Miałem zostać pilotem, ale zostałem geodetą. Życie jest pełne niespodzianek. Istnieje jednak taka dziedzina geodezji, która łączy te obszary - to fotogrametria. Do niedawna zdjęcia lotnicze, ich wykonywanie i obróbka zarezerwowane były dla dość wąskiej grupy ludzi. Spełnionych musiało być wiele warunków pozwalających na wykonywanie tych prac. Pierwsza najważniejsza sprawa to koszty idące w miliony złotych. Tylko duże przedsiębiorstwa, o potężnym budżecie mogły inwestować w tą dziedzinę wiedzy i grupę prac. Wystarczy wymienić te najważniejsze: ??specjalistyczny samolot z jego certyfikatami, wymaganiami serwisowymi, resursami eksploatacyjnymi, bezpośrednimi kosztami lotu, ??zawodowa załoga pilotów, ??kamery metryczne i wszystkie wymogi, co do stabilności warunków technicznych wykonywania zdjęć, ??obsługa techniczna sprzętu fotogrametrycznego, ??skomplikowana obróbka zdjęć - w epoce zdjęć analogowych autografy, stereokomparatory, teraz stereoskopowe stacje graficzne. Jednym słowem - duże przedsięwzięcie finansowo-organizacyjne, bardzo odległe od zwykłej, małej geodezji. Z uwagi na wysokie koszty globalne, duża fotogrametria wypełnia zadania na służbie w pracach o zasięgu międzynarodowym, krajowym, może regionalnym. Innymi słowy mówiąc, musi przekroczyć próg opłacalności jednostkowej. Poza tym, posiada, oprócz niewątpliwych zalet, kilka wad eliminujących ją z użycia w mniejszych opracowaniach. Pomijając koszty, tymi wadami są: duża bezwładność czasowa związana z organizacją wylotu, oczekiwanie na odpowiednie warunki pogodowe. Loty odbywają się z reguły ponad pułapem chmur niskich, a wiemy ile jest w Polsce dni bezchmurnych. Powyższe rozważania znane są wszystkim, kto choć trochę interesuje się fotogrametrią i nie jest to nic odkrywczego. Samolot i kamera Kiedy zaczynałem swoją pracę jako młody inżynier miałem do dyspozycji więcej »

Zadanie 17/02/2017 W celu wyznaczenia w terenie położenia punktów kierunkowych na prostym odcinku trasy drogowej, na którym występują przeszkody (grunty zadrzewione i zakrzewione), założono ciąg poligonowy, prawie prostoliniowy, między punktami A i B trasy, między którymi nie ma wzajemnej widoczności. W ciągu poligonowym pomierzono długości boków i wartości kątów wierzchołkowych. Na podstawie wyników pomierzonych wielkości liniowych i kątowych w ciągu poligonowym, oblicz odpowiednie wielkości przesunięć p, z punktów założonego poligonu do punktów kierunkowych, które powinny być wyznaczone na prostym odcinku trasy drogowej, w pobliżu utrwalonych punktów poligonu. Wykonaj szkic dokumentacyjny punktów kierunkowych odcinka AB trasy dro więcej »

Otwierając posiedzenie Głównej Komisji do spraw Etyki Zawodowej, w dniu 9 lutego 2017 roku, jej Przewodniczący Jerzy Barański uznał, że "spotkanie służy podsumowaniu pracy Komisji w kadencji 2013-2017 i przygotowaniu sprawozdania na Zjazd SGP w Olsztynie". Tak się jednak nie stało, z uwagi na to, że dokumentacja potwierdzająca działania podejmowane od Zjazdu SGP w 2013 roku, nie jest dostępna dla uczestników zebrania. Przyjęto sugestię Przewodniczącego, że przygotuje on projekt sprawozdania na podstawie posiadanej dokumentacji z posiedzeń Komisji i przekaże go do weryfikacji Stanisławowi Marcinowi Wilińskiemu. Stanisław Marcin Wili ński Od lewej: Jan Kogut, Zdzisław Gąsiorowski, Anna Suryjak, Stanisław Czarnecki, Bożena Tabisz, Jerzy Barański Przyjęcie takiego toku postępowania pozwoliło, obecnym na posiedzeniu, na zajęcie się bieżącymi sprawami, które pozostają w obszarze zainteresowania Komisji Etyki Zawod więcej »

