Dnia 7 marca 2008 roku zmarł w Krakowie w wieku 87 lat prof. dr hab. inż. Józef Kozielski, emerytowany, długoletni nauczyciel akademicki, początkowo w Katedrze Metalurgii Stali, a po likwidacji Katedr w Zakładzie Metalurgii Stali Wydziału o aktualnej nazwie Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Prof. Józef Kozielski urodził s[...]

  Tradycyjnie w maju obchodzone jest święto hutnicze. Z tej okazji corocznie Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica w Krakowie organizuje uroczystości nazywane "Dniem Hutnika". Jest to okazja do prezentacji osiągnięć Wydziału w zakresie dydaktyki i badań naukowych. Program obchodów obejmuje w tym roku konferencje naukowe: XLVII Sesję Studenckich Kół Naukowych Pionu Hutniczego oraz dwie sesje Międzynarodowej Konferencji Naukowej "Badania naukowe w obszarze przemysłu hutniczego". W trzy lata po zainaugurowaniu istnienia Akademii Górniczej, został utworzony w 1922 roku Wydział Hutniczy, drugi po Wydziale Górniczym. Nazwa Wydział Hutniczy funkcjonowała do roku 1951, kiedy zmieniono nazwę na: Wydział Metalurgiczny. W 1993 roku dokonano kolejnej zmiany nazwy na: Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Od roku 2005 obowiązuje aktualna nazwa: Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej. Zmiany nazwy Wydziału wynikały z ciągłego rozwoju zakresu prowadzonych przez pracowników badań naukowych oraz potrzeby rozwijania istniejących i tworzenia nowych kierunków kształcenia dostosowanych do wymagań i potrzeb przemysłu. KSZTAŁCENIE. Kształcenie studentów na Wydziale ma na celu przekazanie szerokiej wiedzy z przedmiotów podstawowych, specjalistycznych oraz uzupełniających związanych z technikami wytwarzania, przetwarzania i badań własności metali i ich stopów. Rozwijana jest także wiedza z zakresu modelowania zjawisk i technologicznych procesów przemysłowych, oparta na najnowszych metodach obliczeniowych. Uzupełnieniem takiego zakresu kształcenia jest przekazywanie wiedzy informatycznej w obszarze informatyki stosowanej i edukacji techniczno-informatycznej. Od 3 lat na Wydziale wdrażany jest system kształcenia dostosowany do pełnej realizacji zasad Procesu Bolońskiego. Aktualnie kształcenie studentów na studiach stacjonarnych, na ostatnich dwóch rocznikach, [...]

  Od wielu stuleci brać hutnicza organizuje swo- je święto, czcząc w ten sposób trudy swojej pracy. Dzisiaj praca hutnika, inaczej niż w dawnych cza- sach, nie wiąże się z niebezpieczeństwami dla zdro- wia lub życia pracowników, związanych z obsługą skomplikowanych urządzeń, w których panuje wy- soka temperatura. Postęp techniczny i technologicz- ny spowodował zautomatyzowanie stanowisk pracy i zastąpienie człowieka nowoczesnymi urządzenia- mi. Dzięki temu praca jest mniej uciążliwa i nie wymaga narażania ludzi na zagrożenia. Pomimo to, w dalszym ciągu tradycyjnie w maju obchodzone jest przez pracowników związanych z szeroko pojętym przemysłem hutniczym święto hutnicze. Z tej okazji także corocznie Wydział Inżynierii Metali i Infor- matyki Przemysłowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica w Krakowie organizuje uroczystości nazywane "Dniem Hutnika". Jest to statutowe świę- to Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jed- nocześnie od wielu lat jest to okazja do prezentacji historii, osiągnięć i perspektyw Wydziału w zakresie dydaktyki i badań naukowych. Program obchodów obejmuje w tym roku konferencje naukowe: XLVIII Sesja Studenckich Kół Naukowych Pionu Hutnicze- go oraz dwie sesje Międzynarodowej Konferencji Naukowej "Hutnictwo polskie - perspektywy roz- woju". Głównym punktem obchodów będzie uro- czyste posiedzenie Senatu, łącznie z tradycyjnym przyjmowaniem studentów w poczet hutników, zwa- nym "przekuj". Zakończeniem uroczystości będą spotkania towarzyskie. Wydział Hutniczy, drugi po Wydziale Górni- czym, powstał w trzy lata po zainaugurowaniu ist- nienia Akademii Górniczej: w 1922 roku. Nazwa Wydział Hutniczy funkcjonowała do roku 1951, kie- dy zmieniono nazwę na: Wydział Metalurgiczny. W 1993 roku dokonano kolejnej zmiany nazwy na: Wy- dział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Od roku 2005 obowiązuje aktualna nazwa: Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej. Zmiany nazwy Wydziału wynikały z ciąg[...]

