SIGMA-NOT - PORTAL INFORMACJI TECHNICZNEJ - Największa baza artykułów technicznych online

GOSPODARKA WODNA

Miesięcznik ISSN 0017-2448, e-ISSN 2449-9439 - rok powstania: 1935
Czasopismo Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych (SITWM)

Przegląd przepisów dotyczących kontroli bezpieczeństwa zapór w wybranych państwach europejskich

ANDRZEJ WITA ANNA KOSIK

W artykule przedstawiono systemy prawne dotyczące nadzorowania bezpieczeństwa zapór w sześciu państwach europejskich: Wielkiej Brytanii, Austrii, Norwegii, Szwajcarii, Czech i Słowacji. Doświadczeniom budowy zapór i zbiorników, sięgającym czasów starożytnych, towarzyszą również wnioski z katastrof i awarii. Nowe technologie w budownictwie, coraz lepsze materiały, coraz lepsze rozpoznanie warunków geologicznych i hydrologicznych nie są w stanie całkowicie wyeliminować ryzyka katastrof. Odpowiednie działania legislacyjne i organizacyjne w zakresie kontroli bezpieczeństwa zapór w Polsce mogą zmniejszyć zagrożenie. Rozwiązania organizacyjno-prawne w kilku wybranych krajach europejskich - w Wielkiej Brytanii, Austrii, Norwegii, Szwajcarii, Czechach i Słowacji - zasługują na uwagę i mogą być wykorzystane w pracach związanych z doskonaleniem polskiego systemu kontroli bezpieczeństwa zapór. ■ Wielka Brytania Pierwsze przepisy dotyczące bezpieczeństwa zapór pochodzą z 1863 r. (Waterworks Clauses Act). W 1930 r. uchwalono pierwszą, znaczącą ustawę - Reservoirs (Safety Provision) Act - dającą władzom lokalnym uprawnienia do nadzorowania zbiorników zlokalizowanych na ich terenie. W 1966 r. Związek Inżynierów Budownictwa (Institution of Civil Engineers) opublikował krytyczny raport na temat ustawy z 1930 r.; zawarł w nim rekomendacje wzmocnienia uprawnień władz do egzekwowania przestrzegania bezpieczeństwa. W 1970 r. rząd zapowiedział zmianę przepisów, którą planował wprowadzić w życie nie wcześniej niż w listopadzie 1987 r. W konsekwencji w 1975 r. uchwalono ustawę o zbiornikach (Reservoirs Act). W 2003 r. prawo wodne (Water Act) znowelizowało ustawę z 1975 r. Ustawa o zbiornikach z 1975 r. ma zastosowanie dla zbiorników o pojemności powyżej 25 tys. m3, gromadzących wodę spiętrzoną powyżej naturalnego poziomu terenu z wyłączeniem zbiorników objętych ustawą o kopalniach i kamieniołomach z 1969 r. (Mines and Q [...]

ZAKUP JEDNORAZOWY I DOSTĘP DO WIRTUALNEJ CZYTELNI
PRENUMERATA PAPIEROWA

Metoda płatności: Płatności elektroniczne (karta kredytowa, przelew elektroniczny)
Dostęp do publikacji (format pdf): 6.00 zł	DO KOSZYKA
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma (format swf) - 1h: 24.60 zł	DO KOSZYKA
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma (format swf) - 4h: 43.05 zł	DO KOSZYKA
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma (format swf) - 12h: 73.80 zł	DO KOSZYKA

Prenumerata

Szanowny Kliencie!
Zamów roczną prenumeratę w wersji PLUS a uzyskasz dostęp do archiwalnych publikacji tego czasopisma.
Nie zwlekaj - skorzystaj z tysięcy publikacji o najwyższym poziomie merytorycznym.

prenumerata papierowa roczna PLUS (z dostępem do archiwum e-publikacji) - tylko 504.00 zł
prenumerata papierowa roczna PLUS z 10% rabatem (umowa ciągła) - tylko 453.60 zł *)
prenumerata papierowa roczna - 414.00 zł
prenumerata papierowa półroczna - 207.00 zł
prenumerata papierowa kwartalna - 103.50 zł

okres prenumeraty:

*) Warunkiem uzyskania rabatu jest zawarcie umowy Prenumeraty Ciągłej (wzór formularza umowy do pobrania).
Po jego wydrukowaniu, wypełnieniu i podpisaniu prosimy o przesłanie umowy (w dwóch egzemplarzach) do Zakładu Kolportażu Wydawnictwa SIGMA-NOT.

