Innowacja w różnych jej formach jest uznawana za krytyczną dla przewagi konkurencyjnej firm. Wstęp Jedną z głównych cech współczesnych gospodarek zarówno rozwiniętych, jak i rozwijających się, jest wzrost znaczenia innowacji i innowacyjności. Innowacja stanowi współcześnie kluczowy czynnik rozwoju społeczno-gospodarczego.1 Innowacje są elementem przedsiębiorczości i mają dla przedsiębiorst[...]

Kapitał intelektualny stanowi stosunkowo nowy obszar nauki o zarządzaniu. Aktualnie nie istnieje żadna powszechnie akceptowana definicja tego pojęcia.Kapitał intelektualny (ang. Intellectual Capital - IC) stanowi nową kategorię w teorii ekonomii oraz w teorii zarządzania. W ostatnich dekadach kapitał intelektualny odgrywać zaczyna coraz większą rolę w procesach tworzenia i wzrostu wartości rynkowej przedsiębiorstw. Uważa się go za główne źródło kreowania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstwa na rynku. O trwałym, zrównoważonym wzroście społeczno- ekonomicznym, oprócz czynników ilościowych (majątku trwałego oraz zasobów siły roboczej), zaczynają decydować przede wszystkim czynniki jakościowe, takie jak postęp techniczny, kapitał intelektualny oraz struktury i uwarunkowania i[...]

Efektywne zarządzanie kapitałem intelektualnym wymaga skutecznego jego pomiaru. Badania przeprowadzone przez Gottieb Duttweiler Foundation w Szwajcarii na temat kapitału intelektualnego wykazały, że jedynie 20% dostępnej w organizacjach wiedzy jest praktycznie wykorzystywana.1 Skoro współcześnie coraz częściej kapitał intelektualny jest kreatorem jakości i wartości rynkowej przedsiębiorstwa, to krytycznym zagadnieniem (problemem) staje się pomiar tej mało uchwytnej kategorii oraz "swoista stopa zwrotu". Do tej pory nie stworzono powszechnie akceptowanych standardów i metod pomiaru kapitału intelektualnego. Proponuje się go mierzyć na różne sposoby przy użyciu metod ilościowych, porównawczych, jakościowych, czy opisowych. Celem artykułu jest przegląd metod pomiaru kapitału i[...]

Kapitał intelektualny jest kategorią ogromnie złożoną, cechuje ją wieloznaczność, ulotność i wieloaspektowość.Model ten jest łatwą do zastosowania metodą pomiaru możliwości procesowych i wiedzy technologicznej. Ta stosunkowo prosta metoda pozwala na uzyskanie szerokiego i wyraźnego obrazu ogólnej sytuacji, choć nie nadaje się do szczegółowej oceny wąskich wycinków. Można ją łatwo zastosować w gospodarce elektronicznej. Model obejmuje osiem etapów wzrostu wiedzy: całkowitą ignorancję, świadomość wiedzy, umiarkowaną dozę wiedzy, opanowanie wiedzy na poziomie średnim, sprawność procesową, charakterystykę procesu, wiedzę "dlaczego" i pełną wiedzę.1 Metody: zdyskontowanych strumieni przychodów, kosztów historycznych oraz odtworzenia Podejście ekonomiczne do analizy zachowań ludzi[...]

W obrębie domen przedsiębiorczości i zarządzania strategicznego, występuje nowy prąd badawczy. Wprowadzenie Atmosferę biznesu XXI wieku można scharakteryzować za pomocą cech dotyczących jego nowego otoczenia konkurencyjnego, które obejmuje: wzrastające ryzyko, zmniejszającą się zdolność przewidywania, płynność granic firm i sektorów, nowe typy struktur organizacyjnych oraz innowacyjne działania zarządcze. To nowe otoczenie może być opisane za pomocą czterech następujących potężnych sił: zmiany, zawiłości, chaosu i sprzeczności (R. A. Bettis, M. A. Hitt, 1995; M. A. Hitt, T. S. Reed, 2000). Nie ma dziś organizacji, która byłaby odporna na napór tych ogromnych sił. Warunki globalnego otoczenia biznesu powodują, iż nowe powstające przedsiębiorstwa stosują strategie przedsiębio[...]

  Relacje międzyorganizacyjne i sieci stają się kolejnym nowym źródłem przewagi konkurencyjnej.Na przestrzeni ostatnich dekad rosnące uznanie wśród badaczy i praktyków zarządzania znalazło podejście relacyjne (relational approach) czy też sieciowe (network approach). Globalizacja coraz bardziej zwiększa intensywność wzajemnych powiązań między krajami, organizacjami i osobami. Aktywa (zasoby) relacyjne oznaczają nowe reguły kreowania wartości dla klienta oraz przedsiębiorstwa i stanowią nowe źródło przewagi konkurencyjnej.1 Podejście relacyjne zostało zaadaptowane do badania wartości dla klienta z perspektywy marketingu relacyjnego (relationship marketing). Na gruncie założeń nowej ekonomii instytucjonalnej, relacje międzyorganizacyjne i sieci przedsiębiorstw (czy też sieci rel[...]