  Uroczystości jubileuszu 90-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Sta- szica w Krakowie łączą się w tym roku z obchodzonym od wielu lat świętem statutowym, jakim jest Dzień Hutnika. Inspiruje to do spojrzenia w przeszłość - celem oceny rozwoju uczelni od początku jej istnienia do dnia dzisiejszego, oraz spojrzenia w przyszłość - celem oceny per- spektyw dalszego jej rozwoju. Powstanie i funkcjonowanie Wydziału praktycznie od początku związane jest z historią Uczelni, która została utworzona w 1919 roku, jako Akademia Górnicza, z jednym Wydziałem - Górniczym. W trzy lata później, w 1922 roku, został utworzony drugi wydział: Wydział Hutniczy. Obowiązki organizatora i pierwszego dziekana powierzono prof. Antoniemu Rodziewiczowi-Bielewiczo- wi. Nazwa Wydział Hutniczy funkcjonowała do roku 1951, kiedy zmieniono nazwę na: Wydział Metalurgiczny. W 1993 roku dokonano ko- lejnej zmiany nazwy na: Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej, a od roku 2005 obowiązuje aktualna nazwa: Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej. Dotychczas zostało opracowanych wiele materiałów dotyczących historii uczelni oraz wydziału. Niektóre z nich podano w bibliografii [1÷3]. Wydawanie specjalnego (jubileuszowego) numeru Hutnika-Wiadomości Hutniczych z okazji Dnia Hutnika w AGH jest tradycją od kilkunastu lat. Prezentowane są wybrane artykuły, charakteryzujące dorobek naukowy pracowników. Jest to doskonała okazja do prezentacji osiągnięć Wydziału w zakresie dydaktyki i badań naukowych. S. 185 HUTNIK-WIADOMOŚCI HUTNICZE Nr 4 mii zdecydowało o utworzeniu Wydziału Hutniczego i powołaniu prof. A. Rodziewicza-Bielewicza na pierw- szego Dziekana. Do dnia dzisiejszego funkcję dziekana wydziału pełniło 21 pracowników (aktualny dziekan jest 22. z kolei). Początkowo struktura organizacyjna Wydziału Hutniczego obejmowała 10 Katedr, jeden Zakład oraz 8 tzw. docentur. Do 1939 roku pracownicy Wydziału [...]

Technologia spieniania żużla podczas produkcji stali w elektrycznym piecu łukowym jest jednym z ważniejszych czynników, powodujących wzrost wydajności produkcji oraz zmniejszenie kosztów wytwarzania. Metoda jest powszechnie stosowana w przypadku produkcji stali węglowych. Jednak w przypadku wytwarzania stali z wysokimi zawartościami chromu - co jest związane ze znacznymi zawartościami tlenków ch[...]

  Głównym celem pracy była analiza właściwości reologicznych stali w stanie stało-ciekłym. Otrzymane wyniki zostały wykorzystane do opracowania modelu matematycznego lepkości pozornej. Znajomość własności reologicznych jest konieczna do przeprowadzenia numerycznego modelowania procesów technologicznych. Procesy kształtowania w stanie stało-ciekłym, nazywane również formowaniem tiksotropowym, są nowatorską metodą przetwórstwa stopów metali, posiadającą szereg zalet w porównaniu do klasycznych metod stosowanych w plastycznej przeróbce oraz odlewnictwie. W chwili obecnej prowadzi się szereg badań, których celem jest wdrożenie tej metody w przetwórstwie stopów stali [1, 2]. Zasadniczym osiągnięciem tej pracy jest wykorzystanie do pomiaru lepkości stali wiskozymetru specjalnie zaprojektowanego do badań materiałów w skrajnie wysokich temperaturach. W pracy przedstawione zostały wyniki analizy reologicznej stali narzędziowej z gatunku NC11 (EN X210Cr12). Analiza została przeprowadzona przy wykorzystaniu wiskozymetru rotacyjnego z nieruchomym cylindrem zewnętrznym. 2010 r. Hutnik - Wiadomości hutnicze S. 465 The main objective of this work was an analysis of the rheological properties of steel in the semi-solid state. The results were used for development of the mathematical models of the apparent viscosity. A knowledge of the rheological properties is crucial for numerical modeling of technological processes. Shap[...]

  Badania reologiczne ciekłych roztworów żelaza oraz żużli są badaniami bardzo trudnymi, wymagającymi specjalistycznej, wysokotempe- raturowej aparatury. Na świecie prowadzone są badania nad pomiarami lepkości ciekłych i stało-ciekłych roztworów jonowych, natomiast istnieje niewiele eksperymentalnych danych wartości lepkości ciekłych roztworów żelaza. Autorzy podjęli się opracowania metodyki i pro- cedury badawczej wysokotemperaturowych pomiarów reologicznych dla obu typów roztworów. Do badań wykorzystano prototypowy re- ometr wysokotemperaturowy, którego zasada pomiaru oparta jest na metodzie Searle`a. W artykule zaprezentowano wybrane wyniki badań reologicznych ciekłych stopów żelaza oraz roztworów tlenkowych w wysokich temperaturach. Rheological measurements of liquid iron solutions and slags are very difficult to perform, requiring specialized, high-temperature apparatus. Worldwide research is carried out on measurements of viscosity of liquid and semi-solid ionic solutions, but there is little experimental data of viscosity of liquid iron solutions. The authors of this work took up the task of developing the methodology and test procedures for high- -temperature rheological measurements for both types of such solutions. For rheological tests a prototype high-temperature rheometer was used, working in accordance with the Searles method. This paper presents the selected results of the rheological studies of liquid iron oxide solutions at elevated temperatures. Słowa kluczowe: reologia, lepkość, ciekła stal, ciekły żużel Key words: rheology, viscosity, liquid steel, liquid slag F AU H ≈ S. 197 HUTNIK-WIADOMOŚCI HUTNICZE Nr 4 (2) gdzie: txy - naprężenie styczne w płaszczyźnie xy, Pa, η - współczynnik lepkości dynamicznej, Pa∙s, x dv dy - gradient prędkości płynu (tzw. prędkość ści- nania), s-1. Zatem lepkość według definicji Newtona wynosi: g t h  = (3) gdzie: h - współczynnik lepkości dynamicznej, P[...]

