W magicznym trójkącie pomiędzy Katowicami, Chorzowem i Siemianowicami Śląskimi na ok. 620 ha rozpościera się "zielona oaza" Śląska czyli Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku im. Jerzego Ziętka, zwany [...]

Środowisko, w którym żyjemy, składa się z elementów przyrodniczych, które znajdują się zarówno w stanie naturalnym, jak i przekształconym wskutek działalności człowieka. Środowisko naturalne to przede[...]

Wostatnich dziesięcioleciach wyraźnie rozwinęła się świadomość stanu środowiska naturalnego. Jest to wynikiem zrozumienia, że różnorodność zanieczyszczeń środowiska naturalnego, szczególnie antropogen[...]

Zaopatrzenie w wodę ludności całego świata będzie jednym z głównych problemów tego stulecia. Problem ten nie jest jednak związany bezpośrednio z coraz większym brakiem jej zasobów, lecz z określeniem optymalnych procedur warunkujących jej zarządzanie i monitoring w aspekcie globalnym. "Woda nie jest produktem handlowym takim jak każdy inny, ale raczej dziedziczonym dobrem, które musi być [...]

Obowiązek oceny jakości wód powierzchniowych w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska - PMŚ wynika z ustawy Prawo wodne (Dz.U. 2001.115.1229). Zgodnie z tym aktem prawnym badania jakości wód powierzchniowych należą do kompetencji wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Celem wykonywania badań jest stworzenie podstaw do działań na rzecz poprawy stanu wód oraz ich ochrony przed zani[...]

Monitoring jakości wód powierzchniowych Sieć monitoringu obejmuje poszczególne elementy systemu wód powierzchniowych: rzeki, jeziora, Morze Bałtyckie. Rzeki Monitoring rzek jest prowadzony na dwóch poziomach: krajowym i regionalnym. Na poziomie krajowym badania są prowadzone w ramach sieci reperowej i podstawowej. Sieć monitoringu reperowego składa się z 20 pomiarowych przekrojów, które[...]

  10/2010 4 G leba jest złożonym i zróżnico- wanym elementem środowiska naturalnego i stanowi podstawę dla utrzymania życia organi- zmów żywych. Usytuowana jest w górnej warstwie skorupy ziemskiej, w której skład wchodzą cząstki mineralne, materia orga- niczna, woda, powietrze oraz organizmy żywe. Gleba w środowisku naturalnym od- grywa bardzo ważną rolę, jest niezbędna dla dostarczania substancji odżywczych, wody, stanowi regulator obiegu substancji, jest środowiskiem życia wielu organizmów. Jest zasadniczym elementem ekosystemów lądowych, decydującym o utrzymaniu ży- cia na ziemi. Pełni podstawową funkcję w produkcji biomasy oraz związanych z nią cyklach przemiany obiegu materii oraz energii w środowisku naturalnym. W tradycyjnym ujęciu szczególną uwagę należy zwrócić na produkcyjne funkcje gleb, mające na celu zaspokojenie potrzeb żywnościowych globu. Degradacja gleb Rozwój przemysłu, komunikacja, trans- port, urbanizacja, mechanizacja i chemiza- cja rolnictwa to tylko niektóre wskaźniki, które towarzyszą człowiekowi od daw- na, a zasługują na miano dynamicznych wskaźników cywilizacji. Czynniki te jed- nak wywierają zdecydowanie negatywny wpływ na środowisko naturalne, ze szcze- gólnym uwzględnieniem gleby. Powzięto więc działania, które skutecznie mają zaha- mować jej dalszą szybką i pogłębiającą się degradację. Ochrona gleb jest niezwykle złożoną kwestią. Gleba jest wykorzystywana do celów rolnictwa, budownictwa, budowy dróg, nasypów i wałów; ma między innymi dynamicznej przez zanieczyszczenie lub nieumiejętne nawożenie. ● Chemiczna degradacja związana jest z zakwaszeniem lub nadmierną alkalizacją gleby, naruszeniem jej równowagi jonow[...]

