SIGMA-NOT - PORTAL INFORMACJI TECHNICZNEJ - Największa baza artykułów technicznych online

GOSPODARKA WODNA

Miesięcznik ISSN 0017-2448, e-ISSN 2449-9439 - rok powstania: 1935
Czasopismo Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych (SITWM)

Europejskie systemy zarządzania zasobami wodnymi - Cypr

Anna Mitraszewska

Tak jak różne są uwarunkowania przyrodniczo-środowiskowe, tak różne są tradycje i systemy kształtowania oraz ochrony zasobów wodnych w krajach Europy. Na mocy obowiązującej od ponad 10 lat dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, zwanej powszechnie Ramową Dyrektywą Wodną, państwa członkowskie Unii Europejskiej dążą do ujednolicenia zasad kształtowania i ochrony zasobów wodnych, a także wypracowują wspólne dokumenty planistyczne dla międzynarodowych obszarów dorzeczy. Celem cyklu jest przedstawienie podstaw prawnych, struktury organizacyjnej i systemu finansowania gospodarki wodnej w wybranych państwach Europy.Podobnie jak Polska Cypr wstąpił do Unii Europejskiej 1 maja 2004 r. Warunki hydrologiczno-meteorologiczne tej śródziemnomorskiej wyspy są skrajnie różne, stąd - mimo ujednoliconych zasad kształtowania zasobów wodnych w krajach UE - priorytety gospodarki wodnej w obu krajach są znacząco różne. Podstawową zasadą cypryjskiej polityki wodnej jest zaspokojenie potrzeb wodnych, niezależnie od panujących warunków meteorologicznych. Zasadę tę można zamknąć w jednym zdaniu: ani kropla wody nie powinna, niewykorzystana, odpłynąć do morza. ■ Uwarunkowania środowiskowe Cypr (Republika Cypryjska) znajduje się na trzeciej co do wielkości wyspie Morza Śródziemnego (9251 km2), położonej u wybrzeży Turcji (ok. 70 km), Syrii (ok. 100 km) i Libanu. Główne miasta wyspy to: Nikozja, Limassol i Larnaka. Północna część wyspy znajduje się pod wpływami Turcji, od 1983 r. funkcjonując jako Turecka Republika Północnego Cypru. Na wyspie wydzielono również dwie autonomiczne brytyjskie bazy wojskowe, ustanowione w 1960 r.: Akrotiri i Dhekelia. W krajobrazie Cypru dominują dwa łańcuchy górskie: Troodos w zachodniej części wyspy, osiągający 1952 m n.p.m., gdzie znajduje się najwyższy szczyt wyspy - Olimp, oraz Pentadaktylos, znajdujący się w jej północnej czę- 250-300 300-350 350-400 450-500 500-550 550-600 600-65 [...]

ZAKUP JEDNORAZOWY I DOSTĘP DO WIRTUALNEJ CZYTELNI
PRENUMERATA PAPIEROWA

Metoda płatności: Płatności elektroniczne (karta kredytowa, przelew elektroniczny)
Dostęp do publikacji - jednorazowy (płatność elektroniczna) - tylko 6,00 zł (płacisz 45% mniej niż przy płatności SMS)	DO KOSZYKA
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma - 1h tylko 24.60 zł	DO KOSZYKA
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma - 4h tylko 43.05 zł	DO KOSZYKA
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma - 12h tylko 73.80 zł	DO KOSZYKA
Metoda płatności: SMS Premium
Dostęp do publikacji - jednorazowy (płatność SMS'em) - 11,07 zł brutto (9,00 zł + VAT)	kup! (SMS)

Prenumerata

Szanowny Kliencie!
Zamów roczną prenumeratę w wersji PLUS a uzyskasz dostęp do archiwalnych publikacji tego czasopisma.
Nie zwlekaj - skorzystaj z tysięcy publikacji o najwyższym poziomie merytorycznym.

prenumerata papierowa roczna PLUS (z dostępem do archiwum e-publikacji) - tylko 477,00 zł
prenumerata papierowa roczna PLUS z 10% rabatem (umowa ciągła) - tylko 429,30 zł *)
prenumerata papierowa roczna - 408,00 zł
prenumerata papierowa półroczna - 204,00 zł
prenumerata papierowa kwartalna - 102,00 zł

okres prenumeraty:

*) Warunkiem uzyskania rabatu jest zawarcie umowy Prenumeraty Ciągłej (wzór formularza umowy do pobrania).
Po jego wydrukowaniu, wypełnieniu i podpisaniu prosimy o przesłanie umowy (w dwóch egzemplarzach) do Zakładu Kolportażu Wydawnictwa SIGMA-NOT.