  Głównym celem pracy była analiza porównawcza właściwości reologicznych trzech wybranych gatunków stali narzędziowej. Ana- liza została przeprowadzona przy wykorzystaniu reometru wysokotemperaturowego z układem koncentrycznych cylindrów typu Searle’a. Badania przeprowadzono w warunkach dużej szczeliny reologicznej. Otrzymane wyniki mogą być wykorzystane do opra- cowania modeli matematycznych właściwości reologicznych. Znajomość charakterystyk materiałowych jest konieczna w przypadku numerycznego modelowania procesów technologicznych. The main objective of this work was an analysis of the rheological properties of three different type of tool steel. An analysis was performed using a high temperature rheometer with Searle’a concentric cylinder measuring system. Investigation were performed with a large cylinder gap. The results might be used for development of the mathematical models of the rheological properties. A knowledge of the material characteristic is crucial for numerical modelling of technological processes. Słowa kluczowe: reologia, reometr, lepkość, modele reologiczne Key words: rheology, rheometer, viscosity, rheological models.Teoretyczne podstawy reologii. Przedmiotem bada. reologii s. zagadnienia zwi.zane z odkszta.- ceniem materia.u oraz jego przej.ciem w stan pla- styczny, czyli p.yni.ciem [1]. Termin reologia po raz pierwszy zosta. u.yty przez profesora Lehigh Uni- versity . Eugenefa Binghama, w roku 1920. Izraelski naukowiec . Markus Reiner, pionier w dziedzinie reologii stworzy. tzw. postulaty reologii (ang. Axioms of Rheology), ktore zak.adaj., .e: . ka.de cia.o, nie posiadaj.ce wewn.trz po- row lub pro.ni, zachowuje si. pod obci..eniem izo- tropowym jak cia.o idealnie spr..yste; . ka.dy rzeczywisty materia. posiada wszyst- kie bez wyj.tku w.a.ciwo.ci reologiczne, aczkol- wiek w ro.nym stopniu; . rownanie reologiczne cia.a prostszego mo.- na uzyska. z rownania reologicznego cia.a bardziej z.o.o[...]

  Tradycyjne procesy pirometalurgii żelaza, oparte na węglu, generują znaczące ilości dwutlenku węgla. Ważnym staje się opracowywanie no- wych lub optymalizacja istniejących technologii recyklingu CO2, dedykowanych tej gałęzi przemysłu. W pracy zaprezentowano zagadnienia związane z możliwościami wykorzystania CO2 w procesach technologicznych produkcji stali na podstawie ekstrakcji wybranych ciekłych roztworów metalicznych. Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych odwęglenia stali chromowo-niklowej oraz wysokowęglowego żelazomanganu z wykorzystaniem mieszanek gazowych, zawierających CO2, N2, O2. Na podstawie przeprowadzonych badań istnieje tech- nologiczna możliwość wykorzystania CO2 w zakresie odwęglania ciekłych roztworów metalicznych. Spełniając odpowiednie wymagania techniczno/technologiczne istnieje możliwość powtórnego wykorzystania CO2 w takim procesie. Traditional pirometallurgical processes of iron based on carbon and generate the great amount of CO2. Thus essential becoming developed new or optymalised existing technology of recycling CO2, which are dedicated to metallurgy. This paper presents the issues related to the possibilities of using CO2 in the steel production process technology based on the extraction of selected metallic liquid solutions. The paper presents the results of experimental studies decarbonisation of chrome-nickel steel and high carbon ferromanganese by using gas mixtures containing CO2, N2, O2. Based on the results of the research there is possibility of using CO2 technology in the field of decarburization metallic liquid solutions. Słowa kluczowe: CO2, odwęglanie, pirometalurgia Key words: CO2, decarborisation, pirometallurgy.1. Wstęp. Tradycyjne procesy pirometalurgii że- laza, oparte na węglu, generują znaczące ilości dwu- tlenku węgla. Ważnym zadaniem z punktu widzenia ochrony środowiska staje się opracowywanie nowych lub optymalizacja istniejących technologii recyklingu CO2, dedykowanych tej gałęzi [...]