Omówiono zasady wyznaczania typów abiotycznych rzek w Polsce. Przedstawiono najważniejsze charakterystyki dla 26 wyodrębnionych w Polsce typów abiotycznych wód płynących. Wskazano na potrzebę kontynuacji prac nad określeniem typologii cieków. Wyznaczanie typów wód powierzchniowych jest jednym z kluczowych zagadnień Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW 2000). Typy należy wyznaczyć dla wszystkich zdefiniowanych w RDW kategorii wód powierzchniowych: rzek, jezior, wód przejściowych i przybrzeżnych. Dla typów określa się specyficzne dla nich warunki referencyjne, które są wzorcem bardzo dobrego, bliskiego naturze stanu wód. Są one podstawą wyznaczania granic klas i oceny stanu wód. Typy wód są także podstawą do podzielenia wód powierzchniowych na jednostki gospodarowania i oceny - jednolite części wód powierzchniowych [JCWP] oraz planowania sieci monitoringu. Wreszcie typy wód stanowią podstawę do tworzenia programów działań dla zapewnienia osiągnięcia celów środowiskowych RDW. Ogólne zasady wyznaczania typów rzek zawiera załącznik II RDW. Do wyboru są dwa systemy - A i B. Oba zawierają te same kryteria obowiązkowe: położenie geograficzne, wysokość zlewni n.p.m., charakterystykę geologiczną zlewni. Podstawowa różnica polega na tym, że system A precyzuje jak należy zakwalifikować zlewnię przestrzennie (ekoregiony) oraz podaje konkretne przedziały poszczególnych kryteriów: wysokości nad poziomem morza oraz wielkości zlewni. W systemie B brak takiego zalecenia (chociaż można w nim te przedziały wykorzystać), natomiast umożliwia on wprowadzenie dodatkowych kryteriów. RDW wymaga, by przy zastosowaniu systemu B uzyskać co najmniej taki sam stopień zróżnicowania typów rzek, jak przy zastosowaniu systemu A. Wyznaczenie typów wód było niezbędnym etapem wdrożenia RDW, a czas na realizację zadania ograniczały terminy pierwszych raportów dla Komisji Europejskiej. Dlatego, w celu opracowania typologii wód w Polsce, powstało K [...]