Chmiel (Humulus lupulus L.) jest wieloletnią byliną, w której owocostanach,
tzw. szyszkach, znajdują się składniki chemiczne użyteczne przede wszystkim w przemyśle
piwowarskim, a w mniejszym stopniu w farmaceutycznym i kosmetycznym
[1]. Dominująca cześć efektywnych składników chmielu w postaci substancji
goryczkowych (żywic chmielowych) znajduje się w gruczołach lupulinowych
będących głównie na listkach okwiatu i okrywy kwiatowej [4].
Nowoczesne technologie przemysłu piwowarskiego stworzyły możliwość
standaryzacji programowania dawek produktów chmielowych
podczas gotowania brzeczki piwa na podstawie
zawartości w nich niektórych składników goryczkowych,
występujących w żywicach chmielowych.
Najważniejszymi z nich są alfa-kwasy [2]. Ich udział
w masie produktu chmielowego, wyrażany w jednostkach
masy lub procentach, jest podstawą określania
wartości chmielu w obrocie towarowym.
Intensywny rozwój roślin chmielu oraz wieloletnia ich
uprawa w tym samym stanowisku powodują niejednokrotnie
zakłócenie proporcji potrzeb na poszczególne składniki
pokarmowe, szczególnie w końcowym okresie wegetacji;
dotyczy to głównie terminu zawiązywania i dojrzewania
szyszek chmielu. Określa się, że w przeliczeniu na 1 t
szyszek rośliny pobierają 75 kg N, 10 kg P, 133 kg K, 136
kg Ca, 12
[...]