Zaprenumeruj także inne czasopisma Wydawnictwa "Sigma-NOT" - przejdź na stronę fomularza zbiorczego »

INNE PUBLIKACJE W TYM ZESZYCIE

"Przestrzeń dla Rzek" objawieniem na polsko-holenderskim seminarium "Łączy nas woda 2010"

11 października 2010 r. odbyło się w Warszawie polsko-holenderskie seminarium o ochronie przed wezbraniami i powodziami w Polsce - polscy i holenderscy eksperci przedstawili swoje wizje. Już od wieków między Polakami i Ho len drami istnieją ścisłe związki dotyczące gospodarki wodnej. Być może dlatego Polacy są najbardziej otwarci na nowe poglądy Holendrów dotyczące tej dziedziny. W takim świetle należy też widzieć seminarium "Łączy nas woda 2010". Semi narium odbyło się z inicjatywy Ambasady Holenderskiej i holenderskiego Ministerstwa Gospodarki we współpracy z Krajowym Zarządem Gos podarki Wodnej i Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej w Warszawie. Celem seminarium była wymiana doświadczeń między władzami państwowymi, władzami lokalnymi i przedsiębiorcami, zmierzająca do przeobrażenia pomysłów w konkretne projekty (informację o seminarium przedstawiliśmy w nr. 11/2010 "GW"). Bardzo interesująca była prezentacja Bena Broensa, zastępcy dyrektora programowego holenderskiego programu rządowego "Przestrzeń dla Rzek". Innowacyjny i jednolity program zawiera wiele punktów stycznych z ochroną przed powodziami w Polsce. Główne tezy tego wystąpienia przedstawiamy poniżej. Spojrzenie na rzekę Ze względu na położenie geograficzne Holandia ma bardzo bogate doświadczenie w dziedzinie ochrony przed wodami wezbraniowymi i powodziami. Ben Broens tak o tym mówił: "W Holandii jesteśmy zagrożeni nie tylko od strony morza, ale także wezbraniami na dolnych odcinkach wielkich rzek jak Ren czy Moza. Z powodu nasilających się ekstremalnych zjawisk atmosferycznych rzeki nie są w stanie swobodnie odprowadzić nadmiaru wody. W styczniu 1995 r. zagrożenie było tak duże, że ewakuowano ćwierć miliona ludzi; na szczęście obyło się bez tragedii.Wraz z grożącymi powodziami wzrosła ponownie świadomość, że tu w Holandii powinniśmy nie tylko skupić się na solidnych i godnych zaufania zabezpieczeniach od strony morza, ale też, że musimy właściw więcej »