Zaprenumeruj także inne czasopisma Wydawnictwa "Sigma-NOT" - przejdź na stronę fomularza zbiorczego »

INNE PUBLIKACJE W TYM ZESZYCIE

Efektywność pracy oczyszczalni ścieków „Południe” miasta st. Warszawy

ROBERT JAKUBOWICZ MAREK GROMIEC

Celem artykułu jest ocena pracy oczyszczalni ścieków "Południe" w ciągu trzech i pół roku, wraz z ustaleniem jej skuteczności. Ocenę oparto na pięciu normowanych wskaźnikach zanieczyszczeń. Warszawa nie ma jeszcze całkowicie uregulowanej gospodarki ściekowej. Do chwili uruchomienia oczyszczalni ścieków "Południe" (3 lipca 2006 r.), ok. 70% ścieków komunalnych trafiało bez żadnego oczyszczania do Wisły [3]. Obecnie trwa modernizacja i rozbudowa oczyszczalni ścieków "Czajka" i budowa systemu transportu ścieków z Warszawy lewobrzeżnej do tej oczyszczalni. Dlatego istotne jest, dla ochrony wód Wisły, prawidłowe działanie oczyszczalni "Południe". W artykule dokonano oceny pracy tej oczyszczalni, w okresie styczeń 2007 - czerwiec 2010 r., na podstawie danych z laboratorium oczyszczalni ścieków "Południe". ■ Pozwolenie wodnoprawne Oczyszczalnia ścieków "Południe", zlokalizowana w Warszawie przy ul. Sytej 190/192, uzyskała pozwolenie wodnoprawne na odprowadzanie oczyszczonych ścieków komunalnych do Wisły wylotem usytuowanym w km 511 + 350 jej biegu [2]. Pozwolenia wodnoprawnego udzielono, stawiając m.in. warunek, że ścieki odprowadzane z oczyszczalni nie będą przekraczać następujących dopuszczalnych stężeń: azot ogólny - 10 mg/dm3, fosfor ogólny - 1,0 mg/dm3, chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) - 125 mg/dm3, pięciodobowe biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT5) - 15 mg/dm3, zawiesiny ogólne - 35 mg/dm3. Stwierdzono przy tym, że pomiary powyższych wskaźników, w ściekach dopływających i odpływających, dokonywane będą 24 razy w roku, w celu kontroli spełniania wymagań. Ponadto określono dopuszczalne wartości dla wskaźników takich, jak: temperatura, pH, ogólny węgiel organiczny (OWO), azot amonowy, chlorki, siarczany, wybrane metale (Fe, Zn, Cr, Cu, Ni, Pb, Hg, Cd), fenole lotne, surfaktanty anionowe i niejonowe, substancje ekstrahujące eter więcej »

Ekotony dla redukcji zanieczyszczeń obszarowych

WOJCIECH FRĄTCZAK KATARZYNA IZYDORCZYK MACIEJ ZALEWSKI

Główną przyczyną eutrofizacji ekosystemów wodnych jest nadmierny dopływ zanieczyszczeń, zwłaszcza substancji biogennych: azotu i fosforu zarówno ze źródeł punktowych, jak i obszarowych. Ponad 60% ładunku fosforu docierającego z obszaru Polski do Bałtyku pochodzi z zanieczyszczeń obszarowych, m.in. z obszarów rolniczych, 25% ze źródeł punktowych (w tym z oczyszczalni ścieków), a jedynie ok. 15% stanowi tło naturalne (rys. 1., HELCOM 2007, Igras i Patuszak 2009). W wyniku przeżyźnienia wód dochodzi do ich wtórnego zanieczyszczenia w postaci formowania zakwitów glonów i sinic objawiającego się zmianą koloru i zapachu wody. Szczególnie niebezpieczne jest występowanie zakwitów sinic, które w toku ewolucji wypracowały bardzo groźny mechanizm walki z konkurencyjnymi organizmami - zdolność do produkcji toksyn. Stanowią one zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania ekosystemu wodnego, ale przede wszystkim dla zdrowia kąpiących się ludzi, co jest jedną z przyczyn zamykania kąpielisk w okresie letnim (fot.1). Pomimo postępującej realizacji Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych i wynikającej z niego redukcji związków biogennych w wodach powierzchniowych, należy stwierdzić, że działania te na wielu obszarach kraju będą niewystarczające do osiągnięcia wymogów Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE. Niezbędne staje się podjęcie działań nad ograniczeniem zanieczyszczeń obszarowych z krajobrazu rolniczego. Opracowanie innowacyjnych biotechnologii ekohydrologicznych oraz przykładowego, spójnego programu działań dla trwałego ograniczenia zanieczyszczeń obszarowych w zlewni Pilicy, przyczyniającego się do osiągnięcia dobrego potencjału ekologicznego wód zbiornika sulejowskiego, jest głównym celem realizowanego wspólnie przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie i Międzynarodowy Instytut PAN Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii p/a UNESCO w Łodzi projektu EKOROB "Ekotony dla redukcji zanieczyszczeń obszarowych" (LIF więcej »

