ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY W PŁAWOWICACH
Pławowice są niewielką miejscowością znajdującą się na prawym brzegu Szreniawy, w odległości około 15 km od ujścia tej rzeki do Wisły i mniej więcej o połowę w takiej odległości na wschód od Proszowi[...]
Zmiany florystyczne w murawie kopca Kościuszki
Do największych polskich bohaterów narodowych należy Tadeusz Kościuszko, który w roku 1794 był dowódcą - naczelnikiem powstania zbrojnego, zwanego też kościuszkowskim. Pomimo upadku powstania, zyskał sobie miłość całego narodu za patriotyzm, oddanie i poświęcenie dla ojczyzny. Po upadku powstania, zmuszony do opuszczenia kraju, wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie wa[...]
Dobowe ładunki składników wprowadzane i wynoszone ze zbiornika Domaniów na rzece radomce
Zbiorniki wód powierzchniowych zalicza się do jednych z najcenniejszych przyrodniczo elementów krajobrazu. W zbiornikach tych występuje około 10 -15% więcej gatunków roślin i zwierząt, w tym około dwa razy więcej gatunków zagrożonych wyginięciem niż w rzekach [1, 16], a także około sześć do ośmiu razy więcej niż w strumieniach i rowach [16]. W krajobrazie rolniczym zbiorniki pełnią funkcję l[...]
Modernizacja i odwodnienie drogi nr 4 na odcinku Kraków-Bochnia
Wraz z rozwojem ruchu samochodowego techniczny stan nawierzchni drogowej musi być nieustannie modernizowany, ulepszany i dostosowywany do pojazdów. Wykorzystuje się do tego bardziej wytrzymałe na wysokie temperatury i ugniatanie masy asfaltowe, dokonuje oznaczeń na jezdni, usprawniających ruch pojazdów, zaznacza rozjazdy, pobocza, instaluje sygnalizację świetlną, umieszcza znaki drogowe, wprowadza ekrany przeciwakustyczne, przydrożną roślinność itp. Stosuje się również coraz lepsze odwodnienia, których przy budowie dróg i autostrad nie można pominąć. Celem niniejszego opracowania jest opis zmodernizowanego około 40 km odcinka drogi nr 4 pomiędzy Krakowem i Bochnią, gdzie zastosowano nie tylko tradycyjny system odwodnień drogowych ale też odwodnienia uwzględniające spływ[...]
Znaczenie środowiskowe zbiornika wodnego Domaniów
Mało kto by wiedział o Domaniowie,
Wólce Domaniowskiej,
Konarach, Kaleniu
i Bródnowie na Wyżynie Mazowieckiej,
gdyby nie wybudowano tam na
Radomce zbiornika wodnego, który w roku
2010 będzie miał pierwsze dziesięciolecie
funkcjonowania. Teraz w każdym sezonie
letnim przyjeżdżają tu tysiące turystów
z całego kraju, żeby wypoczywać nad wodą
zbiornika, korzystać z kąpieli, uprawiać
sporty wodne i zachwycać się widokami
rozległego lustra wody w wydmowym terenie
polodowcowym, porośniętym suchymi
borami sosnowymi. Inicjatorem i autorem
koncepcji budowy zbiornika koło Domaniowa
był mgr inż. Czesław Kwiecień, dyrektor
oddziału WZMiUW w Radomiu, któremu
dolina Radomki na tym odcinku wydawała
się idealnym miejscem na zbiornik wodny.
Zdawał sobie też sprawę, jakie korzyści
przyniesie utworzenie zbiornika wodnego
w tym suchym, jałowym i biednym terenie.
Jakie korzyści odniesie przede wszystkim
rolnictwo oraz gospodarka stawowa poniżej
zapory przez możliwość regulacji przepływu
wody w korycie Radomki, szczególnie
w okresach niżówkowych, co uprawy rolnii
średniej głębokości 1,6 m - tzw. pojemność
martwa [2].
Wraz z wielkością napełnienia różne
są też długości i szerokości zalewów wody
w zbiorniku. Przy najwyższym spiętrzeniu
wody w zbiorniku jej długość wynosi
6,5 km, a szerokość średnio 1,05 km. Przy
średnim - 5,65 km, szerokość 0,92 km, a przy
napełnieniu minimalnym zalew ma długość
3,3 km i średnią szerokość tylko 0,73 km.