Europejskie systemy zarządzania zasobami wodnymi - Niemcy

Artykuł poświęcono funkcjonowaniu gospodarki wodnej w Republice Federalnej Niemiec.Niemiecki sektor wodny uważany jest powszechnie za prężny i efektywny, a technologie i know-how - wysoko cenione na całym świecie. Rząd federalny zapewnia skuteczną ochronę zasobów wodnych, obejmującą następujące elementy: □ opłaty za odprowadzenie ścieków, które mają stanowić zachętę ekonomiczną do ograniczania ich ilości, □ liczne ustawy i przepisy zapewniające ochronę zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem i nadmiernymi poborami, □ odpowiedzialność karną za nielegalne wprowadzanie zanieczyszczeń do środowiska, stanowiącą element kompensacji za szkody w środowisku. ■ Uwarunkowania środowiskowe Republika Federalna Niemiec jest położona w zachodniej Europie. Terytorium Niemiec, o powierzchni ok. 357 000 km2, rozciąga się od Alp, poprzez Niż Środkowoeuropejski, do Morza Północnego i Bałtyku. Państwo graniczy z Polską, Danią, Czechami, Austrią, Szwajcarią, Francją, Luksemburgiem, Belgią i Holandią. Sieć rzeczna kraju jest gęsta i zasobna w wodę. Północna i środkowa część kraju należy do zlewiska Morza Północnego (do którego uchodzą najdłuższe rzeki: Ren z Menem i Łaba, jak również Wezera i Ems) i Morza Bałtyckiego, południowa - do zlewiska Morza Czarnego (do którego uchodzi przecinający południową część kraju Dunaj wraz z dopływami: Inn i Izarą). Dorzecza głównych rzek są połączone kanałami o łącznej długości 2029 km. W rejonie nizin północnych znajdują się liczne jeziora pochodzenia polodowcowego. Największym z nich jest Müritz, w północno-wschodnich Niemczech. Na przedgórzu alpejskim i w Alpach także znajdują się duże akweny; największym jest Jezioro Bodeńskie i Chiem. W Niemczech panuje klimat umiarkowany z chłodnymi, pochmurnymi i mokrymi zimami i ciepłymi latami, na południu występuje Fen - charakterystyczny, suchy i ciepły wiatr. Na północy silny wpływ na klimat wywiera bliskość mórz, co spr więcej »

FAKTY

Ewa Skupińska

Zjawiska ekstremalne w eksploatacji infrastruktury komunalnej Zegrze, 1-2 lutego 2011 r. Kolejna konferencja z cyklu "Modelowanie procesów hydrologicznych" - zatytułowana "Zjawiska ekstremalne w eksploatacji infrastruktury komunalnej" - odbyła się w Zegrzu. Patronat merytoryczny sprawował prof. dr hab. inż. Janusz Łomotowski z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wroc ławiu (Wydział Inżynierii Kształtowania Środo wiska i Geodezji), zaś honorowy: Minister stwo Infra struktury, Prezes Krajowego Zarządu Gospo darki Wodnej, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji m.st. Warszawy. Konferencję poświęcono problematyce ochrony przeciwpowodziowej oraz zintegrowanym systemom kontroli i ostrzegania przed opadami nawalnymi. Przygotowano m.in. następujące referaty: 􀀂 Zjawiska ekstremalne a infrastruktura krytyczna - prof. dr hab. inż. Janusz Łomotowski; 􀀂 Możliwość predykcji dopływu ścieków do oczyszczalni ścieków w czasie trwania deszczy nawalnych - prof. dr hab. inż. Janusz Łomotowski; 􀀂 Wstępne rezultaty monitoringu przestrzennego rozkładu opadów w Łodzi - prof. dr inż. Marek Zawilski; 􀀂 Systemy zarządzania wodami deszczowymi na przykładzie aglomeracji warszawskiej - mgr inż. Krzysztof Kamiński; 􀀂 Modelowanie hydrodynamiczne z wy korzystaniem programu SWWM - prof. dr hab. inż. Marek Sowiński; 􀀂 Nowoczesne techniki kontroli osuwisk - prof. dr hab. inż. Andrzej Borkowski; 􀀂 Systemy geodezyjne - mgr inż. Edyta Borkowska; 􀀂 Odwodnienia dróg - prof. dr inż. Marek Iwański; 􀀂 Planowanie odwodnienia terenu z wy korzystaniem programów komputerowych - dr hab. inż. Piotr Licznar; 􀀂 Konstrukcja wałów przeciwpowodziowych - dr inż. Henryk Olszyna; 􀀂 Rozwój systemów kanalizacyjnych w aspekcie zapobiegania zjawiskom powodzi miejskich - prof. dr inż. Maciej Mrowiec; 􀀂 Modelowanie odpływu wód deszczowych na terenach zurban więcej »