FAK TY

Ewa Skupińska

Bezpieczeństwo powodziowe na obszarach wodnych Płock, 10-11 lutego 2012 r. Konferencję o haśle podanym w tytule zorganizowali: wojewoda mazowiecki, prezydent Płocka, płockie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Celem, jak napisano w zaproszeniu, była "wymiana doświadczeń w sprawach bezpieczeństwa podczas zlodzenia rzek oraz współpraca administracji publicznej z podmiotami działającymi w obszarze ratownictwa wodnego". Konferencję podzielono na trzy części: teoretyczną, warsztaty i szkolenie lodowe. W imieniu wojewody mazowieckiego gości przywitał Paweł Błasiak, wicedyrektor Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego. - Ratownictwo lodowe wpisuje się w bezpieczeństwo powodziowe. Dlaczego na konferencję wybrano Płock? Bo ten region wiele doświadczył w 2010 r. Istotne jest zarządzanie kryzysowe, współdziałanie służb. Chcielibyśmy, aby taka konferencja odbywała się corocznie - powiedział, witając uczestników konferencji. Wśród nich znaleźli się: wójtowie, burmistrzowie, przedstawiciele samorządów, służby zarządzania kryzysowego, ratownicy WOPR, strażacy, policjanci. - Chcemy się tu w Płocku i dorzeczu Wisły środkowej czuć bezpiecznie - powiedział m.in. Andrzej Nowakowski, prezydent Płocka. - Chcemy, aby ta konferencja ostrzegła nas przed błędami, które mogą mieć fatalne skutki - dodał. Piotr Lisocki, reprezentujący płocki WOPR, podkreślił, że po raz pierwszy w historii płockiego WOPR-u ratownicy, policjanci, strażacy i inne służby mogą w takim gronie i przy użyciu tak specjalistycznego sprzętu sprawdzić swoje umiejętności w trudnych warunkach lodowych. Po wystąpieniach organizatorów uczestnicy mieli okazję wysłuchać następujących referatów: 􀀂 Zatory na rzekach polskich - powstanie, zagrożenia - prof. Marek Grześ (Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika, Zakład Kriologii i Badań Polarnych). Prelegent podkreślił, że rejon Płocka jest najbardziej zatorogennym miejscem w Polsce. 􀀂 Powódź 2010 w dol więcej »

INFORMACJE NOWOŚCI INFORMACJE

Europejskie konsultacje w sprawie redukcji emisji z transportu morskiego W ramach przeciwdziałania zmianom klimatycznym Unia Europejska postawiła sobie za cel zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych (greenhouse gas - GHG) do 2020 r. co najmniej o 20% (z opcją 30% redukcji, o ile w tym zakresie zostaną zawarte stosowne porozumienia międzynarodowe) w stosunku do poziomu z 1990 r. Aby ww. założenia mogły zostać zrealizowane, wszystkie sektory gospodarki muszą przyczynić się do osiągnięcia tych redukcji emisji, w tym również międzynarodowy transport morski. 19 stycznia br. Komisja Europejska oficjalnie rozpoczęła konsultacje społeczne na temat włączenia emisji z transportu morskiego do unijnych zobowiązań w zakresie redukcji emisji GHG. Konsultacje, które potrwają do 12 kwietnia, mają na celu zebranie opinii wszystkich zainteresowanych przed podjęciem kroków legislacyjnych w zakresie zobowiązania sektora transportu morskiego do obniżania negatywnego wpływu na środowisko naturalne. W skali globalnej emisja gazów cieplarnianych więcej »

