Światowy kryzys spowodował wzrost bezrobocia wśród młodych ludzi, co grozi ich społecznym wykluczeniem - głosi raport przygotowany przez specjalistów z Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) i Międzynarodowy Instytut Studiów Społecznych. Od 2007 roku, tj. od początku światowego kryzysu bezrobocie wśród osób młodych - od 15 do 25 roku życia - wzrosło o siedem punktów procentowych, co stanowi największy odnotowany kiedykolwiek spadek zatrudnienia w ciągu takiego okresu. Liczba niezatrudnionych w tej grupie wiekowej jest trzykrotnie większa niż liczba bezrobotnych powyżej 25 roku życia. Autorzy raportu dyrektor Instytutu Studiów Społecznych Raymond Torres i ekonomista z MOP Steven Tobin ostrzegają, że długotrwałe bezrobocie wśród młodych ludzi grozi poważnymi skutkami społecznymi. Należy do nich syndrom społecznego wykluczenia, który może z czasem utrudnić jakąkolwiek zawodową adaptację młodych, prowadzić do zachowań antyspołecznych i wzrostu przestępczości. W najtrudniejszej sytuacji znajdują się młodzi ludzie bez wykształcenia, lub bez jakiegokolwiek doświadczenia zawodowego. Wielu młodych specjalistów, którzy znaleźli zatrudnienie, pracuje na stanowiskach, na które zostali "przekwalifikowani", nie mogą bowiem znaleźć pracy zgodnej z ich wykształceniem. By zapobiec pogarszaniu się sytuacji należy promować edukację i zapobiegać przedwczesnemu porzucaniu szkoły, tworzyć programy aktywizujące młodych ludzi i oferujące pomoc w znalezieniu pracy oraz proponować subwencje firmom skłonnym zatrudnić młode osoby. Programy tego typu najlepiej funkcjonują w Brazylii i Niemczech.
Od 2007 roku, tj. od początku światowego kryzysu bezrobocie wśród osób młodych - od 15 do 25 roku życia - wzrosło o siedem punktów procentowych, co stanowi największy odnotowany kiedykolwiek spadek zatrudnienia w ciągu takiego okresu. Liczba niezatrudnionych w tej grupie wiekowej jest trzykrotnie większa niż liczba bezrobotnych powyżej 25 roku życia.
Autorzy raportu dyrektor Instytutu Studiów Społecznych Raymond Torres i ekonomista z MOP Steven Tobin ostrzegają, że długotrwałe bezrobocie wśród młodych ludzi grozi poważnymi skutkami społecznymi. Należy do nich syndrom społecznego wykluczenia, który może z czasem utrudnić jakąkolwiek zawodową adaptację młodych, prowadzić do zachowań antyspołecznych i wzrostu przestępczości. W najtrudniejszej sytuacji znajdują się młodzi ludzie bez wykształcenia, lub bez jakiegokolwiek doświadczenia zawodowego.
Wielu młodych specjalistów, którzy znaleźli zatrudnienie, pracuje na stanowiskach, na które zostali "przekwalifikowani", nie mogą bowiem znaleźć pracy zgodnej z ich wykształceniem.
By zapobiec pogarszaniu się sytuacji należy promować edukację i zapobiegać przedwczesnemu porzucaniu szkoły, tworzyć programy aktywizujące młodych ludzi i oferujące pomoc w znalezieniu pracy oraz proponować subwencje firmom skłonnym zatrudnić młode osoby. Programy tego typu najlepiej funkcjonują w Brazylii i Niemczech.