Fachowe spotkania w Stowarzyszeniu Geodetów Polskich w Łodzi, od sześciu lat stały się dla mnie inspiracją do prób rzetelnej, pryncypialnej identyfikacji naszej dziedziny i branży. Na noworocznym, uroczystym zebraniu Zarządu Oddziału, kolega doktor Tadeusz Kośka wygłosił, jak zwykle wspaniale, referat historyczny (zazdroszczę mu talentu oratorskiego). Zapowiedział również wystawę w Politechnice Łódzkiej z okazji 450-lecia wydania w Krakowie pierwszej książki technicznej w języku polskim - Stanisława Grzepskiego ("Geometria to jest miernicka nauka", z której zaczerpnąłem motto oraz za zgodą autorki kol. Joanny Bojko okoliczno więcej »

Większość z nas słyszała o pojęciu ortofotomapy. Ten najbardziej popularny i chyba najczęściej zamawiany produkt fotogrametryczny jest przetworzeniem zdjęć fotogrametrycznych do rzutu ortogonalnego (prostokątnego) z uwzględnieniem parametrów orientacji wewnętrznej kamery (związanej z błędami wynikającymi z wykorzystanej kamery), orientacji zewnętrznej (opisującej miejsce, z którego wykonane zostało zdjęcie i kąty, pod jakim je wykonano), a także wpływu deniwelacji terenu opisanego numerycznym modelem terenu. Produkt ten uwzględnia również odpowiednie mozaikowanie (łączenie przetworzeń poszczególnych zdjęć) oraz wyrównanie tonalne gwarantujące estetyczny i poprawny wygląd. Pojęcie ortofotomapy może czasem wydawać się dość niejednoznaczne w gąszczu innych funkcjonujących terminów takich jak ortoobraz (pojedyncze zdjęcie przetworzone do rzutu ortogonalnego, w zasadzie bez rozróżnienia płaszczyzny - modelu wysokościowego, z pomocą którego nastąpiła ortorektyfikacja, produkt przejściowy w tworzeniu ortofotomapy), ortofotografia (synonim ortoobrazu, stosowany znacznie rzadziej), fotomapa (produkt o innej nazwie niż ortofotomapa, dla użytkownika końcowego będący tym samym, pow więcej »

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. (dalej WSA) - sygn. akt II SA/Wr 631/16 - z dnia 9 grudnia 2016 r. oddalający skargę na decyzję DWINGiK z dnia 11 lipca 2016 r. w przedmiocie odmowy wydania wypisu z rejestru lokali (orzeczenie nieprawomocne). Pełnomocnik A.K. - przedstawiciela ustawowego małoletniej L.G. pismem z dnia 12 kwietnia 2016 r. zwrócił się do ZGKiKM we W. o wydanie wypisu z rejestru lokali oraz wypisu z rejestru gruntów bez danych osobowych dla nieruchomości położonej we W. przy ul. … 9 m. 19. We wniosku jako wskazanie interesu prawnego wnioskodawczyni podano, że J.G. był właścicielem nieruchomości lokalowej położonej przy ul. … 9 m. 19. Po jego śmierci udział we własności został odziedziczony przez syna A.G., który zmarł w 2015 r. Wnioskodawczyni powołując się na przepis art. 931 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 925 tegoż Kodeksu, jako córka jest spadkobierczynią ustawową po A.G. Prezydent W. decyzją z dnia 12 maja 2016 r. odmówił wydania wypisu z rejestru lokali oraz wypisu z rejestru gruntów bez danych osobowych, wskazując brak wykazania interesu prawnego do uzyskania powyżej wymienionych dokumentów. W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik strony zarzucił wydanie decyzji z naruszeniem art. 24 ust. 5 Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (dalej Pgik) poprzez uznanie, że skarżącej nie przysługuje uprawnienie do uzyskania wypisu z rejestru lokali oraz wypisu z rejestru gruntów bez danych osobowych dla nieruchomości opisanej jak wyżej. Rozpatrując odwołanie WINGiK uznał, iż zaskarżoną decyzję P.W. w zakresie wydania wypisu więcej »