Inżynieria wodna w imperium Khmerów - rozwój i upadek Angkoru

AGNIESZKA KARCZMARCZYK

Artykuł powstał po podróży Autorki do Kambodży - wróciła z niej oszołomiona skalą przedsięwzięć realizowanych w IX-XV w. Jednocześnie materiały źródłowe wskazują, iż anomalia pogodowe, czy też szerzej rozumiane zmiany klimatyczne, połączone z deforestacją i erozją gleb, przyczyniły się do upadku imperium zbudowanego na bazie ówczesnych projektów inżynierii wodnej. W związku z tym prezentowany materiał wpisuje się również w aktualne problemy gospodarowania zasobami środowiska. Imperium Khmerów ze stolicą w Angkorze swój okres świetności przeżywało od IX do XV wieku. W XII wieku, u szczytu rozwoju, panowało nad szeroką połacią Azji południowowschodniej, od Birmy po Wietnam. Stolica imperium - Angkor - zajmowała obszar 1000 km2. Inskrypcja w kompleksie świątynnym Ta Prôhm podaje, że tylko w jednej z 700 świątyń służyło 12 640 osób, a 66 tys. rolników produkowało prawie trzy tysiące ton ryżu rocznie, by nakarmić kapłanów, tancerki i robotników. Według szacunków populacja Angkoru mogła liczyć 750 tys. (Stone 2009), a nawet 1 milion mieszkańców (Evans i Kummu 2003). Królestwo Angkor zaczęło rozkwitać w IX wieku na północnym wybrzeżu Tonle Sap, największego jeziora w Azji południowo-wschodniej, połączonego ciekiem o tej samej nazwie z rzeką Mekong. W porze deszczowej powierzchnia jeziora powiększa się czterokrotnie, zalewając okoliczne tereny, zaś w porze suchej zmniejsza się, pozostawiając na brzegach żyzną warstwę mułu. Od północy granicę regionu stanowią góry Kulen, będące źródłem rzek przepływających przez równinę, na której rozwinęło się królestwo Khmerów. Bliskość jeziora, spływających z gór rzek i stosunkowo płytki poziom wód gruntowych na terenie obecnej Kambodży, w połączeniu z pracą wielu rąk i umysłów ów- Fot. 1. Tradycyjna uprawa ryżu Fot. 2. Widok z lotu ptaka okolic Siem Reap w pierwszych dniach pory deszczowej czesnych inżynierów, przyczyniły się do powstania i rozwoju wielkiej potęgi. Rozbudow więcej »

Konferencja i Targi WEFTEC 2011

Marek Jerzy Gromiec

Los Angeles, 14-21 października 2011 r. W centrum Konferencyjnym Los Angeles w Kalifornii odbyła się największa na świecie impreza dotycząca jakości zasobów wodnych, obejmująca m.in. targi i konferencję. Impreza amerykańska, ale o charakterze międzynarodowym, organizowana jest corocznie w różnych miastach USA przez Federację Środowiska Wodnego (ang. Water Environmental Federation - WEF); ta obecna była już 84. W skład delegacji Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) na WEFTEC wchodzili: Marek Gromiec - członek Rady Nadzorczej i Władysław Majka - zastępca Prezesa Zarządu. Otwarcia imprezy, podczas Sesji Plenarnej Konferencji w Concourse Hall, dokonała prezydent WEF Jeanette Brown. Wykład inauguracyjny wygłosiła profesor Rita Colwell - laureatka prestiżowej Nagrody Wodnej Sztokholmu w 2010 r., która przedstawiła problem przenoszenia się chorób zakaźnych drogą wodną. więcej »