INFORMACJE - NOWOŚCI - INFORMACJE

Pierwszy zbiornikowiec VLCC z systemem oczyszczania wód balastowych 10 stycznia 2011 r. koreańska stocznia Hyundai Heavy Industries przekazała Oman Shipping Company pierwszy zbiornikowiec nośności 317,000DWT, wyposażony w system oczyszczania wód balastowych. Statek mierzący 333 metry długości, 60 metrów wysokości i 30,4 metra głębokości jest pierwszym VLCC (ang. Very Large Crude Oil Carrier) z nowym systemem oczyszczania wód balastowych, opartym na zasadzie elektrolizy, zdolnym oczyścić całość wód balastowych tego statku (100 000 ton). Wody balastowe to wody morskie nabierane w celu ustabilizowania kadłuba podczas rozładunku towarów oraz utrzymania optymalnej prędkości statku. Wody te mogą zawierać bakterie, lokalny plankton, błoto oraz piasek z portu wyładunkowego. Gdy wody te zostają spuszczone, ich zawartość może mieć wpływ na ekosystem morski. Transport organizmów żywych w zbiornikach balastowych jest jedną z głównych przyczyn rozprz więcej »

Józef Matusewicz 1890-1973

Zdzisław Mikulski

Twórca hydrologicznej sieci obserwacyjnej, a zwłaszcza pierwszych obserwacji temperatury wód płynących w Polsce, pierwszy po II wojnie światowej dyrektor Państwowego Instytutu Hydrologiczno- Meteorologicznego. Ur. 8 VII 1890 r. we wsi koło Nieświeża w woj. nowogrodzkim (obecnie Niaswiż w Białorusi), syn Wincentego, rolnika. Ukończył gim nazjum klasyczne w Słucku, a następnie Wydział Matematyczno-Fizyczny Uniwersytetu w Dorpacie, uzyskując dyplom doktora nauk matematycznych. W czasie służby wojskowej dostał się do Akademii Morskiej w Petersburgu, gdzie zapoznał się z morską służbą hydrograficzną więcej »

Koło Naukowe Inżynierii Wodnej Politechniki Warszawskiej

Rafał Makowski

Koło Naukowe Inżynierii Wodnej powstało w 1918 r. przy Wydziale Inżynierii Wodnej Politechniki Warszawskiej. Obecnie działa jako organizacja studentów przy Wydziale Inżynierii Środowiska. Jej opiekunem jest dr inż. Jacek Stasierski. Podstawowe cele działalności to: □ rozwijanie wiedzy z zakresu inżynierii wodnej, □ propagowanie działalności Koła Naukowego wśród młodszych koleżanek i kolegów, □ wspieranie indywidualnych inicjatyw edukacyjnych i badawczych członków koła, □ wzajemna pomoc i współpraca członków więcej »

Lodołamanie Lodołamanie na głównych rzekach w Polsce

LESZEK BAGIŃSKI

więcej »

Metody hydraulicznego projektowania przepustów z uwzględnieniem morfologii cieku i wymogów związanych ze swobodnym przepływem ryb

ANDRZEJ J. KOSICKI

Artykuł omawia metody hydraulicznego projektowania przepustów z uwzględnieniem morfologii strumienia i migracji ryb. Tego typu projektowanie wymaga aby przepusty spełniały wymogi określonego przepływu projektowego w warunkach powodziowych oraz zapewnienia minimalnej głębokości i limitowania prędkości przepływu w przepuście w czasie dużo mniejszych przepływów związanych z migracją ryb. Komplikuje to zarówno tradycyjną analizę przepustu, jak i metody wymagane przy budowie takich obiektów.Tradycyjne projektowanie przepustów drogowych w Biurze Rozwoju Mostów wiązało się z maksymalnym wykorzystaniem ich potencjalnej wydajności, co z reguły pozwalało na znaczne oszczędności w kosztach budowy. Efektywność przepustu można zwiększać w znaczący sposób przez podnoszenie głębokości wody na jego wlocie. Dlatego typowy przepust był projektowany w sposob pozwalający na spiętrzanie wody i tworzenie mniejszego lub większego zbiornika wodnego po górnej stronie przekroczenia. Spiętrzona woda tworzyła cofkę (rys. 1), która radykalnie redukowała prędkości przepływu i zmniejszała zdolność transportową cieku, co z kolei powodowało akumulację rumowiska. Wypływająca z przepustu woda, uwolniona od sedymentów i płynąca ze znacznie zwiększoną prędkością w efekcie dużego ścieśnienia przepływu, atakowała zarówno dno, jak i brzegi koryta, powodując nadmierną erozję. Obniżenie dna koryta, w połączeniu z jego długoterminową degradacją, powodowało powstawanie mniejszego lub większego uskoku na wylocie przepustu, co oznaczało blokadę przepływu ryb oraz ruchu innych organizmów wodnych i zmieniało w sposób negatywny ekologię strumienia. Na fot. 1 pokazano dwa sposoby projektowania przepustów stosowane bardzo często była limitowana albo przez rzędną drogi, albo względy konstrukcyjne. W efekcie w obu wypadkach zmieniano niekorzystnie morfologię cieku. Przepust rurowy (fot. 1a) jest przykładem nadmiernego spiętrzenia oraz ścieśnienia przepływu więcej »