  Następstwem degradacji środowiska naturalnego jest konieczność zapobiegania dalszemu zanieczyszczeniu środowiska i oczyszczania ekosystemów już zanieczyszczonych. Podejmuje się na coraz większą skalę zabiegi, mające na celu przywrócenie ich pierwotnych wartości. Sposób postępowania z zanieczyszczonym terenem uzależniony jest od obecnego i planowanego sposobu użytkowania terenu oraz od rodzaju zanieczyszczeń, które spowodowały degradację. Od tego zależy wybór optymalnej technologii rekultywacji. Będzie to polegało nie tylko na przywróceniu porządku na terenach zdegradowanych, ale również pierwotnych ich właściwości pod względem czystości gruntów i wód podziemnych. Na wybór metod rekultywacji i zagospodarowania terenów zdegradowanych składa się jakość gruntów lub zwałowanego materiału, ich skład chemiczny i mineralogiczny, oraz kształt zwału, zagłębienia i ich budowa. Rozróżniamy trzy fazy rekultywacji terenów zdegradowanych: przygotowawczą, techniczną i biologiczną. Rekultywacja przygotowawcza polega na rozpoznaniu i ustaleniu kierunku zagospodarowania terenów zdegradowanych. Techniczna rekultywacja przystosowuje grunt do wyznaczonej funkcji przez ukształtowanie rzeźby terenu, uregulowanie stosunków powietrzno-wodnych na gruntach przesuszonych i zawodnionych, pokrywa toksyczny grunt warstwą gleby. Rekultywacja techniczna obejmuje: - ukształtowanie rzeźby terenu przez wypełnienie zagłębień lub uformowanie zwałów w nawiązaniu do otaczającego terenu, ● właściwości gleby, ● poziom i rodzaj zanieczyszczenia, ● przyszły sposób zagospodarowania obiektu, ● dostępne środki fi nansowe i techniczne, ● względy społeczne. Fitoremediacja Fitoremediacja została udokumentowana już ponad 300 lat temu. Jednak dopiero we wczesnych latach osiemdziesiątych XX wieku została wykorzystana na skalę przemysłową. Zaliczana jest do biologicznych metod oczyszczania gleb, gdzie wykorzystuje się właściw[...]

  22 marca obchodzić będziemy kolejny Światowy Dzień Wody. Święto, które zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją z 22 grudnia 1992, obchodzone jest corocznie 22 marca. Powołane zostało w czasie konferencji Szczyt Ziemi 1992 (UNCED) w Rio de Janeiro w Brazylii, w ramach Agendy 21. Ponad miliard ludzi na świecie cierpi z powodu braku dostępu do czystej wody pitnej, tyleż samo cierpi z powodu braku higieny i jej następstw. Stąd zrodziła się idea, by każdego roku uświadamiać ludziom, jakim cennym darem natury jest woda, jak należy o nią dbać i gospodarować, wreszcie jakie należy przedsięwziąć kroki by dążyć do zaopatrzenia w ten cenny surowiec najdalsze zakątki świata, które są pozbawione jej źródeł, zakątki świata, gdzie przez lata ludzie odczuwają ogromne pragnienie oraz borykają się z licznymi epidemiami chorób zakaźnych. - Znaczenia wody nie można przecenić. Stanowi ona wspólny mianownik, leżący u podstaw najważniejszych wyzwań i potrzeb naszych czasów: energetycznych, żywieniowych, zdrowotnych, utrzymania pokoju i bezpieczeństwa. Skuteczne zarządzanie zasobami wodnymi może zmniejszyć ryzyko występowania katastrof naturalnych, takich jak susze czy powodzie. Biorąc pod uwagę znaczenie wód transgranicznych i warstw wodonośnych, które stanowią prawie połowę p[...]

  Minęła 27. rocznica jednej z największych na świecie katastrof, jaka miała miejsce w elektrowni atomowej w Czarnobylu 26 kwietnia 1986 r . Czarnobyl to miasto położone w północnej części Ukrainy, na północ od Kijowa, przy ujściu Prypeci do Zbiornika Kijowskiego, przy granicy z Białorusią. W latach sześćdziesiątych w ówczesnym ZSRR zapadła decyzja o rozbudowie energetyki jądrowej. Wybrano miejsce oddalone o dwadzieścia kilometrów za Czarnobylem. Tam miała powstać elektrownia i miasteczko dla pracowników elektrowni. Było to przedsięwzięcie na światową skalę. Uruchomienie pierwszego zespołu elektrowni ustalono na 1975 rok. Budowa elektrowni rozpoczęła się w latach 70. XX wieku. Jednak prace się opóźniały. Wreszcie 26 września 1977 roku oddano do użytku pierwszy blok elektrowni. Elektrownia produkowała wówczas 1000 MW energii, co pozwalało zaoszczędzić 3,5mln ton węgla rocznie. Niewiele ponad rok później uruchomiono drugi blok elektrowni. W marcu 1984 roku do sieci podłączono czwarty reaktor w elektrowni. Nikt wówczas nie przypuszczał, co się za dwa lata w tym miejscu wydarzy 28 kwietnia 1986 roku, poniedziałek rano: - elektrownia atomowa Fosmark w Szwecji, półtora tysiąca kilometrów na północ od Czarnobyla. Pracownicy w pośpiechu opuszczają elektrownię ze względu na podwyższony poziom skażenia, wykryty podczas rutynowej kontroli dozymetrycznej. W tym samym czasie szwedzkie stacje meteorologiczne rejestrują pojawienie się radioaktywnych cząstek w powietrzu napływających znad Bałtyku. Według analiz są to cząstki pochodzące z reaktora atomowego. Dalsze badania wskazują, że kierunek przemieszczania się radioaktywnych cząstek może pochodzić z któregoś z radzieckich reaktorów. Jednak jakikolwiek kontakt dyplomatyczny celem uzyskania bliższych informacji z Moskwy kończy się niczym. Moskwa na ten temat [...]