Concn. of PHO3 2- ions in plant tissues was detd. by using reaction with Ag+ in acidic soln. to metallic Ag ppt. The amt. of Ag was detd. by X-ray fluorescence spectrometry (XRF) and UV-VIS spectrophotometry. The XRF method was less laborious, but its accuracy was lower. Its sensitivity was insufficient to det. very low concns. of phosphonates. The UV-VIS spectrophotometry, after Ag dissoln. in concd. HNO3, complexation of Ag+ with dithizone, extn. with CHCl3 and detn. without removal of free dithizone, showed a significantly higher sensitivity. Opracowano metodę ilościowego oznaczania fosfonianów w tkankach roślinnych. Zaproponowana procedura oparta jest na reakcji tych jonów z jonami srebra w środowisku kwaśnym, w wyniku której strąca się osad metalicznego srebra. Ilość wolnego srebra, powstałego w wyniku działania fosfonianów, została oznaczona metodami spektrometrii fluorescencji rentgenowskiej XRF i spektrofotometrii UV-VIS. Metoda XRF jest mniej pracochłonna, lecz jej czułość to ok. 0,1 mg srebra, co nie stanowi wyniku zadowalającego w przypadku śladowych ilości fosfonianów w tkankach roślinnych. W przypadku spektrofotometrii UV-VIS, po roztworzeniu srebra w stężonym HNO3, skompleksowaniu jonów Ag+ ditizonem, ekstrakcji chloroformem i bezpośrednim oznaczeniu spektrofotometrycznym bez usuwania wolnego ditizonu, uzyskano znacznie większą czułość, wynoszącą 0,03 μM srebra. Na podstawie ilościowej reakcji fosfonianów, srebra i ditizonu można oszacować zawartość fosfonianów w tkankach roślinnych. Fosfoniany, czyli sole lub estry kwasu fosfonowego, są obecnie coraz częściej wykorzystywane w hodowli roślin oraz w leśnictwie. Pod względem struktury chemicznej różnią się one od stosowanych powszechnie w nawożeniu roślin fosforanów(V). Jeden atom tlenu mniej w cząsteczce oraz bezpośrednie wiązanie wodór-fosfor zmieniają istotnie ich właściwości. W przeciwieństwie do fosforanów(V), które stanowią źródło fosforu dla ro[...]