Polskie szlaki żeglowne Przez Terespol i znowu przez gminę terespolską (cz. ll)

Wojciech Jastrzębiec Kuczkowski

Terespol - miasto (gmina miejska) Wracamy nad Bug, do miejsca, obok słupa granicznego 1260, skąd udaliśmy się by obejrzeć fragmenty południowo-wschodniej części gminy. Nie napisałem poprzednio, żeby kajaki zostawić poniżej mostu (km 287,34), 250 metrów poniżej; nie ma Bugu dla nas - wodnych włóczęgów. Rzekę połyka Twierdza Brzeska, swoim Przedmościem Terespolskim usadowiona mocno na polskim brzegu. Jak na mapie widać, lewobrzeżną fortyfikację oblewa kanał będący jednocześnie fosą i granicą państwową. Jest to jednak zabagnione, nie do przejścia. Nikt nie jest zainteresowany. Twierdza nie, bo i tak wojny nie widać i fosa jest zbędna. Administracja gospodarki wodnej nie ma na to pieniędzy, a samorządy terytorialne jeszcze nie wyczuły korzyści płynącej z turystyki wodnej. Ale wszystko jest jeszcze przed nami. Obecnie, jeżeli płyniemy sami, musimy mieć wózeczek i objechać wałem te przeszło 3 kilometry do mostu kolejowego i tam powyżej wodujemy się. Jak się tędy kiedyś przepływało "...Za kilka godzin Terespol. Z niecierpliwością wypatrujemy pierwszego z mostów - drogowego... - pisze Marek Ostrowski1). - Jest jeszcze niewidoczny zza zakrętu, chociaż w oddali na przełaj przez łąki widać dalsze mosty kolejowe. Wreszcie jest. Z wysoką barierą, z rogatkami zapór granicznych. U góry widzimy zdziwioną minę polskiego żołnierza... Nadbrzeżne krzaki rozchylają się gwałtownie i staje w nim oficer z żołnierzem pod bronią. - Do brzegu!... wzięliśmy dokumenty i poszli w kierunku lądu. Po przejściu mielizny woda zrobiła się znowu bardzo głęboka... Przekazaliśmy zezwolenia i dowody osobiste. Kazano nam czekać, na brzegu został z nami wartownik... Do tej pory polskie placówki były dobrze informowane o naszym spływie z wyprzedzeniem i na bieżąco. Zawsze wiedziano, gdzie się znajdujemy..." I dalej pisze Ostrowski - "Korzystając z pomocy tutejszej placówki WOP otrzymaliśmy zezwolenie na przepłynięcie radzieckiego odcinka. Spłynięcie kanałem było z więcej »

Przegląd Wydawnictw

Andrzej Sawicki

Wojciech Majewski: Powódź w Gdańsku, w lipcu 2001.IMGW-PIB, Warszawa 2010 r. W lipcu 2001 r. Gdańsk doświadczył kataklizmu w postaci nawalnego deszczu, którego dobowa intensywność była bliska 20% średnich rocznych opadów. Efektem tej ulewy była katastrofalna powódź miejska, której skutki można mierzyć stratami w wysokości paruset milionów złotych. Kanał Raduni oraz potoki Siedlecki i Strzyża nie były w stanie odprowadzić tak wielkiej ilości wody, czego skutkiem było przekształcenie wielu ulic w rzeki, a niżej położonych obszarów miasta w dosyć głębokie zbiorniki wodne, w których topione były auta, zalewane piwnice urzędów z ważnymi dokumentami, jak też sparaliżowana została komunikacj więcej »