30.01.2017 r., na zaproszenie Zarządu Oddziału SGP w Łodzi, przybyli członkowie i goście na spotkanie noworoczne zorganizowane w budynku NOT w Łodzi, w restauracji "Satyna". Spotkanie poprowadziła Prezes Zarządu Teresa Rżanek-Kmiecik, rozpoczynając od oficjalnego powitania przybyłych członków SGP/O w Łodzi oraz zaproszonych gości. środowisko geodezyjne, współudział i udział w wydarzeniach związanych z naszym zawodem i Stowarzyszeniem (całość sprawozdania jest zamieszczona na stronie internetowej). Symboliczny toast zakończył wystąpienie i był jednocześnie podziękowaniem za miniony rok 2016 i życzeniem pomyślności w Nowym Roku 2017. Szczególnym momentem spotkań noworocznych jest wręczenie legitymacji członkowskich geodetom wstępującym do Stowarzyszenia. Uroczyście do grona przyjęto Milenę Cupriak, Ryszarda Imioła i Arkadiusza Bobrasa. Miłym akcentem, szczególnie dla gospodarzy uroczystości były podziękowania za zaproszenie i krótkie wystąpienia gości: Andrzej Pachuta życzył przede wszystkim zdrowia, jako fundamentu do satysfakcji z pracy, dołączając mnóstwo serde więcej »

The division of the property independent for the local zoning plan W artykule przedstawiono zagadnienie prawne dotyczące dopuszczalności dokonania podziału nieruchomości niezależnie od ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w trybie art. 95 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W szczególności poddano analizie przypadek dotyczący możliwości zniesienia współwłasności rzeczy wspólnej w związku ze zgłoszonym roszczeniem wynikającym z art. 211 Kodeksu cywilnego. W odniesieniu do poglądów doktryny w zakresie teorii wykładni prawa, obowiązujących zasad techniki prawodawczej, jak i norm prawa cywilnego regulujących zasady znoszenia współwłasności nieruchomości, wykazano niedopuszczalność dokonania podziału nieruchomości w tym celu, w trybie art. 95 ust. 4 ustawy. Słowa kluczowe: podział nieruchomości, zniesienie współwłasności, podział rzeczy wspólnej The paper presents the issue concerning the admissibility of division of property regardless of the assignment from the local zoning plan, in accordance with Art. 95 paragraph 4 of the Law on Real Estate. In particular, a case concerning the possibility of abolition of joint ownership of a common real estate in connection with a claim filed under Art. 211 of the Civil Code was analyzed. With regard to the doctrine of the theory of law interpretation, the applicable principles of legislative techniques and norms of civil law regulating the abolition of joint ownership, it has been demonstrated that dividing the property for this purpose is unacceptable, in accordance with Art. 95 paragraph 4 of the Law on Real Estate. Keywords: division of property, abolition of joint ownership, division of common real estate Stosownie do art. 95 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami1 niezależnie od ustaleń planu miejscowego, a w przypadku braku planu niezależnie od decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podział nieruchomości może nastąpić więcej »

Gleboznawcza klasyfikacja gruntów została przeprowadzona przez Ministerstwo Rolnictwa na podstawie Uchwały Prezydium Rządu z dnia 5 maja 1956 r. i Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. (Dz. U. z dn. 16 czerwca 1956 r.). Obejmowała grunty rolne, grunty pod lasami (z wyłączeniem państwowych gruntów leśnych, znajdujących się pod zarządem Ministra Leśnictwa) oraz wodozbiorami o powierzchni do 10 ha, na obszarze całego kraju, na zasadach określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 1957 r. (Dz. U. Nr 5. poz. 21). Podstawy prawne i metodyczne systemu klasyfikacji bonitacyjnej gleb zostały zawarte w "Tabeli klas gruntów", ogłoszonej jako załącznik do powyższego rozporządzenia. Głównym celem przeprowadzonej klasyfikacji było sprostowanie błędów, wynikłych podczas wcześniejszej, tzw. "szacunkowej" klasyfikacji, stworzenie podstaw do określenia wysokości opodatkowania produkcji rolnej oraz dostarczenia danych dla jednostek, zajmujących się planowaniem zrejonizowanej produkcji rolniczej. Do przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów zobowiązano ówczesne prezydia powiatowych rad narodowych, a do opracowania projektów klasyfikacji gruntów upoważniono klasyfikatorów przez Prezydia Wojewódzkich Rad Narodowych. Dodać tu należy, że praktycznym wykonawcą tej klasyfikacji na obszarze całego kraju były Wojewódzkie Biura Geodezji i Urządzeń Rolnych pod nadzorem Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG) w Puławach. Upoważnienie mogła uzyskać osoba, posiadająca odpowiednie kwalifikacje określone przez Ministra Rolnictwa. Uszczegółowienie kryteriów dla osób mogących przeprowadzić klasyfikację gruntów zawarto w zarządzeniu Nr 127 Ministra Rolnictwa z dnia 14 czerwca 1956 r. Według zarządzenia, klasyfikatorem może być osoba powołana przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, o wykształceniu agrotechnicznym lub geodezyjnym, posiadająca praktyczną znajomość wykonywania klasyfikacji, na podstawie opinii k więcej »