Ponieważ średnie spiętrzenia wód utrzymują
się w zbiorniku przez najdłuższy czas,
to one w głównej mierze oddziaływać będą
w największym stopniu na środowisko przyrodnicze
otoczenia zbiornika i jego fi tocenozy.
W ekspertyzach przedprojektowych, dotyczących
oddziaływania zbiornika na środowisko
przyjęto 0,5 km odległość od wód
zbiornika przy najwyższych spiętrzeniach,
oraz ok. 0,4 km przy średnich, co znajduje
potwierdzenie w badaniach prowadzonych
przez autorów [3]. Zbiornik oddziałuje na
otaczając[...]
Wpływ zbiornika wodnego Domaniów na zmiany roślinności w jego otoczeniu
Mgr Tadeusz Wojtaszek - członek Prezydium Zarządu
Głównego Polskiego Towarzystwa Magnezologicznego
im. Prof. Juliana Aleksandrowicza,
kierownik Programu "Woda dla zdrowia", ekspert
PTMag ds. wód mineralnych.
7/2011 13
Wpływ zbiornika wodnego Domaniów
na zmiany roślinności w jego otoczeniu
Ryszard KOSTUCH,
Krzysztof MAŚLANKA
Zapora na zbiorniku Domaniów.
jakim jest bór mieszany, nie jest przedmiotem
poniższych rozważań. Uwzględniono
też zmiany pod wpływem oddziaływania
zbiornika wodnego Domaniów w zbiorowiskach
roślinności nieleśnej, występującej
na użytkach zielonych i odłogowanych
gruntach ornych. Łąki, z reguły
w dolinach cieków i obniżeniach terenowych,
były przeważnie podmokłe i z tego
względu w latach 70. zostały odwodniająco
zmeliorowane. W ciągu prawie 30 lat
po odwodnieniu wykształciły się na nich
zbiorowiska roślinności nieleśnej kserofi
lnej z dominacją takich gatunków, jak
rajgras wyniosły (Arrhenatherum elatius),
stokłosa bezostna (Bromus inermis), stokłosa
miękka (Bromus mollis), kostrzewa
czerwona (Festuca rubra) oraz kupkówka
pospolita (Dactylis glomerata). Na nieco
wyżej położonych terenach trawiastych
częściowo nawet przepasanych zwierzętami
gospodarskimi, dominowała roślinność
psammofi lna reprezentowana przez
następu[...]
Koszty utrzymywania murawy Kopca Kościuszki w Krakowie
Rzadko się zdarza, żeby bohater
narodowy był przez tak długi
czas, bo prawie już dwieście
lat po śmierci, tak powszechnie
ceniony i uznawany jak Tadeusz
Kościuszko, uczestnik walk wyzwoleńczych
w naszej ojczyźnie, który walczył
też o wolność Ameryki Północnej spod
dominacji angielskiej. Bohater obu narodów,
ponadto szermierz o ludzkie prawa
oraz zniesienie niewolnictwa, równość
i sprawiedliwość. Dzięki tym cechom
oraz geniuszowi w prowadzeniu działań
obronnych ceniony był w Stanach
Zjednoczonych, gdzie został generałem,
przyjacielem prezydentów Waszyngtona
i Jeffersona oraz wysokich dowódców
wojskowych, uwielbiany przez wojsko
[5]. Tak samo było też w Polsce, gdzie po
raz pierwszy w historii udało się naczelnikowi
Kościuszce zmobilizować chłopów
do spontanicznego udziału w walce
o wolność ojczyzny oraz poczucia więzi
z narodem. Chcąc dać wyraz więzi z polskim
ludem także i Kościuszko po zwycięskiej
bitwie pod Racławicami zaczął
nosić krakowską sukmanę. Insurekcja
Kościuszkowska, po odniesieniu kilku
zwycięstw nad przeważającymi siłami
wroga, została zmiażdżona pod Maciejowicami,
a Kościuszko został wzięty
do niewoli i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej
w Petersburgu, gdzie był
więziony dwa lata. Po zwolnieniu w roku
1796 wyjechał do Stanów Zjednoczonych,
gdzie wypłacono mu zaległy żołd
generalski, który przeznaczył na wykup
z niewoli Murzynów, a po 10 miesiącach
powrócił do Europy. Nie mogąc wrócić
do Polski zamieszkał najpierw w Paryżu,
a następnie w Solurze w Szwajcarii
w domu Zeltnerów, gdzie zmarł 15 października
1817 roku.