  W turbulentnym otoczeniu, mogą być stosowane strategie przedsiębiorcze, które proponują sposoby rewitalizacji funkcjonujących organizacji.Atmosferę biznesu XXI wieku można scharakteryzować za pomocą cech dotyczących jego nowego otoczenia konkurencyjnego, które obejmuje: wzrastające ryzyko, zmniejszającą się zdolność przewidywania, płynność granic firm i sektorów, nowe typy struktur organizacyjnych oraz innowacyjne działania zarządcze. To nowe otoczenie może być opisane za pomocą czterech następujących potężnych sił: zmiany, zawiłości, chaosu i sprzeczności (R. A. Bettis, M. A. Hitt, 1995; M. A. Hitt, T. S. Reed, 2000). Nie ma dziś organizacji, która byłaby odporna na napór tych ogromnych sił. Warunki globalnego otoczenia biznesu powodują, iż nowe powstające przedsiębiorstwa stosują strategie przedsiębiorcze (np. R. G. McGrath, I. C. MacMillan, 2000; M. H. Morris, D. F. Kuratko, J. G. Covin, 2008), jako drogę do ich sukcesu. Strategie przedsiębiorcze proponują sposoby rewitalizacji istniejących organizacji i uczynienia ich bardziej innowacyjnymi oraz pozwalają ludziom stawać się bardziej kreatywnymi i odpowiedzialnymi wobec decyzji, które podejmują. Strategiczne myślenie łączy intuicję i przedsiębiorczą kreatywność w wizję przyszłości organizacji. Zdolność do nawigacji w wysoce zmiennym otoczeniu oraz niuanse powiązania przedsiębiorczości i zarządzania strategicznego stały się przyczyną skupienia uwagi badaczy na zarządzaniu strategicznym, przedsiębiorczości i ekonomii. Przedsiębiorczość strategiczna jest nowym pojęciem, które pojawiło się w literaturze dla przedstawienia krzyżowania się (powiązania) strategii i przedsiębiorczości. Już kilka dziesięcioleci temu, P. F. Drucker radził, by w czasach burzliwych (a takie turbulentne i złożone otoczenie biznesu występuje dziś) zarządzać tak, aby H. Mintzberg, The Fall and Rise of Strategic Planning, "Harvard Business Review" 1994, January/ February, s. 107-11 4. przedsiębiors[...]

  Poziom konkurencyjności polskich przedsiębiorstw w świetle rankingów światowych IMD i WEF kształtuje się raczej na niskim poziomie.Głównym celem polityki gospodarczej Polski po przystąpieniu do UE jest uzyskanie wysokiego, długookresowego tempa wzrostu gospodarczego warunkującego proces realnej konwergencji z gospodarkami krajów tej regionalnej integracji gospodarczej. Konwergencja ta zależy w dużej mierze od poziomu konkurencyjności i innowacyjności polskiej gospodarki. Międzynarodowa konkurencyjność przedsiębiorstw i gospodarek narodowych, została dostrzeżona przez UE i ujęta w Strategii Lizbońskiej z 2000 r., znowelizowanej w 2005 r., jako jeden z podstawowych priorytetów długofalowego rozwoju społeczno - gospodarczego. Wzrost konkurencyjności polskich przedsiębiorstw, sektorów, regionów oraz gospodarki krajowej, jako jeden z celów strategicznych rozwoju jest zawarty w ustawodawstwie, planach i programach oraz strategiach ogólnokrajowych i regionalnych, a przede wszystkim "Strategii Rozwoju Kraju na lata 2007-2013 ", "Narodowej Strategii Spójności (Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia) 2007- 2013 " oraz "Programie Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 ". Celem artykułu jest przedstawienie istoty, struktury i poziomów analizy konkurencyjności oraz konkurencyjności polskiej gospodarki na tle rankingów światowych. Implementing the Community Lisbon Programme: More Research and Innovation - Investing for Growth and Employment: A Common Approach, COM (2005) 488 final. Istota konkurencyjności przedsiębiorstwa Konkurencja stanowi główną siłę regulującą mechanizm gospodarki rynkowej. Zjawisko czy też kategorię "konkurencyjność" cechuje złożoność, wielowymiarowość i wielopoziomowość. Powoduje to, iż pojecie to jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin i subdyscyplin, w szczególności: neoklasycznej teorii konkurencji (ekonomii), teorii handlu międzynarodowego, międzynarodowych stosunków gospodarczych, zarzą[...]