ŚWIATOWY DZIEŃ WODY 2011

Wojciech Majewski

22 marca 2011 r. po raz 18. będziemy obchodzić Światowy Dzień Wody. Naczelnym hasłem tegorocznego ŚDW jest WODA DLA MIAST. Hasło to jest przedstawieniem globalnych wyzwań obecnej rzeczywistości i analizą możliwości ich zaspokojenia. Woda staje się na całym świecie jednym z najważniejszych surowców i środków do życia. Dziś dostęp do wody do picia, do celów sanitarnych, przemysłowych, rolniczych czy rekreacyjnych, staje się coraz trudniejszy, co więcej - woda nie ma substytutu. Ilość wody znajdującej się w cyklu hydrologicznym jest stała, natomiast ilość wody przypadająca na jednego mieszkańca stale maleje w wyniku wzrostu liczby ludności na kuli ziemskiej. Maleje również możliwość wykorzystania wody powierzchniowej i podziemnej ze względu na jej zanieczyszczenie, nierównomierny rozkład na kuli ziemskiej czy konieczność spełnienia zasady zrównoważonego rozwoju. Obecne problemy związane z wodą potęgują się dodatkowo w związku ze spodziewanymi zmianami klimatycznymi. Musimy pamiętać, że woda powoduje też wiele problemów w postaci znanych kataklizmów takich, jak: powodzie, susze czy gradobicia. Woda ma również ogromne znaczenie przyrodnicze w zachowaniu ekosystemów wodnych i od wody zależnych. Światowy Dzień Wody (World Water Day) został ustanowiony w 1992 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, a po raz pierwszy obchodzono go w 1994 r. Hasłem pierwszego ŚDW było: TROSKA O WODĘ JEST OBOWIĄZKIEM KAŻDEGO CZŁOWIEKA. Każdego roku obchody Światowego Dnia Wody odbywają się ŚWIATOWY DZIEŃ WODY 2011 pod wybranym hasłem i poświęcone są bardzo istotnemu problemowi związanemu z szeroko pojętą gospodarką wodną. Nie oznacza to, że problem zasygnalizowany w haśle na dany rok zostanie rozwiązany w najbliższych latach. Chodzi o to, aby zwrócić na niego uwagę i wskazać, że jest on niezwykle istotny oraz pr więcej »

Wspomnienia pośmiertne - Antoni Król 1928-2010

Andrzej Pichla

3 lipca 2010 r. zmarł mgr inż. Antoni Król. Śmierć ta - dla Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Lublinie, Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych w Lublinie oraz Zarządu Okręgu Związku Zawodowego Pracowników Rolnictwa w Lublinie - jest niepowetowaną stratą. Był to inżynier specjalista bardzo zaangażowany w sprawę optymalizacji gospodarki na użytkach zielonych (poprzez meliorację i zagospodarowanie pomelioracyjne, właściwą eksploatację systemów odwadniająco- nawadniających oraz powszechne stosowanie zabiegów pielęgnacyjnych), a także aktywny działacz społeczny na rzecz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych oraz Zarządu Okręgu Związku Zawodowego Pra więcej »

Wspomnienia pośmiertne - Ewa Pasiciel 1962 - 2010

Janusz Wiśniewski

Spotkałem Ją w 1987 r. na Wydziale Melioracji Akademii Rolniczej w Poznaniu, gdzie prowadziłem wykłady z gospodarki wodnej. Od razu pokazała zdecydowany charakter. Zapytałem studentów, czy są zainteresowani pracą w Okręgowej Dyrekcji Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Zgłosiła się tylko Ewa; powiedziałem, że jestem zainteresowany głównie mężczyznami, bo praca terenowa, trudna. Pod koniec semestru pytam ponownie, czy są chętni. Nie było, więc rzucam - a ta pani co się zgłaszała? Ewa wstała i mówi: przecież chciał pan chłopaków, a jak widać nie jestem chłopakiem, więc bez łaski. We wrześniu podjęła pracę w moim dziale - eksploatacji wód. Później okazało się wielokrotnie, że była najsilniejszym chłopakiem wśród wszystkich pracowników, np. przy meblowaniu pomiesz więcej »

