Powstanie nowej dyscypliny naukowej wiąże się z reguły z pojawianiem się nowej terminologii, nie od razu ukształtowanej, co z kolei wzbudza wątpliwości i kontrowersje. Kwestie terminologiczne są raczej sprawą wtórną i formalną, wynikającą z rozwoju danej dyscypliny naukowej czy działalności gospodarczej. Niekiedy jednak nowe pojęcia i terminy okazują się czynnikiem stymulującym tworzenie nowych rozwiązań merytorycznych, jak na przykład nowe odmiany bądź kierunki rozwoju polityki gospodarczej czy jej nowe instrumenty ekonomiczne. Ale nasilanie się swego rodzaju pogoni za innowacyjnością sprawia, że coraz częściej obserwujemy pojawianie się nowych terminów odnoszących się do tych samych zjawisk i ich opisów, co prowadzi do nieporozumień, a nawet chaosu terminologicznego. W dziedzinie badań naukowych oraz dydaktyki w zakresie ekonomicznych aspektów ochrony środowiska jest już dużo doświadczeń także natury terminologicznej, ale panuje również pełna swoboda czy nawet zamęt w nazewnictwie. Dlatego nadszedł najwyższy czas na uporządkowanie tych kwestii. Duża bowiem różnorodność i zmienność terminologii wcale nie musi świadczyć o rozwoju danej dyscypliny, natomiast sprzyja krytyce ze strony specjalistów z zakresu organizacji i fi nansowania nauki oraz ludzi z zewnątrz, zainteresowanych problematyką ekologiczną. Celem artykułu jest krótki przegląd ważniejszych pojęć i terminów związanych z ekonomiką i polityką gospodarczą w ochronie środowiska oraz krytycznej oceny postępu terminologicznego w tej dziedzinie. Autor występował już w tej sprawie kilka razy, niekiedy bardzo polemicznie, ale bez specjalnego odzewu1).Warto jednak starać się o wprowadzenie ładu w terminologii ekonomicznych aspektów ochrony środowiska i ze względów merytorycznych, i formalnych. W ten sposób unikniemy sztucznej innowacyjności lub wręcz niefrasobliwości autorów nowych publikacji, a tym samym nieporozumień interpretacyjnych. Polityka ekologiczna [...]