  Zarówno w teorii, jak i w praktyce, trwa zagorzały spór o społeczną odpowiedzialność przedsiębiorstwa (biznesu).Cel działania jest podstawową kategorią ekonomiczną, prakseologiczną, psychologiczną i socjologiczną. Cele wyrażają zawsze określone potrzeby, mają więc charakter pierwotny i stanowią element motywujący każdego działania. Na gruncie podejścia systemowego, każda organizacja jest systemem celowym, a więc posiada swój zdefiniowany cel. Cele mają kluczowe znaczenie dla skuteczności działania organizacji i pomiaru jej efektywności. Cele organizacji gospodarczej, jaką jest przedsiębiorstwo, nie są w literaturze jednoznacznie określone i są obecnie jednym z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień w etyce i społecznej odpowiedzialności biznesu. Wiązka celów i główny cel przedsiębiorstwa Zagadnieniem wyjściowym według S. Sudoła jest wybór jednego głównego celu przedsiębiorstwa lub wiązki celów. Oznacza to więc wybór podejścia jednokryteryjnego lub wielokryteryjnego. Obecnie w teorii panuje przekonanie, iż przedsiębiorstwo nie realizuje tylko jednego celu, lecz ich wiązkę. Przyjęcie koncepcji, iż przedsiębiorstwo realizuje wiązkę celów z głównym celem na czele, ułatwia sterowanie i zarządzanie nim w gospodarce rynkowej. J. C. Collins, j. I. Porras, Building Your Company’s Vision, "Harvard Business Review" 1996, vol. 74, No. 3, s. 73. H. I. Ansoff, Corporate Strategy, Penguin Books, Harmondsworth 1987, s. 49. S. Sudoł, Niektóre kontrowersyjne problemy dotyczące przedsiębiorstwa jako instytucji, Organizacja i Kierowanie" 2005, nr 1, s. 8. Podstawy ekonomiki i zarządzania przedsiębiorstwem, pod red. J. Kortana, C. H. Beck, Warszawa 1997, s. 177-178. S. Sudoł, op. cit., s. 8. Na gruncie nauki o zarządzaniu, często jest wyrażany pogląd, zgodnie z którym, najbardziej ogólnym celem wszelkich organizacji (w tym i przedsiębiorstw) jest przetrwanie i rozwój. R. L. Ackoff twierdzi, iż zysk jest konieczny do przetrwania pr[...]

  Artykuł prezentuje strategie relacyjne oraz przesłanki, istotę, cechy, klasyfikacje oraz teorie aliansów strategicznych.Alians strategiczny jest jedną ze strategii rozwoju przedsiębiorstw. Alians strategiczny rozumiany jako współdziałanie konkurujących ze sobą przedsiębiorstw, pojawił się w gospodarce amerykańskiej już w latach 30. XX w., a początki rozwoju aliansów międzynarodowych odnosi się do lat 50. i 60. Intensywny rozwój tej formy współdziałania przedsiębiorstw przypada jednak na lata 80. Fala aliansów objęła wówczas kraje Azji Południowo - Wschodniej, a w latach 90. dotarła do krajów Europy Środkowo - Wschodniej. Główne przesłanki tworzenia aliansów upatruje się w rozwoju procesów internacjonalizacji i globalizacji, które zmuszają przedsiębiorstwa do poszukiwania nowych, skutecznych strategii rozwoju, adekwatnych do nowych warunków w turbulentnym, a więc złożonym i wysoce zmiennym otoczeniu. Alians strategiczny jest czymś pośrednim pomiędzy rywalizacją (konkurencją) a fuzją, zawiera w sobie bowiem zarówno elementy walki, jak i współpracy. Celem artykułu jest przedstawienie przesłanek, istoty oraz głównych teorii aliansów strategicznych na tle rozwoju strategii relacyjnych. Rozwój strategii relacyjnych Wśród wielu klasyfikacji podstawowych strategii biznesu można przyjąć następującą: strategie konkurencji (ofensywne strategie M. E. Portera: strategia niskich kosztów, strategia dyferencjacji czyli różnicowania, strategia koncentracji i strategia zintegrowana; strategie kosztowe; defen- I. Penc - Pietrzak, Strategie biznesu i marketingu, Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1998, s. 166-204. sywne strategie M. E. Portera: przywództwo, nisza, żniwa, szybkie wycofywanie się, strategie relacyjne (współpracy): protekcjonizm państwowy; porozumienie; alians strategiczny; klub dostawców dla państwa; strategia polityczno - technologiczna; strategia polityczno - związkowa, strategie przetrwania: ograniczanie pro[...]