Śmierć tego wielkiego Polaka - patrioty,
który życie poświęcił walce o wolność,
nie spowodowała jego zapomnienia.
Wręcz przeciwnie. Wtedy dopiero zaczęto
go w pełni doceniać nie tylko w Polsce
i Ameryce, ale i na całym świecie. Dla
upamiętnienia jego działalności zaczęto
zaborów z niezwykłym entuzjazmem i zaan[...]
Protokoły rutingu międzysystemowego dla heterogenicznych sieci mobilnych
Ruting międzysystemowy w sieciach mobilnych, szczególnie
budowanych dynamicznie, bez infrastruktury sieciowej, jest coraz
częściej tematem prowadzonych prac badawczych. Sieci takie,
budowane w środowiskach o dynamicznie zmieniającym się
położeniu węzłów, mają szczególne znaczenie w aplikacjach militarnych,
sieciach połączeń samochodowych czy sieciach operacji
kryzysowych prowadzonych przez różne służby ratunkowe.
W takich aplikacjach dostęp do infrastruktury może być znacznie
utrudniony, ze względu na jej brak bądź zniszczenia. Dodatkowo,
ze względu na dynamikę działań oraz wykorzystywanie urządzeń
radiowych, dochodzi do częstych zmian w topologii sieci.
Opracowano wiele protokołów umożliwiających formowanie
i pracę w dynamicznych warunkach sieci bezprzewodowych,
budowanych doraźnie, MANET (mobile Ad-hoc Networks). Należą
do nich: Optimized Link State Ruting (OLSR), Destination Sequenced
Distance vector (DSDV), Dynamic Source Ruting (DSR),
Adhoc On-demand Distance Vector (AODV) czy Temporary Ordered
Ruting Protocol (TORA) [1]. Protokoły te są jednak protokołami
zapewniającymi pracę w pojedynczej domenie administracyjnej,
obejmującej jedną jednostkę organizacyjną współpracujących
ze sobą formacji. Wymusza to konieczność stosowania protokołu
rutingu międzysystemowego, umożliwiającego wymianę informacji
między współpracującymi ze sobą elementami sieci, które
znajdują się w odrębnych domenach administracyjnych. Dodatkowo
w obrębie każdej domeny mogą być wykorzystywane różne
protokoły rutingu wewnętrznego (rys. 1).
* Instytut Telekomunikacji, Wydział Elektroniki Wojskowej Akademii
Technicznej
email: {kmaslanka|jkrygier}@wat.edu.pl
Krzysztof MAŚLANKA*, Jarosław KRYGIER*
Protokoły rutingu międzysystemowego
dla heterogenicznych sieci mobilnych
Oczywiście można wyobrazić sobie sytuację, w której każda sieć
MANET będzie dołączona do infrastruktury sieciowej. Jednakże
w warunkach wojskowych sieci taktycznych czy też sieci operacji
k[...]
Zniszczenia abrazyjne brzegów zbiornika wodnego Domaniów
Zbiorniki wodne są potrzebne dla
poprawy gospodarki wodnej, a także
gospodarki narodowej w ogóle
w krajach o niewielkich zasobach
wodnych, do których należy również Polska.
To dzięki nim właśnie można zatrzymać
nadmierny odpływ wezbraniowy rzek po
wiosennych roztopach oraz wielkich opadach.
Zmniejszyć powodowane nim straty
powodziowe i racjonalnie wykorzystywać dla
potrzeb gospodarki retencjonowaną w nich
wodę, niekiedy nawet przez długi czas.
