Odciek powstały podczas beztlenowej fermentacji osadów ściekowych traktowano biomasą mikroglonów (Chlorella sorokiniana lub środowiskowe konsorcjum ZTT-3) w obecności białego światła przez 7 dni, po czym biomasę dozowano powtórnie i kontynuowano inkubację kolejne 7 dni. W pierwszym tygodniu oczyszczania wzrosła liczba bakterii i chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT), stężenie NH4 + nie zmieniało się, a PO4 3– zmniejszyło się w niewielkim stopniu. W drugim tygodniu obserwowano zmniejszenie stężenia PO4 3- o 72-83%, deamonifikację z maksymalną wydajnością 38% (ZTT-3) oraz zmniejszenie ChZT o 55%. Wyniki sugerują stosowanie mikroglonów we wspomaganiu biologicznego oczyszczania cieczy pofermentacyjnych procesu produkcji biogazu.
Abstract
Post-fermentation effluent from anaerobic fermentation of sewage sludge was treated with microalgal cultures (Chlorella sorokiniana and an environmental consortium) under fluorescent white light for 7 days, then supplemented again with a 2nd dose of microalgal biomass and incubated for the next 7 days. During the first week, no change in NH4 +concn. was obsd. The PO4 3- concn. decreased slightly but both the no. of bacteria as well as chem. O2 demand significantly increased. After the 2nd treatment week, the concns. of PO4 3- and NH4 + decreased by 72-83% and 38%, resp., whereas chem. O2 demand decreased by 55%. The optimized microalgal treatment stimulated the biol. remediation processes in sludge liqs.
Dynamiczny rozwój technologii produkcji biogazu jest efektem rosnącego dostosowania gospodarki do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych1). Według Urzędu Regulacji Energetyki w końcu 2016 r. w Polsce funkcjonowały 303 biogazownie2). Potencjał tej technologii uwarunkowany jest bardzo wydajnym wykorzystaniem energii zakumulowanej w biomasie, tanim surowcu, będącym zwykle odpadem powstającym w wyniku działalności rolniczej lub przemysłowej. Utylizacja biomasy (w tym liści, gnojowicy zwierzęcej, odpadów spożywczych, gospodarczych i komunalnych)2-6) poprzez fermentację beztlenową jest zarówno opłacalnym źródłem odnawialnej energii, jak i przykładem racjonalnego, wydajnego gospodarowania zasobami, zgodnego z promowaną koncepcją gospodarki o obiegu zamkniętym (circular economy)7). Technologia ta jest także bardziej przyjazna środowisku, ze względu na zbilansowaną emisję CO2, uwalnianego ze źródeł materii organicznej, w której był on uprzednio związany. Istniejące technologie produkcji biogazu generują również produkty uboczne, którymi są odcieki i osady pofermentacyjne. Fermentacja metanowa surowców pochodzenia roślinnego pozwala na wykorzystanie bogatych w substancje mineralne odcieków i osadów pofermentacyjnych jako nawozów stosowanych w uprawach roślin. Jednak w przypadku odcieków powstających w wyniku fermentacji odpadów komunalnych (np. osady ściekowe) i/lub przemysłowych, rolnicze użytkowanie nie zawsze jest możliwe i zostało obwarowane wieloma Paweł Jedynaka, Jan Burczykb,c, Sebastian Borowskid, Paweł Kaszyckie, Małgorzata Hałat-Łaśe, Magdalena Kędraa, Khongorzul Mungunkhuyaga, Przemysław Maleca,* 97/12(2018) 2107 Dr Magdalena KĘDRA w roku 1991 ukończyła studia w zakresie biologii na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2001 r. uzyskała stopień doktora nauk rolniczych na Wydziale Ogrodniczym Akademii Rolniczej w Krakowie. Pracuje w Zakładzie Fizjologii i Biochemii Roślin WBBiB UJ. Specjalnoś [...]


Metoda płatności: Płatności elektroniczne (karta kredytowa, przelew elektroniczny) | |
Dostęp do publikacji (format pdf): 6.00 zł
|
|
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma (format swf) - 1h: 24.60 zł | |
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma (format swf) - 4h: 43.05 zł | |
Dostęp do Wirtualnej Czytelni - archiwalne e-zeszyty czasopisma (format swf) - 12h: 73.80 zł | |
Prenumerata
Bibliografia
[1] J. Kwaśny, M. Banach, Z. Kowalski, Chem. Czasop. Techn. PK 2012,
17, 83.
[2] http://www.ure.gov.pl/, dostęp 9 września 2017 r.
[3] A. Yitayal, D. Mekibib, A. Araya, Int. J. Waste Resour. 2017, 7, 3.
[4] J. Lalak, A. Kasprzycka, E. Paprota, J. Tys, A. Murat, Int. Agrophys.
2015, 29, 313.
[5] K. Vijay Kumar, V. Sridevi, K. Rani, M. Sakunthala, C. Santosh Kumar,
Elixir Chem. Eng. 2013, 57, 14073.
[6] S. Borowski, J. Domański, L. Weatherley, Waste Manage. 2014, 34, 513.
[7] E. Woźniak, T. Twardowski, New Biotechnol. 2018, 40, 96; doi: http://
dx.doi.org/10.1016/j.nbt.2017.06.003.
[8] Ustawa z dn. 10 lipca 2007 o nawozach i nawożeniu, Dz. U. 2007,
nr 147, poz. 1033.
[9] A. Khalid, M. Arshad, M. Anjum, T. Mahmood, L. Dawson, Waste
Manage. 2011, 31, 1737.
[10] A.J. Ward, P.J. Hobbs, P.J. Holliman, D.L. Jones, Bioresour. Technol.
2008, 99, 7928.
[11] K.H. Hansen, I. Angelidaki, B.K. Ahring, Water Res. 1998, 32, 5.
[12] D.S. Mavinic, Z. Knezevic, B.C. Anderson, J.A. Oleszkiewicz, Environ.
Technol. 1995, 16, 1165.
[13] P. Battistoni, P. Pavan, M. Prisciandaro, F. Cecchi, Water Res. 2000, 34,
3033.
[14] J.D. Doyle, S.A. Parsons, Water Res. 2002, 36, 3925.
[15] N. Bernet, F. Beline, Bioresour. Technol. 2009, 100, 5431.
[16] P. Malec, P. Jedynak, J. Burczyk, S. Borowski, P. Kaszycki, A. Waloszek,
K. Mungunkhuyag, M. Hałat-Łaś, M. Kędra, 17th European Congress
on Biotechnology, Kraków 2016; New Biotechnol. 2016, 33, S140.
[17] H.K. Lichtenthaler, Methods Enzymol. 1987, 148, 350.
[18] P. Kaszycki, M. Pawlik, P. Petryszak, H. Kołoczek, Ecol. Chem. Eng.
A 2010, 17, 405.
[19] L. Christenson, R. Sims, Biotechnol. Adv. 2011, 29, 686.
[20] Y. Su, A. Mennerich, B. Urban, Bioresour. Technol. 2012, 105, 67.
[21] N.C. Boelee, H. Temmink, M. Janssen, C.J. Buisman, R.H. Wijffels,
Water Res. 2011, 45, 5925.
[22] R. Munoz, B. Guieysse, Water Res. 2006, 40, 2799.