Wspomnienia pośmiertne - Włodzisław Hrabowski 1932-2010

Joanna Konwerska-Hrabowska

29 grudnia 2010 r. na wojskowym cmentarzu Powązkowskim w Warszawie pożegnaliśmy doc. dr. inż. Włodzisława Hrabowskiego, wybitnego hydrotechnika, autorytet w dziedzinie inżynierii wodnej, kawalera Krzyża Orderu Odrodzenia Polski, Człowieka wielkiej wiedzy tak technicznej, jak i humanistycznej, Człowieka pełnego życzliwości i otwartego serca. Jego prochy spoczęły w grobie rodzinnym. Jego główną pasją życiową było bezpieczeństwo budowli hydrotechnicznych. Temu problemowi poświęcił cały swój twórczy umysł, zdolności inżynierskie i talent organizacyjny. Skupiły się tu istotne cechy Jego charakteru: troska o ludzi i dążenie do perfekcji w rozwiązaniach technicznych, mających zapewnić bezpieczeństwo użytkownikom i współużytkownikom budowli wodnych - zapór, elektrowni wodnych, wałów przeciwpowodziowych. Był inicjatorem utworzenia służby kontroli zapór, współtwórcą i wieloletnim kierownikiem Ośrodka Technicznej Kontroli Zapór w IMGW w Warszawie. Inicjował nowoczesne rozwiązania z zakresu bezpieczeństwa budowli hydrotechnicznych - współtworzył automatyczne więcej »

Zarządzanie pracą kaskady elektrowni wodnych w sytuacjach wyjątkowych w czasie powodzi

ROBERT CIECHACKI STEFAN STEFAŃSKI

Elektrownie wodne pracujące w kaskadzie - obok optymalnego wykorzystania wody w rzece do produkcji energii elektrycznej - pełnią też bardzo ważną funkcję swoistego regulatora spływu wody. Szczególnego znaczenia nabiera rola tych elektrowni w sytuacjach powodziowych. W artykule poruszono temat takiego opomiarowania wymaganego odcinka rzeki, które pozwoli na współzależne sterowanie wszystkimi elektrowniami pracującymi w kaskadzie oraz umożliwi wykorzystanie tych pomiarów do ostrzegania o zagrożeniach powodziowych. ROBERT CIECHACKI, STEFAN STEFAŃSKI Instytut Energetyki Oddział Gdańsk Zarządzanie pracą kaskady elektrowni wodnych w sytuacjach wyjątkowych w czasie powodzi Elektrownie wodne w dzisiejszej gospodarce mają do spełnienia rolę wytwórców energii elektrycznej opartej na odnawialnych źródłach energii i muszą być podporządkowane właściwemu prowadzeniu gospodarki wodnej. Współpraca jednostek wytwórczych energii, skupionych w odpowiednich grupach energetycznych, z terenowymi oddziałami gospodarki wodnej jest unormowana i przebiega harmonijnie. Innych działań wymaga współpraca tych jednostek w sytuacjach wyjątkowych, a z takimi mamy do czynienia w czasach powodzi. W Polsce występuje kilka rodzajów powodzi, które generalnie można podzielić na cztery grupy: □ powodzie opadowe, w których czynnikiem wymuszającym jest opad deszczu, □ powodzie roztopowe, w których czynnikiem wymuszającym jest temperatura powietrza i skutkiem tego topnienie pokrywy śnieżnej, □ powodzie zatorowe spowodowane bezpośrednio zatorem lodowym lub śryżowym, □ powodzie sztormowe wywołane wiatrem. Częstość powyższych powodzi, a ta więcej »