizatorów monolitycznych: platynowo-rodowego (Pt-[...]
Możliwości usuwania związków chloroorganicznych ze ścieków w aspekcie ich katalitycznego utleniania
Rocznie na świecie powstaje w procesach przemysłowych kilka milionów ton ścieków i płynnych odpadów chloroorganicznych, głównie pochodnych metanu, etanu, propanu. i fenolu. Są to ścieki będące roztworami wodnymi, zawierające organiczne związki chloru lub odpady ciekłe w formie mieszanin, złożonych głównie z frakcji organicznej różnych związków chloro- i niechloroorganicznych o właściwościach[...]
Comparison of activity of iron-chromium and palladium catalysts in chloral hydrate oxidation Porównanie aktywności katalizatora żelazowo-chromowego z palladowym w procesie utleniania wodzianu chloralu DOI:10.15199/62.2017.5.20
An aq. soln. of Cl3CCHO·H2O (50 g/L) was oxidized with air
O2 in an elec. heated tubular reactor over (i) Fe-Cr and (ii)
Pd catalysts at 300-550°C to CO2, HCl and H2O. The oxidn.
was completed at (i) 450°C and (ii) 550°C after 0.36 s. The
substrate was supplied to an evaporator (mass flow rate of
29-32.5 g/h) at air stream 200 L/h. CH2O and Cl- concns.
and total org. C were detd. in liq. reaction products. In the
combustion gases, CO, Cl2 and CH2O were found. The content
of polychlorinated dibenzodioxines and furanes did
not exceed the admissible value of international toxicity
equiv. (0.1 ng/m3) in the combustion gases.
Badano aktywność katalizatora tlenkowego żelazowo-
chromowego (TZC 3/1) i palladowego
zawierającego 1% Pd na warstwie pośredniej
z γ-Al2O3 w reakcji całkowitego utlenienia wodzianu
aldehydu 1,1,1-trichlorooctowego (wodzianu
chloralu), dozowanego jako modelowy
roztwór wodny o stężeniu 50 g/L. Analizowano
gazowe i ciekłe produkty utlenienia substratu,
uzyskiwane w zakresie temp. 300-550°C
i w czasie kontaktu reagentów z katalizatorem
0,36 s. Stwierdzono, że praktycznie całkowite
utlenienie wodzianu chloralu można uzyskać
w temp. 450°C z udziałem obydwu katalizatorów.
Zawartość dioksyn w spalinach otrzymanych
w wybranych temperaturach doświadczeń
nie przekroczyła wartości dopuszczalnej międzynarodowego równoważnika toksyczności
(international toxicity equivalent) wynoszącej
0,1 ng/m3. Uzyskane wyniki świadczą o możliwości
obniżenia temperatury unieszkodliwiania
substratu jako modelu odpadów chloroorganicznych
do 450-550°C, z udziałem badanych
katalizatorów w stosunku do procesu realizowanego
w przemyśle w zakresie 1100-1500°C.
Odpady chloroorganiczne powstające w wyniku działalności produkcyjnej
różnych sektorów przemysłu klasyfikuje się jako szkodliwe
lub toksyczne, zarówno dla środowiska przyrodniczego, jak
i dla zdrowia człowieka. Związki te na skutek braku ich analogów
w środowisku naturalny[...]