Dnia 2 lutego 2017 roku Komitet Nauk Geograficznych Polskiej Akademii Nauk zorganizował seminarium pn. "ROLA GEOINFORMATYKI W AUDYCIE KRAJOBRAZOWYM". Tematem przewodnim spotkania był audyt krajobrazowy wprowadzony do polskiego systemu prawnego Ustawą z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (Dz. U. z 2015 r., poz. 774), zwaną potocznie ustawą krajobrazową. Dokument określać ma charakterystyczne cechy krajobrazu i jego wartości oraz zawierać propozycję ich ochrony i zachowania ze szczególnym uwzględnieniem krajobrazów priorytetowych. Zgodnie z założeniami ustawy, audyt ma być sporządzony w skali województwa, w terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, nie rzadziej niż raz na 20 lat. W chwili obecnej trwają prace nad odpowiednimi rozporządzeniami, regulującymi kwestie dotyczące wyglądu dokumentu i zasad jego sporządzania. Aktualnie obowiązujący projekt rozporządzenia (stan na dzień 26.01.2017 r.) zakłada, że audyt krajobrazowy sporządzony będzie na mapie w skali 1:50 000, a szczegółowa analiza pokrycia i użytkowania terenu wyznaczana będzie w obrębach mezoregionu, w zasięgu którego dokonany zostanie podział na krajobrazy. Głównym tematem seminarium była rola geoinformatyki oraz wykorzystania i dostosowania dostępnych baz danych przy sporządzaniu audytu krajobrazowego. Na etapie sporządzania dokumentu niezbędne będą dane w formie numerycznej, które z zastosowaniem oprogramowania GIS powinny być wykorzystane w opracowaniu. Wśród wielu d więcej »

W ostatnich miesiącach stanowienie w Polsce prawa budzi wiele emocji. Są one związane między innymi z pracami parlamentu nad projektem ustawy o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych, dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa. Uchwalona przez Sejm 10 lutego br. ustawa, nad którą pracuje obecnie Senat, z jednej strony rodzi nadzieję na przywrócenie prawa i sprawiedliwości w kwestiach reprywatyzacji, z drugiej zaś strony, rodzi obawy co do niekonstytucyjności jej zapisów. Przewiduje ona utworzenie specjalnej komisji, która będzie zajmowała się usuwaniem skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych, wydanych z naruszeniem prawa, dotyczących nieruchomości objętych dekretem z dnia 26 więcej »

Delimitation of the coastline and topographic measurements of the coastline in unique surveying works and in the procedure of modernisation of the lands and buildings registration 11 stycznia 2016 roku zmianą do rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, wprowadzono paragrafem 82a, nową regulację prawną, która pozwala, do czasu ustalenia linii brzegu zgodnie z art. 15 i 15a ustawy Prawo wodne, na ujawnianie w ewidencji gruntów i budynków przebiegu granicy działek ewidencyjnych, pomiędzy gruntami tworzącymi dna i brzegi tych cieków, jezior i zbiorników a gruntami do nich przyległymi, w wyniku pomiarów sytuacyjnych linii brzegu. W nowych przepisach nie ukazało się jeszcze orzecznictwo sądowo-administracyjne, a szczególnie Naczelnego Sądu Administracyjnego, a ich stosowanie nasuwa dużo wątpliwości po stronie administracji i wykonawców prac geodezyjnych. W artykule opisano procedury ustalenia linii brzegu z ustawy Prawo wodne i pomiar sytuacyjny linii brzegu z § 82 rozporządzenia egib oraz podjęto próbę przybliżenia wątpliwości proceduralnych i prawnych w każdej z procedur. Słowa kluczowe: Prawo wodne, linia brzegu, wody płynące, ewidencja gruntów i budynków A new legal regulation was introduced on January 11, 2016 in the Ordnance on the land and buildings registration in its section 82a. This new regulation allows - until the location of a coastline is determined according to Art. 15 and 15a of the Water Law - to disclose in the land and buildings registration the locations of cadastral parcel boundaries between bottoms and banks of water streams, lakes and water reservoirs and adjoining lands, as a result of topographic measurements of the coastline. Judicial decisions to the new regulations, in particular of the Supreme Administrative Court, have not been published yet. Application of those new regulations is connected with some doubts on the side of administration and surveying entrepreneurs. The paper describes procedu więcej »