Polskie szlaki żeglowne.Szlak Bugu.Tajemniczy gród

Wojciech Jastrzębiec Kuczkowski

W czasie penetrowania uroków lewobrzeżnej gminy Korczew przez cały czas całą wielką urodą swojej panoramy "wisiał" nad nami Drohiczyn. Z Drohiczynem miałem do czynienia osobiście w 1977 r. w czasie pamiętnego Międzynarodowego Spływu Kajakowego PTTK, następnie w czasie "Wielkiego Tranzytu" w sierpniu 1991 r. Kolejny raz - wiosną 2009 r. - jechałem autobusem z Warszawy i płynąłem po Bugu statkiem DROHICZYN pana Tadeusza Wołosińskiego. A żeby jeszcze uściślić i zaktualizować dane oraz dofotografować Drohiczyn jesienią, przyjechałem samochodem przyjaciela w październiku 2011 r.; gościłem także u kierownika Nadzoru Wodnego Drohiczyn. Spośród pisarzy opiewających Bug, niestety, zabrakło już czarnobrodych studentów z "tratwionu" Bulgotka. Po pożegnaniu Mielnika musieli spieszyć się. Czas się już im kończył i musieli rejs przerwać. Tyle że minęli Drohiczyn. Gloger, mój kochany patron w dziele krajoznawstwa, Drohiczynowi poświęcił kilka smutnych zdań i fotografie zdewastowanych świątyń drohickich. Ich - Glogera i Moszyńskiego - wędrówka odbywała się bowiem w smutnym dla Królestwa Polskiego czasie, w 1875 r. Jeszcze nie zabliźniły się głębokie, bolesne rany po powstaniu styczniowym. Ale już następna książka, która wpadła mi w ręce, przypomniała mi piękno tej ziemi. Jest to "Ogród Miłości" dynamicznej miłośniczki Podlasia i Świętokrzyskiego, niemal obywatelki Drohiczyna, "Fioletowej Damy" polskiej literatury, Barbary Wachowicz, dysponującej świetnym piórem i temperamentem. Oddajmy głos Glogerowi1): "… Woda Bugowa ani tak przezroczysta i modra jak w Narwi, ani tak mętna i biała jak w Wiśle, podobna jest najwięcej barwą swą niemnowej. Gdzie ujęta w ramy leśnych brzegów, tam przybiera ton szmaragdu. Gdyśmy przepłynęli właśnie przez piękny las, tak rzadko już spotykany nad Bugiem, ukazał nam się panujący nad okolicą z daleka jakiś GRÓD OKAZAŁY. Takie złudzenie robi Drohiczyn położony na wyżynie, posiadający dawniej kilka dużych gmach więcej »

Posiedzenia Rad Gospodarki Wodnej Regionów Wodnych Małej Wisły i Górnej Odry

Bierawa, 17 listopada 2011 r.; Jaworzno, 29 listopada 2011 r. Listopad 2011 r. był bardzo pracowitym miesiącem dla Rad Gospodarki Wodnej Regionów Wodnych Małej Wisły i Górnej Odry. Odbyły się dwa posiedzenia: pierwsze z nich miało charakter uroczysty, ponieważ dobiegła już końca druga kadencja rad. Od 25 października 2011 r. dyrektor RZGW Gliwice ma nowe rady, które będą mu służyć opinią i fachową pomocą. Wspólne Posiedzenie Rad Gospodarki Wodnej Regionów Wodnych Małej Wisły i Górnej Odry oraz Prezydiów Stałej Komisji ds. Udziału Społeczeństwa odbyło się 17 listopada 2011 r. w Bierawie. Spotkanie zamykające działalność Rad w ramach kadencji 2007-2011 zostało połączone z inauguracyjnym posiedzeniem Rad GWRW Małej Wisły i Górnej Odry oraz Prezydiów Stałych Komisji ds. Udziału Społecznego działających przy Radach. Obrady prowadził Stanisław Staniszewski, dotychczasowy przewodniczący Rady GWRW Górnej Odry (w ramach pierwszej i drugiej kadencji). Powitał zaproszonych gości, jak również nowych i ustępujących członków Rad GWRW Małej Wisły i Górnej Odry oraz Prezydia Komisji ds. Udziału Społeczeństwa. Przewodniczący Staniszewski odczytał list Leszka Karwowskiego, prezesa KZGW, skierowany do członków Rad GWRW Małej Wisły i Górnej Odry. Prezes złożył członkom rad drugiej kadencji podziękowania za aktywne wsparcie RZGW w Gliwicach w zakresie zagadnień gospodarki wodnej, a nowym członkom złożył życzenia wytrwałości i skuteczności w realizacji stojących przed nimi zadań. Artur R. Wójcik, dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach, podziękował Radom GWRW Małej Wisły i Górnej Odry II kadencji za zaangażowanie w sprawy związane z Ramową Dyrektywą Wodną, za udział w przygotowaniu działań związanych z konsultacjami społecznymi, za prace nad opiniowanymi dokumentami dotyczącymi gospodarki wodnej oraz za opiniowani więcej »