W naszym kraju jest 70 wodnych
zbiorników retencyjnych. Łącznie mogą
one zmagazynować około 4 km3 wody
opadowej, co stanowi tylko około 6,5%
ich odpływu rocznego [6]. W porównaniu
z całą UE, gdzie zatrzymuje się ponad
15% rocznego odpływu, a w niektórych jej
krajach około 20%, jest to kompromitująco
mało. Zwiększenie więc zbiornikowej
retencji wody powinno być naszym zadaniem
priorytetowym. Od tego bowiem, ile
wody opadowej nagromadzimy w zbiornikach
retencyjnych, zależeć będzie rozwój
gospodarczy kraju. Bez potrzebnych ilości
wody żadna dziedzina produkcji nie może
się rozwijać.
Materiał i metody
Powstały 11 lat temu na Radomce
w części wsi Domaniów w powiecie radomskim
zbiornik wodny został już przez
autorów [4] wystarczająco opisany. Dlatego
nie ma potrzeby powtarzać. tu większości
jego parametrów Postaramy się natomiast
skoncentrować na zniszczeniach brzegów
zbiornika, powodowanych przez abrazję,
czyli fale wzniecane i niesione wiatrem
na brzegi zbiornika. To powtarzające się
uderzanie fal o brzegi zależy głównie od
siły wiatru, wielkości lustra wodnego
oraz podatności brzegów na uderzanie
fal. W omawianych warunkach wymienione
czynniki sprzyjają abrazji. Dlatego
zbiornik Domaniów od samego początku
w miejscach najbardziej newralgicznych
był przeciwabrazyjnie zabezpieczony narzutem
kamiennym i zabudową biologiczną
w postaci przybrzeżnych nasadzeń wikliny
[2]. Wydawać by się mogło, że po zakończeniu
budowy zbiornika i napełnieniu
wodą, kończą się też wszystkie zwi[...]
Zbiornik wodny Machów - atrakcją Tarnobrzega
Machów był wioską leżącą
w odległości 5 km na południe
od centrum Tarnobrzega.
W roku 1970 uruchomiono
na terenie tej wsi odkrywkową
kopalnię siarki i rozpoczęto eksploatację
złoża tego cennego w owym czasie surowca.
Zwiększający się systematyczne
obszar eksploatacji siarki doprowadził do
likwidacji wsi w roku 1976, a do zaprzestania
wydobycia rudy siarkowej w roku
1992. Głównym powodem zaniechania
eksploatacji nie było wyczerpanie się złóż
siarki, ale przede wszystkim zmniejszenie
zapotrzebowania na ten surowiec,
gdyż zaczęto ją pozyskiwać jako produkt
uboczny przy oczyszczaniu ropy i gazu
ziemnego o wiele mniej kosztownymi
technologiami.
W ciągu ponad 22-letniej działalności
eksploatacyjnej Kopalni Machów wydobyto
ok. 0,5 mln ton siarki [1]. Powstało
w wyniku tego wyrobisko o powierzchni
560 ha i głębokości 80-110 m. Zwałowisko
zewnętrzne zebranego gruntu nakładowego,
które zostało zrekultywowane,
zajmowało aż 880 ha.
Zastanawiano się więc, co robić z tak
wielkim wyrobiskiem, które powstało
po wyeksploatowaniu złoża siarkowego,
do którego zasypania brakowało w najbliższej
okolicy ziemi, a dowiezienie jej
z dalszych odległości byłoby bardzo kosztowne.
Po rozważeniu więc wszystkich
argumentów za i przeciw, zdecydowano
się na wodną rekultywację wyrobiska.
Za utworzeniem w wyrobisku zbiornika
wodnego przemawiały nie tylko względy
ekonomiczne, ale również społeczne
i środowiskowe. Rekultywacja wodna wyrobiska
była nie tylko najmniej kosztowna,
ale też podyktowana potrzebami, gdyż
Tarnobrzeg oprócz Wisły, która do kąpieli
jest niebezpieczna i zanieczyszczona, nie
ma w najbliższej okolicy żadnych innych
akwenów przydatnych do rekreacji, kąpieli,
żeglarstwa oraz uprawiania sportów
wodnych. Powstały zbiornik wodny byłby
więc niewątpliwie odpowiednim rozwiąz[...]