Zagadnienie związane z uwierzytelnianiem dokumentacji geodezyjnej dla zamawiającego, powstałej w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych jest od kilku lat dość burzliwie opisywane i rozważane. Temat ten zajął już wiele stron, można chyba nawet powiedzieć, że o tym zagadnieniu pisali już niemal wszyscy. Z tym, jak się okazuje pozornie prostym efektem zmian ustawy Prawo geodezyjne kartograficzne, zmierzyli się już wykonawcy, środowisko naukowe, a także w pewnym zakresie składy sędziowskie. Właśnie ta wielość niejednoznacznych stanowisk, zbieżnych i rozbieżnych, nakłoniła mnie do podjęcia tego zagadnienia, które w moim odczuciu postrzegane jest wielokrotnie odmiennie przez administrację - chociaż znając praktykę stosowaną tylko w kilku powiatach, być może podejście które przedstawię, będzie mniejszościowe. Poniekąd z premedytacją zdecydowałem się podjąć przedmiotowe zagadnienie. Administracja ma bowiem to do siebie, że obowiązana jest stosować przepisy prawa z zakresu swojego działania, także w zakresie uwierzytelniania, zgodnie z jak najlepszą wiedzą w tym zakresie. W temacie uwierzytelniania administracja dość skromnie się wypowiada, gdyż wielokrotnie dostrzegamy także sprawy, których nie poruszamy. Sprawy małe, ale o wielkich skutkach dla właściwego stosowania prawa. Zagadnienie uwierzytelniania dokumentacji pojawiło się, jak wynika z dość powszechnej opinii w środowisku geodezyjnym, z dniem wejścia w życie 12 lipca 2014r. ustawy zmieniającej ustawę Prawo geodezyjne i kartograficzne (dalej pgik). Regulacje, zawarte w art. 12b ust. 5 pgik wzbudziły wiele kontrowersji, zwłaszcza po stronie wykonawców prac, powodując, że do dnia dzisiejszego w tej tematyce zostało wydane orzecznictwo sądowoadministracyjne, a pierwotny zapis tego przepisu został zmodyfikowany, w opinii środowiska (zarówno wykonawstwa jak i administracji) nadal pozostając niefortunnym… Wbrew powyższemu, uwierzytelnianie dokumentacji w geodezji nie powstało więcej »

Usefulness of the output of photography and fine art photography for a interpretation of contemporary photographs and imaging Wrażenia obrazowe lokują się w dwóch obszarach, jako techniczne i nietechniczne. Fotografowanie jest sztuką odtwórczą jak malarstwo lub rzeźba. Fotograf operuje trzema parametrami technicznymi: światłoczułość materiału rejestrującego, przysłona, czas ekspozycji, ale komponując zdjęcie posługuje się on czwartym parametrem, mianowicie własnymi emocjami. Czynnikiem sprawczym obrazu jest światło. Doskonałość widzenia ma określone ograniczenia, które skutecznie uzupełniają współczesne urządzenia rejestrujące energię promieniowania elektromagnetycznego. Rezultaty widzenia nie zawsze są zgodne z rzeczywistością, ulegamy złudzeniom, co do treści, geometrii, barwy lub natężenia szarości obrazów. Słowa kluczowe: fotograf, fotografia, wrażenia obrazowe, atrybuty materialne i niematerialne, grupy wrażeń obrazowych, parametry kompozycji światła, światło, rezultaty widzenia, informacja obrazowa, postrzegania obrazów, postrzegania różnic szarości i barw Photography is the result of recording light. Impressions of images are located in the two areas, as technical and non-technical ones. Shooting is an imitative art, the same as painting or sculpture. A photographer operates three technical parameters: light sensitivity of the recording material, aperture and time, but when composing the image he uses the fourth parameter, namely his own emotions. The causative factor of the image is light. Perfection of view has certain restrictions that effectively complement the modern equipment recording the energy of electromagnetic radiation. The results of view are not always consistent with reality, we succumb to illusions as to the content, geometry, color or intensity of gray. Keywords: photographer, photography, imaging experience, the attributes of tangible and intangible assets, groups of imaging experiences, arrangement of light więcej »