Projektowanie pionowych przesłon przeciwfiltracyjnych zapór ziemnych zbiorników retencyjnych

JERZY MACHAJSKI MARTA PUZDROWSKA

W artykule zajęto się oceną charakteru i natężenia niekontrolowanych zjawisk filtracyjnych w obrębie zapory ziemnej zbiornika małej retencji Przeworno na rzece Krynce, co było podstawą, stosownie do zaistniałej tam sytuacji, propozycji wykonania zabezpieczenia w postaci pionowej przesłony przeciwfiltracyjnej. Omówiony przykład podkreśla prawdziwość często podnoszonego twierdzenia, że proces projektowania obiektu hydrotechnicznego nie kończy się wraz z zakończeniem procesu obliczeniowego. W trakcie budowy, próbnego piętrzenia i eksploatacji należy obserwować i kontrolować każdy obiekt hydrotechniczny, pod kątem jego często nieprzewidywalnych zachowań, odpowiednio na nie reagując. W zbiorniku Przeworno dopiero po włączeniu obiektu do normalnej eksploatacji wystąpiły nieoczekiwane zjawiska filtracyjne w gruntach podłoża pod zaporą; mogły one doprowadzić do powstania nieodwracalnych uszkodzeń zarówno gruntu podłoża, jak i samego obiektu. ■ Charakterystyka obiektu Zbiornik małej retencji Przeworno oddano do eksploatacji 9 sierpnia 2006 r. Podstawowe parametry zbiornika są następujące: □ pojemność całkowita - 0,851 mln m3,□ pojemność użytkowa - 0,315 mln m3,□ powierzchnia w granicach stałego zalewu - 37,40 ha, □ powierzchnia zalewu całkowitego - 81,0 ha. Fot. 1. Widok skarpy odwodnej zapory zbiornika małej retencji Przeworno Fot. 2. Widok bloku upustowego, w warunkach utrzymanego normalnego poziomu piętrzenia Gospodarka Wodna nr 3/2012 115 UBEZPIECZENIE NARZUTEM KAMIENNYM (KAMIEN ŁAMANY 100-250 mm) GR. 0,5 m GEOWŁÓKNINA 400 g/m2 GEOWŁÓKNINA 400 g/m2 GEOWŁÓKNINA 400 g/m2 GEOWŁÓKNINA 800 g/m2 MAKSYMALNY P.P. 186,0 m npm. USZCZELNIENIE KORPUSU ZAPORY GLINA PYLASTA KORPUS ZAPORY Po+Ps ZAGESZCZONY DO Iow > 0,75 KORPUS ZAPORY Po+Ps ZAGESZCZONY DO Iow > 0,75 HUMUS 0,15 m WYLOT DRENAZU STUDZIENKA KONTROLNA DRENAZU DREN DN 50 O L = 300 m ROZSTAW MIJANKOWY 5,0x5,0 m PIASEK GRUBOZIARNI więcej »

ŚWIATOWY DZIEŃ WODY 2012

Wojciech Majewski

22 marca 2012 r. będziemy obchodzić już po raz 19. Światowy Dzień Wody. Naczelnym hasłem tegorocznego ŚDW jest Woda i bezpieczeństwo żywności (water and food security). Hasło to jest przedstawieniem globalnych wyzwań obecnej rzeczywistości i analizą możliwości ich zaspokojenia. Światowy Dzień Wody (World Water Day) został ustanowiony w 1992 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, a po raz pierwszy obchodzono go w 1994 r. Hasłem pierwszego ŚDW było: Troska o wodę jest obowiązkiem każdego człowieka. Mimo upływu 19 lat to hasło jest nadal bardzo aktualne. Każdego roku obchody Światowego Dnia Wody odbywają się pod wybranym hasłem i poświęcone są bardzo istotnemu problemowi związanemu z szeroko pojętą gospodarką wodną. Nie oznacza to, że problem zasygnalizowany w haśle na dany rok zostanie rozwiązany w najbliższych latach. Chodzi o to, aby zwrócić na niego uwagę i wskazać, że jest on niezwykle istotny oraz przedstawić sposoby jego realizacji. Celem ŚDW jest ciągłe zwracanie uwagi społeczeństwom, politykom i decydentom, że woda jest niezbędna do życia wszelkich istot na kuli ziemskiej, egzystencji świata roślinnego i działalności gospodarczej oraz, że woda nie ma substytutu. Należy więc uświadamiać wszystkim, że zasoby wodne muszą być szczególnie chronione i należycie wykorzystywane, a przede wszystkim, że wody nie można marnować. W najbliższych latach podstawowymi czynnikami rozwoju społecznego i gospodarczego będą następujące dziedziny: woda, energia i żywność. Warto ŚWIATOWY DZIEŃ WODY 2012 lodowce infiltracja ocean przepływ podziemny 2 odpływ podziemny odpływ rzeczny jednostka 1000 km3/rok 119 opady na powierzchnie ladów 47 energia słoneczna 45 transport pary wodnej nad lad 505 parowanie z powierzchni mórz i oceanów 458 opady na powierzchnie mórz i oceanów 72 spływ parowanie z ladu powierzchniowy Rys. 1. Cykl hydrologiczny jednak zwrócić uwagę, że kluczowym aspektem zarówno więcej »

WATEC 2011

Marek Jerzy Gromiec

Tel Aviv, Izrael, 15-17 listopada 2011 r.W listopadzie 2011 r. odbyły się VI Międzynarodowe Targi oraz III Międzynarodowa Konferencja nt. Technologii Wodnych, Energii Odnawialnej i Kontroli Środowiska. W ramach międzynarodowej konferencji i jej poszczególnych sesji z zakresu gospodarki wodnej przedstawiono m.in. następujące zagadnienia: □ zarządzanie zasobami wodnymi w warunkach ograniczonych zasobów, w tym: - planowanie strategiczne dla zasobów wodnych w Izraelu, Fot. 2. Marek Zieliński i Marek Gromiec - dywersyfikacja ryzyka - zarządzanie zasobami wodnymi w kierunku ograniczenia ryzyka wystąpienia sus więcej »

Wpływ gajów wierzbowych na spiętrzenie wielkich wód w rzece

JULIUSZ STACHÝ

W przeszłości w Polsce panował pogląd, że tereny zalewowe w korycie wielkiej wody muszą być wolne od krzewów, drzew i innych przedmiotów utrudniających swobodny odpływ. Obowiązujące prawo wodne sankcjonuje ten pogląd. Ostatnio pojawiają się opinie o potrzebie pozostawiania roślinności na terenach zalewowych. Obecnie tereny zalewowe wszystkich większych rzek porośnięte są roślinnością, przeważnie gajem wierzbowym. Na przykładzie środkowej Wisły stwierdzono, że gaj wierzbowy zajmujący ok. 60% koryta wielkiej wody powoduje spiętrzenie tzw. wody stuletniej o 1,25 m. Okresowe krzywe przepływu w strefie wysokich stanów wody wskazują, że listowie na gajach wierzbowych piętrzy zwierciadło wody o 40 cm w sezonie wegetacyjnym. Słuchacze Inżynierskiego Kursu Hydrologicznego przy Politechnice Warszawskiej (1948-1952) zetknęli się w czasie studiów z najwybitniejszymi polskimi specjalistami w dziedzinie regulacji rzek. Dyrektorem Kursu był prof. Kazimierz Rodowicz, który całe życie poświęcił polskim rzekom jako inżynier, administrator i uczony. Budownictwo wodne wykładał prof. Julian Lambor, b. dyrektor Okręgowej Dyrekcji Dróg Wodnych w Poznaniu, a przed wojną kierownik Zarządu Wodnego w Stryju. Ćwiczenia prowadził mgr inż. Zygmunt Tyszka, dyrektor ODDW w Warszawie, znawca i propagator Wisły. Nasi znakomici nauczyciele przekazali nam zasadę, że wody wezbraniowe, które znalazły się w korycie rzeki, muszą jak najszybciej odpłynąć, wyrządzając jak najmniejsze szkody. Taki stan osiąga się poprzez regulację rzeki, zgodnie z jej naturalnym charakterem, oraz przez udrożnienie koryta wielkiej wody drogą oczyszczania go z zarośli, zadrzewień i wszelkich przedmiotów utrudniających odpływ. Rys. 1. Przekrój poprzeczny koryta wielkiej wody Wisły powyżej ujścia Narwi; pokazano poziom zwierciadła wody przy przepływie Q max 1% w wypadku spiętrzenia gajem wierzbowym (t = 7,85 m) i przy braku spiętrzenia (t = 6,60 m) Jak pisze Krukowicz [ więcej »