I le razy idąc ulicą zastanawiamy się, czy aby na pewną wszystko jest na miejscu... Czy ten budynek tu stał? Czy to drzewo tu rosło? Czy czegoś tu przypadkiem nie brakuje? Bez wahania można stwierdzić, że każdy choć raz spotkał się z takim problemem. Żeby rozwiać nasze wątpliwości, sięgamy do pamięci, pytamy znajomych, wracamy do historii. Najlepszym jednak dokumentem, który doprowadzi nas do rozwiązania zagadki są zdjęcia: naziemne, lotnicze, czy satelitarne, wszystkie jakie są dostępne. Skoro już o zdjęciach i zagadkach mowa, to zapewne każdy zna popularną z gazet grę "znajdź różnicę", gdzie należało odnaleźć kilka różnic na dwóch podobnych obrazkach. Czasem różnic było sześć, czasem dziesięć, a czasem nawet dwadzieścia. Pierwsze odnajdowało się zwykle z ogromną łatwością, kolejne już ciężej, a znalezienie kilku ostatnich graniczyło z cudem. A gdyby tak zagadka sama się rozwiązywała? Gdyby można było w prosty i szybki sposób odnaleźć wszystkie różnice? Chyba nie będzie zaskoczeniem, jeśli okaże się, że można. jest również, aby obrazy były lokalizowane w przestrzeni więcej »

25 lat doświadczeń firmy GEOBID Dzięki użytkownikom i sympatykom naszego systemu, jesienią 2016 r. mogliśmy obchodzić 25-lecie istnienia firmy. Mieliśmy szczęście rozpocząć działalność od wdrożeń na poligonie łódzkim (a dokładniej pabianickim) i współpracować z wymagającymi zamawiającymi, wspaniałymi osobami, jakimi byli i są dr inż. Remigiusz Piotrkowski (były Główny Geodeta Kraju) i Ryszard Staniszewski (były Kierownik Biura SIT w Łodzi). Zapewne przyśpieszyło to rozwój programu EWMAPA. Powstała wówczas wersja 4. EWMAPY dla DOS. Pierwszą wersję programu EWMAPA, której nazwa pochodzi od słów EWidencyjna MAPA, utworzyłem, będąc studentem informatyki na Politechnice Śląskiej. Wówczas komputerowa mapa działek opierała się o trzy komponenty - bazę danych (pliki DBF), konwerter do DXF i program Auto- CAD. Rozwiązanie to sprawdzało się dla kilku działek, jednak już dla małego obrębu okazało się niewydolne. Studiując, jednocześnie pracowałem w Wojewódzkim Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Katowicach. Geodeta Wojewódzki dr Edward Mecha miał wizję komputeryzacji ośrodków dokumentacji, a w tym czasie istniało embargo na zaawansowane amerykańskie systemy GIS. Rozpoczęliśmy tworzenie własnego oprogramowania, budowanego pod dokładnie zidentyfikowane potrzeby, np. granica działki była oparta na współrzędnych punktów granicznych, a nie tworzyła odrębnej łamanej o określonych współrzędnych, niezależnych od współrzędnych punków granicznych. Jak się później okazało, na poligonie pabianickim był to strzał w dziesiątkę. W tym czasie powstały takie programy jak EWBiL - ewidencja budynków i lokali, KERG - ewidencja operatów czy GRABAD - rastrowy obraz terenu. Dominowały wówczas komputery (a właściwie klony) IBM PC XT/AT z systemem operacyjnym MS-DOS, a najpopularniejszą kartą graficzną był Hercules oferujący monochromatyczny obraz o rozdzielczości 720 x 348 pikseli. Początkowo EWMAPA umożliwiała wyłącznie edycję działek. Należy j więcej »

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 2016 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z dnia 9 stycznia 2017 r. Poz. 47), wprowadziło istotne zmiany tak dla wykonawców, jak i dla zamawiających. Jedna z istotnych zmian będzie skutkować obciążeniem finansowym wykonawcy w stosunku do poprzedniego stanu prawnego. Zmiana dotyczy czynności cofnięcia przez wykonawcę odwołania tuż przed wyznaczonym terminem posiedzenia Izby albo na samym posiedzeniu. Wykonawcy, jeśli będą chcieli cofnąć odwołanie bez ponoszenia kosztów zamawiającego (w tym kosztów dojazdu i wynagrodzenia pełnomocników), będą musieli to zrobić co najmniej na 2 dni przed wyzna więcej »